display result search
- 3834
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 10 سوره ابراهیم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ابراهیم - آیه 10
قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِى اللَّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَوَ تِ وَالْأَرْضِ یَدْعُوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرَکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمّىً قَالُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِیدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا کَانَ یَعْبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَنٍ مُّبِینٍ
ترجمه
پیامبرانشان (در جواب) گفتند: آیا درباره خدا، آفریدگار آسمان ها و زمین، شکى هست؟! (آیا هستى با این عظمت نیاز به خالق ندارد؟) او که شما را (به راه حق) دعوت مى کند تا از گناهانتان بگذرد، و تا موعد معین شما را مهلت دهد. (کفّار) گفتند: شما جز انسانى همچون خود ما نیستید، (و امتیازى بر ما ندارید) شما مى خواهید ما را از آنچه نیاکان ما مى پرستیدند باز دارید، (اگر غیر از این است) پس براى ما برهان و معجزه اى روشن (آنگونه که ما مى خواهیم) بیاورید.
در آیه قبل کفّار به انبیا گفتند: «تدعوننا» شما ما را به راه خدا مى خوانید. ولى در این آیه پیامبران به آنان گفتند: «یدعوکم» خدا شما را مى خواند. یعنى دعوت ما از جانب خود و به سوى خود نیست، بلکه از سوى خدا و به سوى خداست.
به گفته زمخشرى و مراغى؛ وعده هاى قرآن نسبت به مؤمنین بخشش تمام گناهان است. «یغفر لکم ذنوبکم» ولى نسبت به دیگران، بخشش بعضى از گناهان است. «یغفر لکم من ذنوبکم»
پیام ها
1- اعتقاد به خدا، فطرى و بدیهى است و سزاوار شک نیست. «افى اللَّه شکّ»
2- در کنار عقل و فطرت، محبّت و دعوت لازم است. «أفى اللَّه شکّ... یدعوکم لیغفر لکم»
3- دین انسان را به پاکى از آلودگى ها دعوت مى کند. «یدعوکم لیغفر... ذنوبکم»
4- خداوند طالب غفران و آمرزش گناهان انسان است. «یدعوکم لیغفر لکم»
5- توبه و اطاعت از خداوند باعث تاخیر اجل انسان مى شود. «یدعوکم... یوخرکم الى اجل مسمّى»
6- خداوند از روى مهر، به هدایت دعوت مى کند و از روى لطف، تا پایان عمر مهلت انتخاب مى دهد. «یدعوکم - یؤخرکم الى اجل مسمّىً»
7- عمر هر انسانى، از پیش اندازه گیرى و تعیین شده است. «الى اجل مسمّىً»
8- تعصّبات قومى و نژادى، مانع پذیرفتن حق است. «یعبد آباؤنا»
9- خانواده در عقاید و باورهاى انسان، نقش مهمى دارد.«یعبد آباؤنا»
10- عناد و گردنکشى در برابر حق، درد بى درمان است. تمام انبیا با معجزه به سراغ مردم مى رفتند، ولى لجاجت برخى مردم سبب مى شد که همواره معجزه تازهاى که طبق هوس آنها باشد از پیامبران درخواست کنند. «فأتونا بسلطان مبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِى اللَّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَوَ تِ وَالْأَرْضِ یَدْعُوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرَکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمّىً قَالُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِیدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا کَانَ یَعْبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَنٍ مُّبِینٍ
ترجمه
پیامبرانشان (در جواب) گفتند: آیا درباره خدا، آفریدگار آسمان ها و زمین، شکى هست؟! (آیا هستى با این عظمت نیاز به خالق ندارد؟) او که شما را (به راه حق) دعوت مى کند تا از گناهانتان بگذرد، و تا موعد معین شما را مهلت دهد. (کفّار) گفتند: شما جز انسانى همچون خود ما نیستید، (و امتیازى بر ما ندارید) شما مى خواهید ما را از آنچه نیاکان ما مى پرستیدند باز دارید، (اگر غیر از این است) پس براى ما برهان و معجزه اى روشن (آنگونه که ما مى خواهیم) بیاورید.
در آیه قبل کفّار به انبیا گفتند: «تدعوننا» شما ما را به راه خدا مى خوانید. ولى در این آیه پیامبران به آنان گفتند: «یدعوکم» خدا شما را مى خواند. یعنى دعوت ما از جانب خود و به سوى خود نیست، بلکه از سوى خدا و به سوى خداست.
به گفته زمخشرى و مراغى؛ وعده هاى قرآن نسبت به مؤمنین بخشش تمام گناهان است. «یغفر لکم ذنوبکم» ولى نسبت به دیگران، بخشش بعضى از گناهان است. «یغفر لکم من ذنوبکم»
پیام ها
1- اعتقاد به خدا، فطرى و بدیهى است و سزاوار شک نیست. «افى اللَّه شکّ»
2- در کنار عقل و فطرت، محبّت و دعوت لازم است. «أفى اللَّه شکّ... یدعوکم لیغفر لکم»
3- دین انسان را به پاکى از آلودگى ها دعوت مى کند. «یدعوکم لیغفر... ذنوبکم»
4- خداوند طالب غفران و آمرزش گناهان انسان است. «یدعوکم لیغفر لکم»
5- توبه و اطاعت از خداوند باعث تاخیر اجل انسان مى شود. «یدعوکم... یوخرکم الى اجل مسمّى»
6- خداوند از روى مهر، به هدایت دعوت مى کند و از روى لطف، تا پایان عمر مهلت انتخاب مى دهد. «یدعوکم - یؤخرکم الى اجل مسمّىً»
7- عمر هر انسانى، از پیش اندازه گیرى و تعیین شده است. «الى اجل مسمّىً»
8- تعصّبات قومى و نژادى، مانع پذیرفتن حق است. «یعبد آباؤنا»
9- خانواده در عقاید و باورهاى انسان، نقش مهمى دارد.«یعبد آباؤنا»
10- عناد و گردنکشى در برابر حق، درد بى درمان است. تمام انبیا با معجزه به سراغ مردم مى رفتند، ولى لجاجت برخى مردم سبب مى شد که همواره معجزه تازهاى که طبق هوس آنها باشد از پیامبران درخواست کنند. «فأتونا بسلطان مبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است