- 4287
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 135 سوره بقره
سخنرانی حجتالاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی 135
کلمه «یهود» از «هود» به معناى بازگشت به خدا، گرفته شده است. در مجمع البحرین از امام صادق (ع) نقل شده است که لقب یهود سوره اعراف اقتباس شده است، آنجا که بنىاسرائیل به خدا گفتند: «انّا هُدنا الیک» و کلمه نصارى نیز از کلام حضرت عیسى (ع) گرفته شده است آنجا که فرمود: «مَن انصارى الى اللّه» امّا کلمه «حنیف» از «حنف» به معناى در راه مستقیم آمدن است، همانگونه که «جنف» به معناى در راه کج قرار گرفتن آمده است.
خواندیم که یهودیان، نصارى را قبول نداشتند و نصارى نیز یهودیان را پوچ مى دانستند و هر یک خیال مى کرد که تنها خودش بر هدایت مى باشد. در حالى که هر دو گروه دچار شکّ گردیده و از راه مستقیم منحرف شده اند و راه حقّ راه ابراهیم (ع) است که هرگز دچار شکّ نگردید.
امام صادق (ع) فرمودند: دین حنیف و حقگرا، همان گرایش به حقّ واسلام است.
پیام ها
1- انحصار طلبى بىجا، ممنوع است. یهود و نصارى بدون داشتن دلیل، هرکدام هدایت را تنها در آئین خود مىدانند. «کونوا هوداً او نصارى تهتدوا»
2- نام و عنوان مهم نیست، ایمان و عمل اهمیّت دارد. یهودى یا نصرانى یک لقب بیش نیست، آنچه ارزشمند است، توحید و یکتاپرستى است. «بل ملة ابراهیم حنیفاً»
3- به تبلیغات سوء دیگران پاسخ دهید. «قالوا... قل»
4- ابراهیم (ع) هیچگاه از مشرکان نبوده است، در حالى که یهود و نصارى گرفتار شرک شده اند. «وما کان من المشرکین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کلمه «یهود» از «هود» به معناى بازگشت به خدا، گرفته شده است. در مجمع البحرین از امام صادق (ع) نقل شده است که لقب یهود سوره اعراف اقتباس شده است، آنجا که بنىاسرائیل به خدا گفتند: «انّا هُدنا الیک» و کلمه نصارى نیز از کلام حضرت عیسى (ع) گرفته شده است آنجا که فرمود: «مَن انصارى الى اللّه» امّا کلمه «حنیف» از «حنف» به معناى در راه مستقیم آمدن است، همانگونه که «جنف» به معناى در راه کج قرار گرفتن آمده است.
خواندیم که یهودیان، نصارى را قبول نداشتند و نصارى نیز یهودیان را پوچ مى دانستند و هر یک خیال مى کرد که تنها خودش بر هدایت مى باشد. در حالى که هر دو گروه دچار شکّ گردیده و از راه مستقیم منحرف شده اند و راه حقّ راه ابراهیم (ع) است که هرگز دچار شکّ نگردید.
امام صادق (ع) فرمودند: دین حنیف و حقگرا، همان گرایش به حقّ واسلام است.
پیام ها
1- انحصار طلبى بىجا، ممنوع است. یهود و نصارى بدون داشتن دلیل، هرکدام هدایت را تنها در آئین خود مىدانند. «کونوا هوداً او نصارى تهتدوا»
2- نام و عنوان مهم نیست، ایمان و عمل اهمیّت دارد. یهودى یا نصرانى یک لقب بیش نیست، آنچه ارزشمند است، توحید و یکتاپرستى است. «بل ملة ابراهیم حنیفاً»
3- به تبلیغات سوء دیگران پاسخ دهید. «قالوا... قل»
4- ابراهیم (ع) هیچگاه از مشرکان نبوده است، در حالى که یهود و نصارى گرفتار شرک شده اند. «وما کان من المشرکین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است