display result search
- 1517
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 90سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 90
وَجَآءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِیُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِینَ کَذَبُواْ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
ترجمه
بادیه نشینانى که (از شرکت در جنگ )معذور بودند، (نزد تو) آمدند تا به آنان اذن داده شود (که در جنگ شرکت نکنند)، ولى کسانى که به خدا و پیامبرش دروغ گفتند (و عذرى نداشتند)، از جنگ باز نشستند. بزودى به کسانى از آنان که کفر ورزیدند، عذابى دردناک خواهد رسید.
کلمه «مُعذّرون» هم مى تواند به معناى «معتَذرون» و عذرخواهان واقعى باشد که عذر موجّه دارند و هم به معناى کسانى که عذرتراشى مى کنند.
برخى عذر واقعى داشتند و براى آن جهت مرخّصى مى گرفتند، ولى برخى بدون عذر، در جهاد شرکت نکردند که عذاب براى این گروه است.
«اَعراب»، بادیه نشینان را مى گویند که در بیابان ها زندگى مى کنند و از تمدّن شهرى دور مانده اند.
به اصطلاح ادبیات عرب، یا از باب تفعیل است که عذر دروغ آوردن است و یا از باب افتعال و عذر واقعى داشتن است.
پیام ها
1- در جنگ تبوک فرمان بسیج عمومى بود که هر کس شرکت نمى کرد باید عذرش را خدمت پیامبر بیان مى کرد و رسماً اجازه مى گرفت. «جاء المعذّرون»
2- جهاد، امرى حکومتى است نه فردى، لذا هم حضور در جبهه و هم ترکِ آن باید با اجازه رهبر مسلمانان باشد. «جاء المعذّرون ... لیؤذن لهم»
3- آنان که به فریضه جهاد، بى اعتنایى کرده و در پى فرارند، در ایمان شان دروغ مى گویند. «کَذَبوا»
4- دروغ، تنها با زبان نیست، عمل انسان نیز گاهى نشانِ دروغ بودن ادّعاست. «قعد الذین کذبوا»
5 - بهانه جویانِ براى گریز از تکلیف، بزودى تنبیه مى شوند. «المعذّرون... سیصیب... عذابٌ الیم»
در مورد حضور در جبهه در آیات قبل خواندیم: «فاستأذنوک للخروج فقل لنتخرجوا معى ابدا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَجَآءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِیُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِینَ کَذَبُواْ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ سَیُصِیبُ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
ترجمه
بادیه نشینانى که (از شرکت در جنگ )معذور بودند، (نزد تو) آمدند تا به آنان اذن داده شود (که در جنگ شرکت نکنند)، ولى کسانى که به خدا و پیامبرش دروغ گفتند (و عذرى نداشتند)، از جنگ باز نشستند. بزودى به کسانى از آنان که کفر ورزیدند، عذابى دردناک خواهد رسید.
کلمه «مُعذّرون» هم مى تواند به معناى «معتَذرون» و عذرخواهان واقعى باشد که عذر موجّه دارند و هم به معناى کسانى که عذرتراشى مى کنند.
برخى عذر واقعى داشتند و براى آن جهت مرخّصى مى گرفتند، ولى برخى بدون عذر، در جهاد شرکت نکردند که عذاب براى این گروه است.
«اَعراب»، بادیه نشینان را مى گویند که در بیابان ها زندگى مى کنند و از تمدّن شهرى دور مانده اند.
به اصطلاح ادبیات عرب، یا از باب تفعیل است که عذر دروغ آوردن است و یا از باب افتعال و عذر واقعى داشتن است.
پیام ها
1- در جنگ تبوک فرمان بسیج عمومى بود که هر کس شرکت نمى کرد باید عذرش را خدمت پیامبر بیان مى کرد و رسماً اجازه مى گرفت. «جاء المعذّرون»
2- جهاد، امرى حکومتى است نه فردى، لذا هم حضور در جبهه و هم ترکِ آن باید با اجازه رهبر مسلمانان باشد. «جاء المعذّرون ... لیؤذن لهم»
3- آنان که به فریضه جهاد، بى اعتنایى کرده و در پى فرارند، در ایمان شان دروغ مى گویند. «کَذَبوا»
4- دروغ، تنها با زبان نیست، عمل انسان نیز گاهى نشانِ دروغ بودن ادّعاست. «قعد الذین کذبوا»
5 - بهانه جویانِ براى گریز از تکلیف، بزودى تنبیه مى شوند. «المعذّرون... سیصیب... عذابٌ الیم»
در مورد حضور در جبهه در آیات قبل خواندیم: «فاستأذنوک للخروج فقل لنتخرجوا معى ابدا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است