display result search
- 2042
- 1000
- 1000
- 1000
امام حسن (علیه السلام) - ویژه ی ولادت
سخنرانی حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی با موضوع امام حسن (ع) - ویژه ی ولادت
رسول خدا (ص) فرمودند که اگر حلم و بردباری مجسّم می شد، امیرالمؤمنین علی (ع) به تصویر در می آمدند. همچنین اگر نیکی و خوبی دیدنی بود، تصویری از زهرا (س) دیده می شد. حیای مجسم حسین (ع) و عقل به شکل حسن (ع) دیده می شد. جود و کرامت از ویژگی های ممتاز امام حسن (ع) بوده و رسول خدا (ص) ایشان را فرزند خود می دانستند.
این امر منشأ بسیاری از حوادث در تاریخ شد که نمونه ی آن این بود که دشمنان بارها خواستند این عنوان را از ائمه (ع) بگیرند اما موفق نشدند. اگر امام حسن (ع) را به علی (ع) نسبت می دادند، شاید مشکلات بیشتری برایشان به وجود می آمد اما حالا که به رسول (ص) نسبت داده می شد، موانع بسیاری برای دشمنی به وجود می آمد. ائمه (ع) نیز خود را فرزند رسول معرفی می کردند و این امر بارها از آنها روایت شده است. اگر فرزند دختر ذریه محسوب نمی شد، پس رسالت عیسی نیز زیر سؤال می رفت و پیروان او نیز جایگاهی نداشتند. رسول خدا (ص) می دانست که این مردم در آینده احادیث و روایات را تغییر می دهند و اهل بیت (ع) را از رسول جدا می سازند و البته عده ای را به آنها اضافه می نمایند.
در مورد ابعاد شخصیت امام حسن (ع) به دو مورد می توان اشاره کرد :
1. تعلیم و جهل زدایی
این امر یکی از دغدغه های همه ی اهل بیت (ع) و به خصوص این امام بزرگوار بود. روایات بسیاری از این موضوع وجود دارد. یکی از این روایات در مورد پرسش معنای شاهد و مشهود است که به تعبیر امام شاهد رسول خدا (ص)و مشهود همان قیامت است. تفسیر قرآن به قرآن از مهمترین و ارزشمندترین تفاسیر است که امام حسنن (ع) آن را به خوبی انجام دادند و مورد توجه قرار گرفت.
2. بُعد عاطفی و خانوادگی
امام حسن (ع) در همه ی جوانب به همه ی افراد خانواده احترام می گذاشتند. برای مثال ایشان هیچ گاه با مادرشان، حضرت فاطمه (س) در یک ظرف غذا نمی خوردند که مبادا لقمه ای بردارند که مادر نگاهش به آن لقمه باشد. ایشان به امام حسین (ع) نیز بسیار احترام می گذاشتند و امام حسین (ع) نیز هیچ گاه در پیش پای ایشان راه نمی رفتند و سخنانشان را قطع نمی کردند.
رسول خدا (ص) فرمودند که اگر حلم و بردباری مجسّم می شد، امیرالمؤمنین علی (ع) به تصویر در می آمدند. همچنین اگر نیکی و خوبی دیدنی بود، تصویری از زهرا (س) دیده می شد. حیای مجسم حسین (ع) و عقل به شکل حسن (ع) دیده می شد. جود و کرامت از ویژگی های ممتاز امام حسن (ع) بوده و رسول خدا (ص) ایشان را فرزند خود می دانستند.
این امر منشأ بسیاری از حوادث در تاریخ شد که نمونه ی آن این بود که دشمنان بارها خواستند این عنوان را از ائمه (ع) بگیرند اما موفق نشدند. اگر امام حسن (ع) را به علی (ع) نسبت می دادند، شاید مشکلات بیشتری برایشان به وجود می آمد اما حالا که به رسول (ص) نسبت داده می شد، موانع بسیاری برای دشمنی به وجود می آمد. ائمه (ع) نیز خود را فرزند رسول معرفی می کردند و این امر بارها از آنها روایت شده است. اگر فرزند دختر ذریه محسوب نمی شد، پس رسالت عیسی نیز زیر سؤال می رفت و پیروان او نیز جایگاهی نداشتند. رسول خدا (ص) می دانست که این مردم در آینده احادیث و روایات را تغییر می دهند و اهل بیت (ع) را از رسول جدا می سازند و البته عده ای را به آنها اضافه می نمایند.
در مورد ابعاد شخصیت امام حسن (ع) به دو مورد می توان اشاره کرد :
1. تعلیم و جهل زدایی
این امر یکی از دغدغه های همه ی اهل بیت (ع) و به خصوص این امام بزرگوار بود. روایات بسیاری از این موضوع وجود دارد. یکی از این روایات در مورد پرسش معنای شاهد و مشهود است که به تعبیر امام شاهد رسول خدا (ص)و مشهود همان قیامت است. تفسیر قرآن به قرآن از مهمترین و ارزشمندترین تفاسیر است که امام حسنن (ع) آن را به خوبی انجام دادند و مورد توجه قرار گرفت.
2. بُعد عاطفی و خانوادگی
امام حسن (ع) در همه ی جوانب به همه ی افراد خانواده احترام می گذاشتند. برای مثال ایشان هیچ گاه با مادرشان، حضرت فاطمه (س) در یک ظرف غذا نمی خوردند که مبادا لقمه ای بردارند که مادر نگاهش به آن لقمه باشد. ایشان به امام حسین (ع) نیز بسیار احترام می گذاشتند و امام حسین (ع) نیز هیچ گاه در پیش پای ایشان راه نمی رفتند و سخنانشان را قطع نمی کردند.
تاکنون نظری ثبت نشده است