display result search
- 1014
- 1000
- 1000
- 1000
خطابات قرآن به مومنین، جلسه بیست و چهارم
سخنرانی از حجت الاسلام سید حسین حسینی قمی با موضوع «خطابات قرآن به مومنین»، جلسه بیست و چهارم، سال 1400
خدا در آیه 6 سوره تحریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ» «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خود را با خانواده خویش از آتش دوزخ نگاه دارید چنان آتشی که مردم (دل‌سخت کافر) و سنگ (خارا) آتش‌افروز اوست و بر آن دوزخ فرشتگانی بسیار درشت‌خو و دل‌سخت مأمورند که هرگز نافرمانی خدا را (در اجرای قهر و غضب حق) نخواهند کرد و آنچه به آنها حکم شود انجام دهند.» یکی از هشدارهای قرآنی هشدار بعد از عالم دنیاست؛ یعنی عالم برزخ و عالم قیامت. درباره عذاب قیامت و اصولا مراحل انسان در بعد از مرگ در قرآن قریب 70 نام برای قیامت بیان شده است. در قیامت بین جهنمیان و خدا حجاب ایجاد می شود. قیامت روز عمل نیست، روز حسابرسی است.
سخن گفتن بخشی از عمل است و باید به جد از آن مراقبت کرد. حرف و سخن ما املا است. ما می گوییم و دو فرشته آن را می نویسند و خدا این املا را تصحیح می کند. باید از حرف های بیهوده دوری کنیم.
قرآن کریم یک سری عذرهای ما را که در قیامت اظهار می کنیم بیان می کند. یکی در آیه 31 سوره سباء هست. «وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ» «و کافران مشرک گفتند: ما هرگز به این قرآن و به کتابهایی که پیش از این فرستاده‌اند (از تورات و انجیل و زبور و غیره) ایمان نخواهیم آورد. (وای بر آنها) و اگر روزی که آن ستمکاران را در پیشگاه خدا باز داشته‌اند مشاهده کنی در حالی که با یکدیگر به خصومت و گفتگو برخاسته و ضعیفان تابع به رؤسای گردنکش خطاب کنند که اگر اغوای شما نبود ما البته ایمان می‌آوردیم!» در خاندان خوب اگر انسان خوب باشد شاید کار سختی نباشد ولی در خاندان بد اگر انسان بتواند دین خود را حفظ کند و به رشد و کمال برسد هنر کرده است و قرآن داستان همسر فرعون را بیان می کند که در کاخ فرعون دین خود را حفظ کرد.
عذر دیگر در آیات 21 به بعد سوره ابراهیم است. «وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ ۖ وَمَا کَانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی ۖ فَلَا تَلُومُونِی وَلُومُوا أَنْفُسَکُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ ۖ إِنِّی کَفَرْتُ بِمَا أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» «و چون حکم (قیامت) به پایان رسید (و اهل بهشت از اهل دوزخ جدا شدند) در آن حال شیطان (برای نکوهش و تمسخر کافران) گوید: خدا به شما به حق و راستی وعده داد و من به خلاف حقیقت شما را وعده دادم و خلف وعده کردم و بر شما (برای وعده دروغ خود) هیچ حجت و دلیل قاطعی نیاوردم و تنها شما را فراخواندم و شما اجابتم کردید، پس (امروز شما ابلهان که سخن بی‌دلیل مرا پذیرفتید) مرا ملامت مکنید بلکه نفس (پر طمع) خود را ملامت کنید، که امروز نه من فریادرس شما خواهم بود و نه شما فریادرس من توانید بود، من به شرکی که شما به (اغوای) من آوردید معتقد نیستم، آری (در این روز) ستمکاران عالم را عذابی دردناک خواهد بود.»
یکی از بهانه هایی که ما به طور دائم در زندگی خود داریم این است که کارهای خلاف و اشتباه خود را گردن شیطان می اندازیم و می گوییم شیطان. این عذر در قیامت از کسی پذیرفته نیست. اگر وسوسه های شیطانی هست، دعوت انبیا هم هست. در قیامت عذر و حرفی برای گفتن نیست. خدا عادل است.
نام دیگری که در قرآن برای قیامت بیان شده در آیه 88 و 89 سوره شعرا می باشد. « یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ » آن روزی که مال و فرزندان (هیچ به حال انسان) سود نبخشند. « إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ » و تنها آن کس سود برد که با دل با اخلاص پاک (از شرک و ریب و ریا) به درگاه خدا آید.
اگر کسی با قرآن مأنوس بشد می تواند با قرآن حرف بزند و این از ویزگی اهلبیت علیهم السلام است. مال و ثروت و فرزند خوب است به شرطی که آنها سرمایه و توشه روز قیامت باشد و باقیات الصالحات باشد. از امام زمان (ع) بخواهیم به ما فرزندان صالح که سرباز امام باشند عنایت فرماید. بیایید از بیچاره ها دستگیری کنیم تا خدا از ما در روز قیامت از ما دستگیری کند. کار خود را برای بعد از مرگ نگذاریم که وارث برای ما بهره آنچنانی نخواهد داشت.
