display result search
- 9
- 1000
- 1000
- 1000
تقویت اخلاق توحیدی در انسان، جلسه چهل و نهم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید احمد فقیهی با موضوع «تقویت اخلاق توحیدی در انسان»، جلسه چهل و نهم، سال 1402
در این زندگی که ما داریم یک سفری هست منزل به منزل این سفر طی میشود. حالا قبل از رحم مادر چی بوده است نمی‌دانیم. هست در روایات. یک منزلی را در رحم مادری طی کردیم بعد آمدیم به این دنیا و دوران های مختلف را پشت سر گذاشتیم تا دوران کهولت. آنچه که آدم از آن غفلت می‌کند این است که این منازل این سفر قطعی است. آدم می‌بیند. دلیل و برهان هم نمی‌خواهد. تا می‌رسد به آنجا که قرآن می‌فرماید وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ کم کم قوای بدنی تحلیل می‌رود. قوای روحی البته متفاوت است. قوای روحی و معنوی در بزرگان و اولیاء هر چه جلوتر می‌رود قوی‌تر میشود اما قوای جسمانی تقریبا یکسان است و در همه به مرور تضعیف میشود. تا آخرین منزلی که در این دنیا ما طی می‌کنیم امام سجاد علیه‌السلام به آن اشاره می‌کند در این دعای ابوحمزه. می‌فرمایند وَارْحَمْنِی صَرِیعاً عَلَی الْفِراشِ تُقَلِّبُنِی أَیدِی أَحِبَّتِی دیگر از کار افتادم در بستر بیماری و احتضار. دیگر نمی‌توانم خودم خودم را جا به جا کنم. دیگران این کار را انجام می‌دهند. این هم تمام میشود خیلی طولانی نیست. منزل بعدی دارم. وَ تَفَضَّلْ عَلَی مَمْدُوداً عَلَی الْمُغْتَسَلِ یقَلِّبُنِی صالِحُ جِیرَتِی من را روی تخت غسالخانه آن کسی که می‌خواهد غسل دهد زیر و رو می‌کند. این هم تمام میشود. وَ تَحَنَّنْ عَلَی مَحْمُولاً قَدْ تَناوَلَ الْأَقْرِباءُ أَطْرافَ جِنازَتِی بعد رو دست مردم جنازه‌ام را حمل می‌کنند. حالا ما نمی‌دانیم چیزی سر در نمی‌آوریم اما شاید این ها بگذرد اما منزلگاهی می‌رسد که کارش سخت است. و ارْحَمْ فِی هذِهِ الدُّنْیا غُرْبَتِی، وَ عِنْدَ الْمَوْتِ کرْبَتِی. بعد این بدن را تحویل قبر می‌دهند. امام می‌فرمایند خدایا وَارْحَمْ فِی ذَلِک الْبَیتِ الْجَدِیدِ غُرْبَتِی. این را هم عرض کنم توجه به این معانی خیلی در کنترل این نفس اماره اثرگذار است. آدم یادش می‌رود. خیال کردم هیچ وقت پیر نمی‌شوم. هیچ وقت نمی‌میرم. با اینکه آدم می‌بیند. اما چیزهایی که آدمی دلش نمی‌خواهد را باور نمی‌کند. در تشییع یک جنازه‌ای دو نفر می‌گفتند می‌خندیدند. امیرالمومنین علیه‌السلام ناراحت شدند فرمودند کَأَنَّ الْمَوْتَ فِیهَا عَلَى غَیْرِنَا کُتِبَ؟
در این زندگی که ما داریم یک سفری هست منزل به منزل این سفر طی میشود. حالا قبل از رحم مادر چی بوده است نمی‌دانیم. هست در روایات. یک منزلی را در رحم مادری طی کردیم بعد آمدیم به این دنیا و دوران های مختلف را پشت سر گذاشتیم تا دوران کهولت. آنچه که آدم از آن غفلت می‌کند این است که این منازل این سفر قطعی است. آدم می‌بیند. دلیل و برهان هم نمی‌خواهد. تا می‌رسد به آنجا که قرآن می‌فرماید وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ کم کم قوای بدنی تحلیل می‌رود. قوای روحی البته متفاوت است. قوای روحی و معنوی در بزرگان و اولیاء هر چه جلوتر می‌رود قوی‌تر میشود اما قوای جسمانی تقریبا یکسان است و در همه به مرور تضعیف میشود. تا آخرین منزلی که در این دنیا ما طی می‌کنیم امام سجاد علیه‌السلام به آن اشاره می‌کند در این دعای ابوحمزه. می‌فرمایند وَارْحَمْنِی صَرِیعاً عَلَی الْفِراشِ تُقَلِّبُنِی أَیدِی أَحِبَّتِی دیگر از کار افتادم در بستر بیماری و احتضار. دیگر نمی‌توانم خودم خودم را جا به جا کنم. دیگران این کار را انجام می‌دهند. این هم تمام میشود خیلی طولانی نیست. منزل بعدی دارم. وَ تَفَضَّلْ عَلَی مَمْدُوداً عَلَی الْمُغْتَسَلِ یقَلِّبُنِی صالِحُ جِیرَتِی من را روی تخت غسالخانه آن کسی که می‌خواهد غسل دهد زیر و رو می‌کند. این هم تمام میشود. وَ تَحَنَّنْ عَلَی مَحْمُولاً قَدْ تَناوَلَ الْأَقْرِباءُ أَطْرافَ جِنازَتِی بعد رو دست مردم جنازه‌ام را حمل می‌کنند. حالا ما نمی‌دانیم چیزی سر در نمی‌آوریم اما شاید این ها بگذرد اما منزلگاهی می‌رسد که کارش سخت است. و ارْحَمْ فِی هذِهِ الدُّنْیا غُرْبَتِی، وَ عِنْدَ الْمَوْتِ کرْبَتِی. بعد این بدن را تحویل قبر می‌دهند. امام می‌فرمایند خدایا وَارْحَمْ فِی ذَلِک الْبَیتِ الْجَدِیدِ غُرْبَتِی. این را هم عرض کنم توجه به این معانی خیلی در کنترل این نفس اماره اثرگذار است. آدم یادش می‌رود. خیال کردم هیچ وقت پیر نمی‌شوم. هیچ وقت نمی‌میرم. با اینکه آدم می‌بیند. اما چیزهایی که آدمی دلش نمی‌خواهد را باور نمی‌کند. در تشییع یک جنازه‌ای دو نفر می‌گفتند می‌خندیدند. امیرالمومنین علیه‌السلام ناراحت شدند فرمودند کَأَنَّ الْمَوْتَ فِیهَا عَلَى غَیْرِنَا کُتِبَ؟
تاکنون نظری ثبت نشده است