display result search
- 799
- 1000
- 1000
- 1000
نسبت اهلبیت علیهم السلام با خدای متعال – جلسه سوم، سال 1398
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع نسبت اهلبیت علیهم السلام با خدای متعال – جلسه سوم، سال 1398
این حدیث نورانی مکرر از ائمه علیهم االسلام نقل شده از وجود رسول خاتم صلی الله علیه و آله و سلم که در توصیف وجود مقدس حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند خداوند با غضب او غضب می کند و با رضای او راضی می شود.
یکی از عالی ترین مقاماتی که ممکن است انسان در سلوک معنوی خودش به او راه پیدا کند مقامی است که عبد راضی از خدای متعال بشود و بپسندد فعل خدای متعال را. هر چه خدای متعال تقدیر می کند، بدون شرط، او راضی است به تقدیر الهی است و می پسندد.
از قله های سلوک انسان این است که هرچه خدا تدبیر می کند انسان بپذیرد و بزرگان فرموده اند شرط این مقام، اخلاص در محبت خداست. در بلا و بیماری و... خدا را حمد می کند. در این مقام در کار خدا آن زیبایی صنع را درک می کند. شرط درک این زیبایی این است که انسان در مقام محبت باشد. انسان تا قلب خودش را تغییر ندهد و محبت غیر خدا را از دل بیرون نکند و در قدم بعد اخلاص در محبت پیدا نکند نمی توان این جمال صنع و کار خدا را ببیند.
برخی اینگونه می گویند موقعی که انسان خوش است باید خدا را حمد کند، جیبش پر از پول و تن سالم و...، مشکلی در زندگی ندارد و وقتی یک گرفتاری برایش پیش آمد باید توجه کند که خدا هزاران نعمت به او داده و حالا یک گرفتاری دارد. این حرف خوبی است اما بهتر از او این است که انسان باید بر گرفتاری اش خدا را مدح کند. بر بیماری اش خدا را مدح کند. بر فقرش خدا را مدح کند. چون آنچه او رقم می زند زیباست حتی اگر فقر باشد. از خدایی خدا راضی اند. می پسندند کار خدا را.
مقام بعد از مقام رضا، این است که خدا از بنده راضی بشود و این مقام رضوان است.
همه انبیا به غیر از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت زهرا سلام الله علیها به مقام رضوان رسیدند.
مقام اول از محبین است و مقام دوم از آن محبوبین است.
دسته دوم یک گروه بیشتر نیستند. جز این پیغمبر و اهلبیتش خدا حبیبی ندارد. هر کس دیگر می خواهد محبوب خدا شود و خدای متعال از او راضی شود، تنها راه این است که پرتوی از نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و شعاعی از نور اهلبیت علیهم السلام در وجود او بنشیند.
هر کس در این دنیا در وادی رضوان است در آخرت هم در رضوان و بهشت است. هر کس در وادی دیگر بود الآن و در قیامت در جهنم است.
در بهشت غفلت نیست. همه بهشت ذکر است. مومن در بهشت از رحمت خدا لذت می برد. اصل لذت بهشت برای حضور است کما اینکه اصل عقوبت جهنم برای دوری است.
اگر لذت از ذکر نباشد غبار بر دل انسان می نشیند.
همه ما باید دنبال مقام رضوان باشیم و به آن برسیم که خدا ما را بپسندد و آدرس آن این است که یک کاری بکنید که حضرت زهرا سلام لله علیها شما را بپسندد. مدار رضایت خدا از همه، حضرت زهرا سلام الله علیها است و خود حضرت زهرا سلام الله علیها حالا ببینید در چه مقامی است.
این حدیث نورانی مکرر از ائمه علیهم االسلام نقل شده از وجود رسول خاتم صلی الله علیه و آله و سلم که در توصیف وجود مقدس حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند خداوند با غضب او غضب می کند و با رضای او راضی می شود.
یکی از عالی ترین مقاماتی که ممکن است انسان در سلوک معنوی خودش به او راه پیدا کند مقامی است که عبد راضی از خدای متعال بشود و بپسندد فعل خدای متعال را. هر چه خدای متعال تقدیر می کند، بدون شرط، او راضی است به تقدیر الهی است و می پسندد.
از قله های سلوک انسان این است که هرچه خدا تدبیر می کند انسان بپذیرد و بزرگان فرموده اند شرط این مقام، اخلاص در محبت خداست. در بلا و بیماری و... خدا را حمد می کند. در این مقام در کار خدا آن زیبایی صنع را درک می کند. شرط درک این زیبایی این است که انسان در مقام محبت باشد. انسان تا قلب خودش را تغییر ندهد و محبت غیر خدا را از دل بیرون نکند و در قدم بعد اخلاص در محبت پیدا نکند نمی توان این جمال صنع و کار خدا را ببیند.
برخی اینگونه می گویند موقعی که انسان خوش است باید خدا را حمد کند، جیبش پر از پول و تن سالم و...، مشکلی در زندگی ندارد و وقتی یک گرفتاری برایش پیش آمد باید توجه کند که خدا هزاران نعمت به او داده و حالا یک گرفتاری دارد. این حرف خوبی است اما بهتر از او این است که انسان باید بر گرفتاری اش خدا را مدح کند. بر بیماری اش خدا را مدح کند. بر فقرش خدا را مدح کند. چون آنچه او رقم می زند زیباست حتی اگر فقر باشد. از خدایی خدا راضی اند. می پسندند کار خدا را.
مقام بعد از مقام رضا، این است که خدا از بنده راضی بشود و این مقام رضوان است.
همه انبیا به غیر از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت زهرا سلام الله علیها به مقام رضوان رسیدند.
مقام اول از محبین است و مقام دوم از آن محبوبین است.
دسته دوم یک گروه بیشتر نیستند. جز این پیغمبر و اهلبیتش خدا حبیبی ندارد. هر کس دیگر می خواهد محبوب خدا شود و خدای متعال از او راضی شود، تنها راه این است که پرتوی از نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و شعاعی از نور اهلبیت علیهم السلام در وجود او بنشیند.
هر کس در این دنیا در وادی رضوان است در آخرت هم در رضوان و بهشت است. هر کس در وادی دیگر بود الآن و در قیامت در جهنم است.
در بهشت غفلت نیست. همه بهشت ذکر است. مومن در بهشت از رحمت خدا لذت می برد. اصل لذت بهشت برای حضور است کما اینکه اصل عقوبت جهنم برای دوری است.
اگر لذت از ذکر نباشد غبار بر دل انسان می نشیند.
همه ما باید دنبال مقام رضوان باشیم و به آن برسیم که خدا ما را بپسندد و آدرس آن این است که یک کاری بکنید که حضرت زهرا سلام لله علیها شما را بپسندد. مدار رضایت خدا از همه، حضرت زهرا سلام الله علیها است و خود حضرت زهرا سلام الله علیها حالا ببینید در چه مقامی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است