- 22
- 1000
- 1000
- 1000
سنت های الهی، نقشه راه عاقبت بخیری
سخنرانی حجت الاسلام سید حسین آقامیری با موضوع " سنت های الهی، نقشه راه عاقبت بخیری"، سال 1404
این عالَم بیقاعده و قانون نیست. خداوند علیم و حکیم، قوانینی برای اداره جهان قرار داده است. به میزانی که من و شما از این قواعد آگاه باشیم، میتوانیم در این مرحله از زندگی، یعنی همین دنیا، «عاقبت به خیر» بیرون بیاییم. این یک حرف کلیدی است. خیلی اوقات ما در زندگی با حقایق زندگی میجنگیم،چرا؟ چون نسبت به آنها آگاهی نداریم. اگر آگاه بودیم، میپذیرفتیم، نه اینکه بجنگیم. بسیاری از گرفتاریهای ما ناشی از عدم آگاهی از این قوانین است. به زبان دینی ما، به این قواعد و قوانین میگویند سنتهای الهی. این سنتهای الهی، خط قرمز خداوند است. تحت هیچ شرایطی تغییر نمیکند. قرآن در سوره فاطر آیه 43میفرماید: فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا، هرگز برای سنت خدا تبدیلی نخواهی یافت. هیچ تغییر و دگرگونی در سنتهای الهی رخ نمیدهد. این بسیار مهم است. خداوند در مورد این قوانینی که در عالم مستقر کرده، با هیچکس تعارف ندارد؛ نه با من و شما، نه حتی با پیامبرانش. بنابراین، فهم این سنتهای الهی میتواند در مسیر ایمانی و توحیدی ما کمک بزرگی باشد، مخصوصاً در دوران عصر غیبت کبری. از مرحوم آیتالله بهجت پرسیدند: بزرگترین آرزوی شما چیست؟ فرمودند: مسلمان از دنیا بروم. حاج آقا مصطفی خمینی از پدر بزرگوارشان حضرت امام (ره) پرسید: اگر به شما بگویند یک دعا کنید، چه دعایی میکنید؟ امام بیدرنگ فرمودند: دعا میکنم عاقبت به خیر از این دنیا بروم. این نعمت عاقبت به خیری، ثمره فهم درست از سنتهای الهی است. اگر کسی بخواهد عاقبت به خیر شود، باید نسبت به این قوانین حاکم بر عالم آگاهی پیدا کند. سنتهای الهی به دو دسته کلی تقسیم میشوند: سنتهای مطلقه: یعنی ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، این سنتها در عالم برقرار است. افعال و حرکات ما تاثیری در بود و نبودشان ندارد. مثل سنت مرگ، چه بخواهیم، چه نخواهیم، روزی باید از این دنیا برویم. حاکمیت حق در عالم. قرآن میفرماید: هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ.حق بر همه ادیان غلبه خواهد کرد، حتی اگر مشرکان نخواهند. ظهور حضرت ولی عصر عجل الله ،این یک سنت مطلق و قطعی خداست. روزی خواهد آمد که عالم به دست آدم حسابیها بیفتد و از شرق تا غرب عالم، نداى الله اکبر طنینانداز شود. این قطعی است، اگرچه زمانش به اراده ما بستگی دارد. سنت امداد: اگر کسی از خدا طلب کمک کند، قطعاً مدد الهی شامل حالش میشود. قرآن میفرماید: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ. یکی از اوقات استجابت دعا، دقیقاً بعد از نماز است. خدا منتظر است که بنده بعد از نماز، سر به سجده بگذارد و دعا کند. سنتهای مشروطه: یعنی ما باید بخواهیم تا بشود. اینجا اراده و عمل ما شرط است. مثل سنت نصرت الهی: قرآن در سوره محمد صل الله میفرماید: إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ، اگر دین خدا را یاری کنید، خدا شما را یاری میکند. سنت تغییر سرنوشت: قرآن میفرماید: إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ، خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد، مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند. ما خودمان سرنوشتمان را رقم میزنیم. اصل ظهور، یک سنت مطلق خداست: یعنی قطعاً و حتماً اتفاق خواهد افتاد. اما زمان ظهور، یک سنت مشروط است: یعنی این که این ظهور در زمانه ما اتفاق بیفتد، دست خود ماست. ما باید بخواهیم تا بشود. چه امتی میتوانند بخواهند تا ظهور در زمانه آنها محقق شود؟ ملتی که برای استقرار حکومت جهانی حضرت ولی عصر عجل الله با همه وجودش هزینه بدهد و در این راه، خود را بدهکارترین بداند، نه طلبکارترین. رابطه بین یک جامعه منتظر با امام زمانش، باید دقیقاً همان رابطهای باشد که بین حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و امام زمانش، حضرت علی علیه السلام بود. آن بانویی که همه داراییاش؛ سلامتیاش، فرزندش، آبروش، مالش و جانش را فدای امام زمانش کرد. با این همه فداکاری، در واپسین لحظات زندگی، اولین درخواستش از امام علی علیه السلام این بود: یا علی، زهرایت را حلال کن. با این همه ایثار، باز خود را بدهکار میدید. این دختر در دامن چنین مادری تربیت شد که شد حضرت زینب کبری سلام الله علیها که در گودی قتلگاه گفت: پروردگارا این قلیل (عمل کم) را از ما بپذیر. امروز با ادبیات بعضی از متولیان جامعه مواجهیم که هیچ تناسبی با امت زمینهساز ندارد. امت زمینهساز فقط به صبح جمعه و دعای ندبه نیست. اینها را نباید نادیده گرفت.