خدا در آیه 6 سوره تحریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ» «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خود را با خانواده خویش از آتش دوزخ نگاه دارید چنان آتشی که مردم (دل‌سخت کافر) و سنگ (خارا) آتش‌افروز اوست و بر آن دوزخ فرشتگانی بسیار درشت‌خو و دل‌سخت مأمورند که هرگز نافرمانی خدا را (در اجرای قهر و غضب حق) نخواهند کرد و آنچه به آنها حکم شود انجام دهند.» یکی از هشدارهای قرآنی هشدار بعد از عالم دنیاست؛ یعنی عالم برزخ و عالم قیامت. درباره عذاب قیامت و اصولا مراحل انسان در بعد از مرگ در قرآن قریب 70 نام برای قیامت بیان شده است. در قیامت بین جهنمیان و خدا حجاب ایجاد می شود. قیامت روز عمل نیست، روز حسابرسی است.
سخن گفتن بخشی از عمل است و باید به جد از آن مراقبت کرد. حرف و سخن ما املا است. ما می گوییم و دو فرشته آن را می نویسند و خدا این املا را تصحیح می کند. باید از حرف های بیهوده دوری کنیم.
قرآن کریم یک سری عذرهای ما را که در قیامت اظهار می کنیم بیان می کند. یکی در آیه 31 سوره سباء هست. «وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ یَقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ» «و کافران مشرک گفتند: ما هرگز به این قرآن و به کتابهایی که پیش از این فرستاده‌اند (از تورات و انجیل و زبور و غیره) ایمان نخواهیم آورد. (وای بر آنها) و اگر روزی که آن ستمکاران را در پیشگاه خدا باز داشته‌اند مشاهده کنی در حالی که با یکدیگر به خصومت و گفتگو برخاسته و ضعیفان تابع به رؤسای گردنکش خطاب کنند که اگر اغوای شما نبود ما البته ایمان می‌آوردیم!» در خاندان خوب اگر انسان خوب باشد شاید کار سختی نباشد ولی در خاندان بد اگر انسان بتواند دین خود را حفظ کند و به رشد و کمال برسد هنر کرده است و قرآن داستان همسر فرعون را بیان می کند که در کاخ فرعون دین خود را حفظ کرد.
عذر دیگر در آیات 21 به بعد سوره ابراهیم است. «وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ ۖ وَمَا کَانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی ۖ فَلَا تَلُومُونِی وَلُومُوا أَنْفُسَکُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ ۖ إِنِّی کَفَرْتُ بِمَا أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» «و چون حکم (قیامت) به پایان رسید (و اهل بهشت از اهل دوزخ جدا شدند) در آن حال شیطان (برای نکوهش و تمسخر کافران) گوید: خدا به شما به حق و راستی وعده داد و من به خلاف حقیقت شما را وعده دادم و خلف وعده کردم و بر شما (برای وعده دروغ خود) هیچ حجت و دلیل قاطعی نیاوردم و تنها شما را فراخواندم و شما اجابتم کردید، پس (امروز شما ابلهان که سخن بی‌دلیل مرا پذیرفتید) مرا ملامت مکنید بلکه نفس (پر طمع) خود را ملامت کنید، که امروز نه من فریادرس شما خواهم بود و نه شما فریادرس من توانید بود، من به شرکی که شما به (اغوای) من آوردید معتقد نیستم، آری (در این روز) ستمکاران عالم را عذابی دردناک خواهد بود.»
یکی از بهانه هایی که ما به طور دائم در زندگی خود داریم این است که کارهای خلاف و اشتباه خود را گردن شیطان می اندازیم و می گوییم شیطان. این عذر در قیامت از کسی پذیرفته نیست. اگر وسوسه های شیطانی هست، دعوت انبیا هم هست. در قیامت عذر و حرفی برای گفتن نیست. خدا عادل است.
نام دیگری که در قرآن برای قیامت بیان شده در آیه 88 و 89 سوره شعرا می باشد. « یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ » آن روزی که مال و فرزندان (هیچ به حال انسان) سود نبخشند. « إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ » و تنها آن کس سود برد که با دل با اخلاص پاک (از شرک و ریب و ریا) به درگاه خدا آید.
اگر کسی با قرآن مأنوس بشد می تواند با قرآن حرف بزند و این از ویزگی اهلبیت علیهم السلام است. مال و ثروت و فرزند خوب است به شرطی که آنها سرمایه و توشه روز قیامت باشد و باقیات الصالحات باشد. از امام زمان (ع) بخواهیم به ما فرزندان صالح که سرباز امام باشند عنایت فرماید. بیایید از بیچاره ها دستگیری کنیم تا خدا از ما در روز قیامت از ما دستگیری کند. کار خود را برای بعد از مرگ نگذاریم که وارث برای ما بهره آنچنانی نخواهد داشت.
تاکنون نظری ثبت نشده است