display result search
- 2312
- 1000
- 1000
- 1000
هدایت گری از نقش های امام رضا (علیه السلام) در جامعه
سخنرانی حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی با موضوع هدایت گری از نقش های امام رضا (ع) در جامعه
یکی از نقش های مهم امام رضا (ع) در زندگی هدایت گری و دعوت مردم به حق است. همواره در زندگی باید معیاری وجود داشته باشد تا مردم خود را با آن بسنجند و خوب و بد عمل خود را دریابند. تنها معصومین از خطا و اشتباه مصون هستند و انسان های معمولی ممکن است خطا و اشتباه کنند. در دعای ندبه به هدایت گری ائمه (ع) اشاره می شود و هدایتگری امام علی (ع) بیان می شود که پرچم هدایت می گستراند. در جریان کربلا، امام حسین (ع) در نصیحت مردم مبالغه می کردند تا اگر کسی قابل هدایت است، هدایت شود و نجات یابد. امام در این ماجرا بسیار اِنذار و تبشیر کرده و مردم را به سوی حق دعوت کردند.
در زمان امام رضا (ع) این هدایتگری بسیار سخت بود چرا که دو قرن از وفات رسول خدا (ص) گذشته بود و جریان های بسیاری شکل گرفته بودند. امام موظف بودند تا عقاید شیعه را به سختی حفظ نمایند و به نسل های بعد منتقل نمایند.
امام رضا (ع) می فرمایند : «مخالفان ما به سه طریق به ما آسیب رساندند :
1. در مورد ما غلوّ و زیاده روی می کردند.
2. اهل تقصیر که ما را مانند مردم عادی می دانستند و به دیگران معرفی می نمودند.
3. کسانی که دشمنان ما را بالا می بردند و این امر موجب می شد تا موقعیت ما به خطر بیفتد.
یکی دیگر از انحرافات زمان امام رضا (ع) فرقه ی واقفیه بودند که منکر امامت امام رضا (ع) بودند.
فرقه ی جبریه نیز فرقه ای دیگر بودند که معتقد بودند همه ی خوبی ها و بدی ها از خدا ناشی می شود و انسان هیچ اختیاری نخواهد داشت. امام در جواب به این فرقه می فرمودند که خوبی های انسان از خداست و به او باز می گردد اما بدی های انسان از خودش بوده و به سوی خودش باز می گردد. امام می فرمودند کسی که پیرو این فرقه است کافر بوده و در دین هیچ جایگاهی نخواهد داشت.
یکی از نقش های مهم امام رضا (ع) در زندگی هدایت گری و دعوت مردم به حق است. همواره در زندگی باید معیاری وجود داشته باشد تا مردم خود را با آن بسنجند و خوب و بد عمل خود را دریابند. تنها معصومین از خطا و اشتباه مصون هستند و انسان های معمولی ممکن است خطا و اشتباه کنند. در دعای ندبه به هدایت گری ائمه (ع) اشاره می شود و هدایتگری امام علی (ع) بیان می شود که پرچم هدایت می گستراند. در جریان کربلا، امام حسین (ع) در نصیحت مردم مبالغه می کردند تا اگر کسی قابل هدایت است، هدایت شود و نجات یابد. امام در این ماجرا بسیار اِنذار و تبشیر کرده و مردم را به سوی حق دعوت کردند.
در زمان امام رضا (ع) این هدایتگری بسیار سخت بود چرا که دو قرن از وفات رسول خدا (ص) گذشته بود و جریان های بسیاری شکل گرفته بودند. امام موظف بودند تا عقاید شیعه را به سختی حفظ نمایند و به نسل های بعد منتقل نمایند.
امام رضا (ع) می فرمایند : «مخالفان ما به سه طریق به ما آسیب رساندند :
1. در مورد ما غلوّ و زیاده روی می کردند.
2. اهل تقصیر که ما را مانند مردم عادی می دانستند و به دیگران معرفی می نمودند.
3. کسانی که دشمنان ما را بالا می بردند و این امر موجب می شد تا موقعیت ما به خطر بیفتد.
یکی دیگر از انحرافات زمان امام رضا (ع) فرقه ی واقفیه بودند که منکر امامت امام رضا (ع) بودند.
فرقه ی جبریه نیز فرقه ای دیگر بودند که معتقد بودند همه ی خوبی ها و بدی ها از خدا ناشی می شود و انسان هیچ اختیاری نخواهد داشت. امام در جواب به این فرقه می فرمودند که خوبی های انسان از خداست و به او باز می گردد اما بدی های انسان از خودش بوده و به سوی خودش باز می گردد. امام می فرمودند کسی که پیرو این فرقه است کافر بوده و در دین هیچ جایگاهی نخواهد داشت.
کاربر مهمان