این عالَم بیقاعده و قانون نیست. خداوند علیم و حکیم، قوانینی برای اداره جهان قرار داده است. به میزانی که من و شما از این قواعد آگاه باشیم، میتوانیم در این مرحله از زندگی، یعنی همین دنیا، «عاقبت به خیر» بیرون بیاییم. این یک حرف کلیدی است. خیلی اوقات ما در زندگی با حقایق زندگی میجنگیم،چرا؟ چون نسبت به آنها آگاهی نداریم. اگر آگاه بودیم، میپذیرفتیم، نه اینکه بجنگیم. بسیاری از گرفتاریهای ما ناشی از عدم آگاهی از این قوانین است. به زبان دینی ما، به این قواعد و قوانین میگویند سنتهای الهی. این سنتهای الهی، خط قرمز خداوند است. تحت هیچ شرایطی تغییر نمیکند. قرآن در سوره فاطر آیه 43میفرماید: فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا، هرگز برای سنت خدا تبدیلی نخواهی یافت. هیچ تغییر و دگرگونی در سنتهای الهی رخ نمیدهد. این بسیار مهم است. خداوند در مورد این قوانینی که در عالم مستقر کرده، با هیچکس تعارف ندارد؛ نه با من و شما، نه حتی با پیامبرانش. بنابراین، فهم این سنتهای الهی میتواند در مسیر ایمانی و توحیدی ما کمک بزرگی باشد، مخصوصاً در دوران عصر غیبت کبری. از مرحوم آیتالله بهجت پرسیدند: بزرگترین آرزوی شما چیست؟ فرمودند: مسلمان از دنیا بروم. حاج آقا مصطفی خمینی از پدر بزرگوارشان حضرت امام (ره) پرسید: اگر به شما بگویند یک دعا کنید، چه دعایی میکنید؟ امام بیدرنگ فرمودند: دعا میکنم عاقبت به خیر از این دنیا بروم. این نعمت عاقبت به خیری، ثمره فهم درست از سنتهای الهی است. اگر کسی بخواهد عاقبت به خیر شود، باید نسبت به این قوانین حاکم بر عالم آگاهی پیدا کند. سنتهای الهی به دو دسته کلی تقسیم میشوند: سنتهای مطلقه: یعنی ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، این سنتها در عالم برقرار است. افعال و حرکات ما تاثیری در بود و نبودشان ندارد. مثل سنت مرگ، چه بخواهیم، چه نخواهیم، روزی باید از این دنیا برویم. حاکمیت حق در عالم. قرآن میفرماید: هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ.حق بر همه ادیان غلبه خواهد کرد، حتی اگر مشرکان نخواهند. ظهور حضرت ولی عصر عجل الله ،این یک سنت مطلق و قطعی خداست. روزی خواهد آمد که عالم به دست آدم حسابیها بیفتد و از شرق تا غرب عالم، نداى الله اکبر طنینانداز شود. این قطعی است، اگرچه زمانش به اراده ما بستگی دارد. سنت امداد: اگر کسی از خدا طلب کمک کند، قطعاً مدد الهی شامل حالش میشود. قرآن میفرماید: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ. یکی از اوقات استجابت دعا، دقیقاً بعد از نماز است. خدا منتظر است که بنده بعد از نماز، سر به سجده بگذارد و دعا کند. سنتهای مشروطه: یعنی ما باید بخواهیم تا بشود. اینجا اراده و عمل ما شرط است. مثل سنت نصرت الهی: قرآن در سوره محمد صل الله میفرماید: إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ، اگر دین خدا را یاری کنید، خدا شما را یاری میکند. سنت تغییر سرنوشت: قرآن میفرماید: إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ، خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد، مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند. ما خودمان سرنوشتمان را رقم میزنیم. اصل ظهور، یک سنت مطلق خداست: یعنی قطعاً و حتماً اتفاق خواهد افتاد. اما زمان ظهور، یک سنت مشروط است: یعنی این که این ظهور در زمانه ما اتفاق بیفتد، دست خود ماست. ما باید بخواهیم تا بشود. چه امتی میتوانند بخواهند تا ظهور در زمانه آنها محقق شود؟ ملتی که برای استقرار حکومت جهانی حضرت ولی عصر عجل الله با همه وجودش هزینه بدهد و در این راه، خود را بدهکارترین بداند، نه طلبکارترین. رابطه بین یک جامعه منتظر با امام زمانش، باید دقیقاً همان رابطهای باشد که بین حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و امام زمانش، حضرت علی علیه السلام بود. آن بانویی که همه داراییاش؛ سلامتیاش، فرزندش، آبروش، مالش و جانش را فدای امام زمانش کرد. با این همه فداکاری، در واپسین لحظات زندگی، اولین درخواستش از امام علی علیه السلام این بود: یا علی، زهرایت را حلال کن. با این همه ایثار، باز خود را بدهکار میدید. این دختر در دامن چنین مادری تربیت شد که شد حضرت زینب کبری سلام الله علیها که در گودی قتلگاه گفت: پروردگارا این قلیل (عمل کم) را از ما بپذیر. امروز با ادبیات بعضی از متولیان جامعه مواجهیم که هیچ تناسبی با امت زمینهساز ندارد. امت زمینهساز فقط به صبح جمعه و دعای ندبه نیست. اینها را نباید نادیده گرفت.


تاکنون نظری ثبت نشده است