- 1624
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 42 سوره فاطر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فاطر - آیه 42
وَأَقْسَمُواْ بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَآءَهُمْ نَذِیرٌ لَّیَکُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَآءَهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُوراً
ترجمه
و (مشرکان) با سختترین سوگندها، به خدا سوگند یاد کردند که اگر هشدار دهندهاى به سراغشان بیاید از هر یک از امّتهاى دیگر هدایت یافته تر شوند؛ پس همین که هشدار دهنده اى برایشان آمد، جز نفرت (از حقّ) چیزى بر آنان نیفزود.
در تفاسیر مى خوانیم: مشرکان وقتى شنیدند که هرگاه پیامبرى براى یهودیان مى آمد آنها لجاجت مى کردند؛ سوگند یاد کردند و گفتند: ما چنین نیستیم، اگر پیامبرى براى ما بیاید بدون لجاجت تسلیم او را مى پذیریم، و از دیگر امّتها زودتر و بهتر هدایت خواهیم شد ولى همین که پیامبر به سراغشان آمد جز نفرت چیزى از خود نشان ندادند.
خدا نکند کسانى که در انتظار حضرت مهدى (عجّل اللّه تعالى فرجه الشریف) به سر مى برند و مى گویند: اگر بیاید ما چنین و چنان خواهیم کرد، هنگامى که تشریف بیاورند در برابرش جبهه بگیرند.
پیام ها
1- مشرکان، خدا را قبول داشتند و او را مقدّس مى شمردند و به او سوگند یاد مى کردند. «اقسموا باللّه»
2- به هر سوگندى نمى توان اعتماد کرد. «اقسموا باللّه - فلمّا جاءهم...»
3- به عمل کار بر آید، به سخنرانى نیست. ادّعا زیاد ولى عمل کم است. «اقسموا - الاّ نفورا»
4- براى هدایت مردم، بشارت و انذار هر دو لازم است، لیکن براى جامعه منحرف انذار مهمتر است. (کلمه «نذیر» دو بار آمده است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَأَقْسَمُواْ بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِن جَآءَهُمْ نَذِیرٌ لَّیَکُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ فَلَمَّا جَآءَهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُوراً
ترجمه
و (مشرکان) با سختترین سوگندها، به خدا سوگند یاد کردند که اگر هشدار دهندهاى به سراغشان بیاید از هر یک از امّتهاى دیگر هدایت یافته تر شوند؛ پس همین که هشدار دهنده اى برایشان آمد، جز نفرت (از حقّ) چیزى بر آنان نیفزود.
در تفاسیر مى خوانیم: مشرکان وقتى شنیدند که هرگاه پیامبرى براى یهودیان مى آمد آنها لجاجت مى کردند؛ سوگند یاد کردند و گفتند: ما چنین نیستیم، اگر پیامبرى براى ما بیاید بدون لجاجت تسلیم او را مى پذیریم، و از دیگر امّتها زودتر و بهتر هدایت خواهیم شد ولى همین که پیامبر به سراغشان آمد جز نفرت چیزى از خود نشان ندادند.
خدا نکند کسانى که در انتظار حضرت مهدى (عجّل اللّه تعالى فرجه الشریف) به سر مى برند و مى گویند: اگر بیاید ما چنین و چنان خواهیم کرد، هنگامى که تشریف بیاورند در برابرش جبهه بگیرند.
پیام ها
1- مشرکان، خدا را قبول داشتند و او را مقدّس مى شمردند و به او سوگند یاد مى کردند. «اقسموا باللّه»
2- به هر سوگندى نمى توان اعتماد کرد. «اقسموا باللّه - فلمّا جاءهم...»
3- به عمل کار بر آید، به سخنرانى نیست. ادّعا زیاد ولى عمل کم است. «اقسموا - الاّ نفورا»
4- براى هدایت مردم، بشارت و انذار هر دو لازم است، لیکن براى جامعه منحرف انذار مهمتر است. (کلمه «نذیر» دو بار آمده است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است