display result search
سخنرانی از حجت الاسلام کاظم راشد یزدی با موضوع «چهار نشانه اهل بهشت»، سال 1400
نخستین نشانه اهل بهشت از منظر رئیس مکتب تشیع؛ حضرت امام جعفر صادق(ع) «وَجْهٌ مُنْبَسِط» یعنی چهره گشاده است.
پیامبر اکرم(ص) همواره چهره‌ای متبسم و خندان داشتند به طوری که هرکس ایشان را می‌دید دلش شاد می‌شد. مومن واقعی نیز باید همواره روی باز داشته باشد تا بتواند حس و حال خوب را به اطرافیان خود منتقل کند.
کسی که چهره خندان دارد قطعا دلش نیز آرام است و با وجود تمام مشکلات زندگی باز هم سعی می‌کند حال دلش را خوب نگه دارد چرا که از نظر علمی ثابت شده که هر اندازه انسان تفکرات خوب و مثبت داشته باشد به همان میزان نیز مشکلات زندگی برای او آسان می‌شود.
شادی و نشاط موجب طول عمر انسان می‌شود. مشکلات و سختی‌ها در زندگی همه انسان‌ها وجود دارد ولی کسی که همواره به سختی‌ها و مشکلات زندگی فکر کند قطعا سلامتی خود را از دست می‌دهد.
«لِسانٌ لَطیفٌ» یعنی نرم زبانی از دیگر نشانه‌های اهل ایمان و بهشتیان است. کسی که به خدا و روز جزا ایمان دارد زبانی لطیف و نرم دارد و دیگران را با کلام خود نمی‌آزارد.
کسی که ایمان دارد و در روز قیامت شایستگی ورود به بهشت برین را پیدا می‌کند، همواره در سخن گفتن ادب و نزاکت را رعایت کرده و هرگز حرف زشت و ناروا بر زبانش جاری نمی‌کند.
سومین نشانه بهشتیان « قَلْبٌ رَحیم» یعنی قلب مهربان و رئوف است. کسانی که دل مهربان دارند و نسبت به دیگران دلسوز هستند حتما اهل بهشت خواهند بود چرا که کانون زندگی انسان دل است و کسی که دلش مهربان و رحیم باشد جلوه‌ای از رحمانیت خداوند بر روی زمین خواهد بود.
دل انسان مانند آئینه است اگر انسان صفاتی مانند کینه، بدخواهی، سوء ظن و ... را در دل خود جای دهد وجودی ناپاک خواهد داشت و چنین شخصی هرگز به بهشت راه پیدا نخواهد کرد.
«یَدٌ مُعْطیَة»؛ دست دهنده را چهارمین علامت اهل بهشت از منظر امام صادق(ع) است. بخشندگی یکی از صفات خداوند است و کسی که دست دهنده دارد و بخشنده است همواره مورد رحمت پروردگار است و در روز قیامت نیز پاداش این صف او راهیابی به بهشت جاودان است.
نخستین نشانه اهل بهشت از منظر رئیس مکتب تشیع؛ حضرت امام جعفر صادق(ع) «وَجْهٌ مُنْبَسِط» یعنی چهره گشاده است.
پیامبر اکرم(ص) همواره چهره‌ای متبسم و خندان داشتند به طوری که هرکس ایشان را می‌دید دلش شاد می‌شد. مومن واقعی نیز باید همواره روی باز داشته باشد تا بتواند حس و حال خوب را به اطرافیان خود منتقل کند.
کسی که چهره خندان دارد قطعا دلش نیز آرام است و با وجود تمام مشکلات زندگی باز هم سعی می‌کند حال دلش را خوب نگه دارد چرا که از نظر علمی ثابت شده که هر اندازه انسان تفکرات خوب و مثبت داشته باشد به همان میزان نیز مشکلات زندگی برای او آسان می‌شود.
شادی و نشاط موجب طول عمر انسان می‌شود. مشکلات و سختی‌ها در زندگی همه انسان‌ها وجود دارد ولی کسی که همواره به سختی‌ها و مشکلات زندگی فکر کند قطعا سلامتی خود را از دست می‌دهد.
«لِسانٌ لَطیفٌ» یعنی نرم زبانی از دیگر نشانه‌های اهل ایمان و بهشتیان است. کسی که به خدا و روز جزا ایمان دارد زبانی لطیف و نرم دارد و دیگران را با کلام خود نمی‌آزارد.
کسی که ایمان دارد و در روز قیامت شایستگی ورود به بهشت برین را پیدا می‌کند، همواره در سخن گفتن ادب و نزاکت را رعایت کرده و هرگز حرف زشت و ناروا بر زبانش جاری نمی‌کند.
سومین نشانه بهشتیان « قَلْبٌ رَحیم» یعنی قلب مهربان و رئوف است. کسانی که دل مهربان دارند و نسبت به دیگران دلسوز هستند حتما اهل بهشت خواهند بود چرا که کانون زندگی انسان دل است و کسی که دلش مهربان و رحیم باشد جلوه‌ای از رحمانیت خداوند بر روی زمین خواهد بود.
دل انسان مانند آئینه است اگر انسان صفاتی مانند کینه، بدخواهی، سوء ظن و ... را در دل خود جای دهد وجودی ناپاک خواهد داشت و چنین شخصی هرگز به بهشت راه پیدا نخواهد کرد.
«یَدٌ مُعْطیَة»؛ دست دهنده را چهارمین علامت اهل بهشت از منظر امام صادق(ع) است. بخشندگی یکی از صفات خداوند است و کسی که دست دهنده دارد و بخشنده است همواره مورد رحمت پروردگار است و در روز قیامت نیز پاداش این صف او راهیابی به بهشت جاودان است.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
تاکنون نظری ثبت نشده است