display result search
- 908
- 1000
- 1000
- 1000
مصائب و رنج های پیامبر اکرم (ص)، جلسه دوم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع " مصائب و رنج های پیامبر اکرم (ص)"، جلسه دوم، سال 1400
ما در ایام مصائب اهل بیت دور هم جمع می شویم و یاد ائمه معصومین علیهم السلام را گرامی می داریم و عزاداری می کنیم و از این مجالس و جلسات معارفی را کسب می‌کنیم. برکت این مجالس بر محور مجالس ذکر مصائب است و این یک سنت دیرینه بسیار هوشمندانه است که بنیان گذارش خود اولیاء خدا و مخصوصاً شخص نبی اکرم (ص) است و اصلا عزاداری برای شهدا را خود ایشان باب کردند. مانند عزاداری برای جعفر تیار و یا حمزه سیدالشهداء. بالاخره حتی اگر این سنت ها هم نبود، هر انسانی دارای عاطفه هست و با غم اولیای خدا، غمگین می شود. رنج هایی که اولیاء خدا کشیده اند بسیار است و عزای اهلبیت برای ما خیلی مهم است، پس اصل عزاداری یک سنت دیرینه هست. لذا ما باید از نظر ایمانی و عاطفی مسئله عزاداری را مسئله ای مهم تلقی کنیم. همین مجالس عزاداری سرمنشأ، نشاط مومنین است. خود اهلبیت هم تأکید کرده اند که هرکسی به زیارت اباعبدالله برود با نشاط و سرور قلبی برمی گردد چون انسان در مجالس ائمه تقرب پیدا می کند و وقتی به تقرب رسید، آرامش درونی کسب می کند. مجالس ذکر مصائب اهلبیت جدا از نشاط معنوی که به انسان می دهند، چه بلاها و دشوارهایی را از زندگی انسان دور می کنند. البته تعظیم شعائر هم یکی از دلایل توجه به مصائب اهل بیت است. دسته های عزاداری برای اهلبیت به معنای تأسف نیست بلکه به معنای تأثر است. اهل بیت هزینه کرده اند تا ما این مجالس را داشته باشیم و ما باید قدردان اولیاء خدا باشیم. یکی از کارهایی که می تواند ما را با دوام پای عزاداری ها نگه دارد این است که بدانیم چرا اهلبیت انقدر مظلوم شدند و به چه دلیل به شهادت رسیدند.
ما در ایام مصائب اهل بیت دور هم جمع می شویم و یاد ائمه معصومین علیهم السلام را گرامی می داریم و عزاداری می کنیم و از این مجالس و جلسات معارفی را کسب می‌کنیم. برکت این مجالس بر محور مجالس ذکر مصائب است و این یک سنت دیرینه بسیار هوشمندانه است که بنیان گذارش خود اولیاء خدا و مخصوصاً شخص نبی اکرم (ص) است و اصلا عزاداری برای شهدا را خود ایشان باب کردند. مانند عزاداری برای جعفر تیار و یا حمزه سیدالشهداء. بالاخره حتی اگر این سنت ها هم نبود، هر انسانی دارای عاطفه هست و با غم اولیای خدا، غمگین می شود. رنج هایی که اولیاء خدا کشیده اند بسیار است و عزای اهلبیت برای ما خیلی مهم است، پس اصل عزاداری یک سنت دیرینه هست. لذا ما باید از نظر ایمانی و عاطفی مسئله عزاداری را مسئله ای مهم تلقی کنیم. همین مجالس عزاداری سرمنشأ، نشاط مومنین است. خود اهلبیت هم تأکید کرده اند که هرکسی به زیارت اباعبدالله برود با نشاط و سرور قلبی برمی گردد چون انسان در مجالس ائمه تقرب پیدا می کند و وقتی به تقرب رسید، آرامش درونی کسب می کند. مجالس ذکر مصائب اهلبیت جدا از نشاط معنوی که به انسان می دهند، چه بلاها و دشوارهایی را از زندگی انسان دور می کنند. البته تعظیم شعائر هم یکی از دلایل توجه به مصائب اهل بیت است. دسته های عزاداری برای اهلبیت به معنای تأسف نیست بلکه به معنای تأثر است. اهل بیت هزینه کرده اند تا ما این مجالس را داشته باشیم و ما باید قدردان اولیاء خدا باشیم. یکی از کارهایی که می تواند ما را با دوام پای عزاداری ها نگه دارد این است که بدانیم چرا اهلبیت انقدر مظلوم شدند و به چه دلیل به شهادت رسیدند.
تاکنون نظری ثبت نشده است