display result search
- 8352
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 34 سوره بقره
سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 34
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَئِکَةِ اسْجُدُواْ لاَِدَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى وَ اسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَفِرینَ
ترجمه
و هنگامى که به فرشتگان گفتیم براى آدم سجده کنید، همگى سجده کردند جز ابلیس که سر باز زد و تکبّر کرد، و از کافران گردید.
به فرموده قرآن، ابلیس از نژاد جنّ بود که در جمع فرشتگان عبادت مى کرد. «کان من الجنّ»
سجده بر آدم چون به فرمان خدا بود، در واقع بندگى و عبودیت خداست. زیرا عبادت واقعى، عملى است که خداوند بخواهد، نه آنکه طبق میل ما باشد. ابلیس حاضر بود قرنها سجده کند، ولى به آدم سجده نکند.
ابلیس مرتکب دو انحراف و خلاف شد:
الف: خلاف عقیدتى؛ «أبى» که سبب فسق او شد.
ب: خلاف اخلاقى؛ «استکبر» که سبب دوزخى شدن او گردید.
سجده براى آدم نه تنها به خاطر شخص او، بلکه به خاطر نسل و اولاد او نیز بوده است. چنانکه در جاى دیگر مى فرماید: «خلقناکم ثمّ صوّرناکم ثمّ ُقلنا لَلملائکة اسجدوا لأدم» امام سجاد (ع) مىفرماید: رسول خدا (ص) فرمود: سجده بر آدم به خاطر ذرّیه و نسل او بود.
سجده فرشتگان موقّتى بود، امّا نزول آنها بر مؤمنان و استغفارشان براى آنان دائمى است. «الّذین قالوا ربّنا اللّه ثم استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة»
سجده بر آدم نه به خاطر جسم او، بلکه به خاطر روح الهى اوست. «فاذا سوّیته و نفخت فیه من روحى َفقعوا لَه ساجدین»
بى انصافى است که تمام فرشتگان بر انسان سجده کنند، ولى انسان براى خدا سجده نکند.
پیام ها:
1- فرشتگان نیز مانند انسان، مورد خطاب و امر ونهى قرار دارند. «أسجدوا لادم»
2- لیاقت، از سابقه مهمتر است. فرشتگان قدیمى باید براى انسان تازه به دوران رسیده امّا لایق، سجده کنند. «أسجدوالادم»
3- خطرناکتر از نافرمانى در عمل، بى اعتقادى به فرمان است.«ابى و استکبر»
4- تکبّر و جسارت ابلیس، سرچشمه ى بدبختىهاى او شد. «کان من الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَئِکَةِ اسْجُدُواْ لاَِدَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى وَ اسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَفِرینَ
ترجمه
و هنگامى که به فرشتگان گفتیم براى آدم سجده کنید، همگى سجده کردند جز ابلیس که سر باز زد و تکبّر کرد، و از کافران گردید.
به فرموده قرآن، ابلیس از نژاد جنّ بود که در جمع فرشتگان عبادت مى کرد. «کان من الجنّ»
سجده بر آدم چون به فرمان خدا بود، در واقع بندگى و عبودیت خداست. زیرا عبادت واقعى، عملى است که خداوند بخواهد، نه آنکه طبق میل ما باشد. ابلیس حاضر بود قرنها سجده کند، ولى به آدم سجده نکند.
ابلیس مرتکب دو انحراف و خلاف شد:
الف: خلاف عقیدتى؛ «أبى» که سبب فسق او شد.
ب: خلاف اخلاقى؛ «استکبر» که سبب دوزخى شدن او گردید.
سجده براى آدم نه تنها به خاطر شخص او، بلکه به خاطر نسل و اولاد او نیز بوده است. چنانکه در جاى دیگر مى فرماید: «خلقناکم ثمّ صوّرناکم ثمّ ُقلنا لَلملائکة اسجدوا لأدم» امام سجاد (ع) مىفرماید: رسول خدا (ص) فرمود: سجده بر آدم به خاطر ذرّیه و نسل او بود.
سجده فرشتگان موقّتى بود، امّا نزول آنها بر مؤمنان و استغفارشان براى آنان دائمى است. «الّذین قالوا ربّنا اللّه ثم استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة»
سجده بر آدم نه به خاطر جسم او، بلکه به خاطر روح الهى اوست. «فاذا سوّیته و نفخت فیه من روحى َفقعوا لَه ساجدین»
بى انصافى است که تمام فرشتگان بر انسان سجده کنند، ولى انسان براى خدا سجده نکند.
پیام ها:
1- فرشتگان نیز مانند انسان، مورد خطاب و امر ونهى قرار دارند. «أسجدوا لادم»
2- لیاقت، از سابقه مهمتر است. فرشتگان قدیمى باید براى انسان تازه به دوران رسیده امّا لایق، سجده کنند. «أسجدوالادم»
3- خطرناکتر از نافرمانى در عمل، بى اعتقادى به فرمان است.«ابى و استکبر»
4- تکبّر و جسارت ابلیس، سرچشمه ى بدبختىهاى او شد. «کان من الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان