display result search
- 3596
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 83 - 87 سوره واقعه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره واقعه- آیه 83 - 87
فَلَوْلَا إذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَ
فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ
تَرْجِعُونَهَآ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
ترجمه
پس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد.
و شما در آن هنگام نظاره مىکنید.
و ما از شما به آن (محتضر) نزدیکتریم، ولى نمىبینید.
و ما از شما به آن (محتضر) نزدیکتریم، ولى نمىبینید.
پس اگر شما (در برابر اعمالتان) مجازات شدنى نیستید، چرا آن جان را (در حال احتضار به بدن خود) بر نمىگردانید اگر راست مىگویید؟
اگر منکران معاد در قدرت خداوند براى مبعوث کردن مردگان شک دارند، آیا قدرت او را در گرفتن جان انسانها، انکار مى کنند؟ صحنه جان دادن محتضر را مى بینند که احدى هیچ کارى نمىتواند بکند، عجز خود و قدرت نمایى او را در حال احتضار دیده اند، همان قدرت که مىتواند جان را بگیرد، مى تواند جان را باز گرداند. اگر مرگ به اراده و تقدیر الهى نبود و اتّفاقى بود، چارهجویى و جلوگیرى از آن امکان داشت.
براى منکران باید استدلال آورد، چنانکه در آیات متعدّد این سوره خداوند بارها استدلال آورده است. «أفرأیتم ما تمنون»، «أفرأیتم ما تحرثون»، «أفرأیتم النار الّتى تورون»، البتّه گاهى هم باید با نشان دادن صحنه عجزشان آنان را تحقیر کرد، چنانکه در این آیات خداوند خطاب به آنان مى فرماید: همه شما قدرت دور کردن مرگ و زنده نگه داشتن عزیزتان را در لحظه احتضار ندارید.
خداوند، به همه بندگان، خوب یا بد، نزدیک است. «نحن اقرب الیه» آنچه مهم و ارزشمند است اینکه ما با ایمان و عمل صالح به خدا نزدیک شویم.
«مَدین» از «دین» به معناى جزاست و لذا «یوم الدین» یکى از نامهاى قیامت است: «مالک یوم الدین»
نگاه، غیر از دیدن است، چه بسا انسان به چیزى نگاه مىکند، اما آن را نمىبیند و در فکر چیز دیگرى است. «تنظرون... لکن لا تبصرون»
پیام ها
1- لحظه احتضار و مرگ، براى همه حتمى است. «اذا بلغت الحلقوم» (کلمه «اذا» در موارد حتمى الوقوع بکار مىرود)
2- خروج روح از بدن، از مجراى تنفسى و حلقوم است. «بلغت الحلقوم»
3- خداوند براى برطرف کردن تردید معاد، هم قدرت خود را در حیات مطرح مى کند و هم در حال مرگ و به این طریق اتمام حجّت مىکند. «بلغت الحلقوم»
4- خداوند، از نزدیکترین افراد به انسان، نزدیکتر است. نزدیکى دیگران جسمى است و نزدیکى او ناشى از احاطه کامل به مخلوق است. «نحن اقرب الیه منکم»
5 - معاد و کیفر و پاداش اخروى قطعى است. «ان کنتم غیر مدینین» (بکارگیرى فعل ماضى براى بیان آینده، نشانه حتمى و قطعى بودن آن است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَوْلَا إذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَ
فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ
تَرْجِعُونَهَآ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
ترجمه
پس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد.
و شما در آن هنگام نظاره مىکنید.
و ما از شما به آن (محتضر) نزدیکتریم، ولى نمىبینید.
و ما از شما به آن (محتضر) نزدیکتریم، ولى نمىبینید.
پس اگر شما (در برابر اعمالتان) مجازات شدنى نیستید، چرا آن جان را (در حال احتضار به بدن خود) بر نمىگردانید اگر راست مىگویید؟
اگر منکران معاد در قدرت خداوند براى مبعوث کردن مردگان شک دارند، آیا قدرت او را در گرفتن جان انسانها، انکار مى کنند؟ صحنه جان دادن محتضر را مى بینند که احدى هیچ کارى نمىتواند بکند، عجز خود و قدرت نمایى او را در حال احتضار دیده اند، همان قدرت که مىتواند جان را بگیرد، مى تواند جان را باز گرداند. اگر مرگ به اراده و تقدیر الهى نبود و اتّفاقى بود، چارهجویى و جلوگیرى از آن امکان داشت.
براى منکران باید استدلال آورد، چنانکه در آیات متعدّد این سوره خداوند بارها استدلال آورده است. «أفرأیتم ما تمنون»، «أفرأیتم ما تحرثون»، «أفرأیتم النار الّتى تورون»، البتّه گاهى هم باید با نشان دادن صحنه عجزشان آنان را تحقیر کرد، چنانکه در این آیات خداوند خطاب به آنان مى فرماید: همه شما قدرت دور کردن مرگ و زنده نگه داشتن عزیزتان را در لحظه احتضار ندارید.
خداوند، به همه بندگان، خوب یا بد، نزدیک است. «نحن اقرب الیه» آنچه مهم و ارزشمند است اینکه ما با ایمان و عمل صالح به خدا نزدیک شویم.
«مَدین» از «دین» به معناى جزاست و لذا «یوم الدین» یکى از نامهاى قیامت است: «مالک یوم الدین»
نگاه، غیر از دیدن است، چه بسا انسان به چیزى نگاه مىکند، اما آن را نمىبیند و در فکر چیز دیگرى است. «تنظرون... لکن لا تبصرون»
پیام ها
1- لحظه احتضار و مرگ، براى همه حتمى است. «اذا بلغت الحلقوم» (کلمه «اذا» در موارد حتمى الوقوع بکار مىرود)
2- خروج روح از بدن، از مجراى تنفسى و حلقوم است. «بلغت الحلقوم»
3- خداوند براى برطرف کردن تردید معاد، هم قدرت خود را در حیات مطرح مى کند و هم در حال مرگ و به این طریق اتمام حجّت مىکند. «بلغت الحلقوم»
4- خداوند، از نزدیکترین افراد به انسان، نزدیکتر است. نزدیکى دیگران جسمى است و نزدیکى او ناشى از احاطه کامل به مخلوق است. «نحن اقرب الیه منکم»
5 - معاد و کیفر و پاداش اخروى قطعى است. «ان کنتم غیر مدینین» (بکارگیرى فعل ماضى براى بیان آینده، نشانه حتمى و قطعى بودن آن است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است