display result search
- 1362
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 22 و 23 سوره احقاف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره احقاف - آیه 22 و 23
قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَأْفِکَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُکُم مَّآ أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَکِنِّى أَرَاکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ
ترجمه
(قوم عاد به حضرت هود) گفتند: آیا به سراغ ما آمده اى تا ما را از خدایانمان برگردانى؟ پس اگر از راستگویانى، آنچه را وعده مى دهى براى ما بیاور.
هود گفت: علم (به زمان وقوع قیامت) تنها نزد خداست و من آنچه را بدان فرستاده شده ام به شما ابلاغ مىکنم، ولى (متأسفانه) شما را گروهى جاهل مىبینم.
پیام ها
1- پیامبران منتظر مراجعه مردم نبودند؛ خود به سراغ آنان مىرفتند و معمولاً با استقبال آنها مواجه نمىشدند. «أجئتنا»
2- گاهى شرک و بت پرستى، چنان حق جلوه مىکند که توحید و یکتاپرستى، انحراف محسوب مىشود. «لتافکنا عن آلهتنا»
3- علم به همه حقایق تکوینى، مخصوص خداوند است. «انّما العلم عند اللّه»
4- پیامبران نیز محدودیّت علمى داشته و به آن اقرار کردهاند. «انّما العلم عند اللّه» (گاهى اقرار به نمىدانم لازم است.)
5 - وظیفه انبیا، ابلاغ رسالت الهى است. «ابلّغکم ما ارسلت به»
6- درخواست نابجاى نزول عذاب، به جاى تفکر در سخن حق، نشانه جهل و نادانى است. «فأتنا بما تعدنا... أراکم قوماً تجهلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَأْفِکَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ
قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُکُم مَّآ أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَکِنِّى أَرَاکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ
ترجمه
(قوم عاد به حضرت هود) گفتند: آیا به سراغ ما آمده اى تا ما را از خدایانمان برگردانى؟ پس اگر از راستگویانى، آنچه را وعده مى دهى براى ما بیاور.
هود گفت: علم (به زمان وقوع قیامت) تنها نزد خداست و من آنچه را بدان فرستاده شده ام به شما ابلاغ مىکنم، ولى (متأسفانه) شما را گروهى جاهل مىبینم.
پیام ها
1- پیامبران منتظر مراجعه مردم نبودند؛ خود به سراغ آنان مىرفتند و معمولاً با استقبال آنها مواجه نمىشدند. «أجئتنا»
2- گاهى شرک و بت پرستى، چنان حق جلوه مىکند که توحید و یکتاپرستى، انحراف محسوب مىشود. «لتافکنا عن آلهتنا»
3- علم به همه حقایق تکوینى، مخصوص خداوند است. «انّما العلم عند اللّه»
4- پیامبران نیز محدودیّت علمى داشته و به آن اقرار کردهاند. «انّما العلم عند اللّه» (گاهى اقرار به نمىدانم لازم است.)
5 - وظیفه انبیا، ابلاغ رسالت الهى است. «ابلّغکم ما ارسلت به»
6- درخواست نابجاى نزول عذاب، به جاى تفکر در سخن حق، نشانه جهل و نادانى است. «فأتنا بما تعدنا... أراکم قوماً تجهلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است