display result search
منو
تفسیر آیه 113 سوره توبه

تفسیر آیه 113 سوره توبه

  • 1 تعداد قطعات
  • 11 دقیقه مدت قطعه
  • 283 دریافت شده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 113

مَا کَانَ لِلنَّبِىِّ وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ أَن یَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِکِینَ وَلَوْ کَانُواْ أُوْلِى قُرْبَى‏ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَبُ الْجَحِیمِ

ترجمه
براى پیامبر و کسانى که ایمان آورده ‏اند، سزاوار نیست که براى مشرکان، پس از آنکه برایشان آشکار گردید که آنان اهل دوزخند، طلب آمرزش کنند، هر چند خویشاوند آنان باشند.


برخى مفسّران به بعضى روایاتِ جعلى از راویانِ ناسالم استناد کرده و این آیه را درباره‏ ابوطالب دانسته ‏اند! در حالى که ده ها دلیل و روایت بر ایمان ابوطالب داریم. سعیدبن مسیّب که راوىِ این روایت است، دشمن على‏ بن ابى‏طالب‏ (ع) است و گناهِ ابوطالب هم این است که پدر على‏ (ع) است!

پیام ها
1- پیامبر و دیگر مسلمانان، در برابر قانون یکسان‏ اند. «ما کان للنّبى و الذین امنوا»
2- شرک، گناهى نابخشودنى است و حتّى استغفار پیامبر براى مشرکان بى‏ اثر است. «ماکان... ان یستغفروا للمشرکین»
3- پیوندهاى مکتبى، مهم‏تر از پیوندهاى عاطفى است. نباید عواطف فامیلى بر مکتب غالب شود. «ما کان... ولو کانوا اولى قربى»
4- خویشاوندى با پیامبر، مانع دوزخ نیست. «ولو کانوا اولى قربى»


منبع: پایگاه درس هایی از قرآن

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 11:30

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی