- 176
- 1000
- 1000
- 1000
عطر خوش زندگی، جلسه سی و ششم
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «عطر خوش زندگی»، جلسه سی و ششم، سال 1403
تربیت امر پیچیده ای نیست و باید چگونه تربیت کردن را بیاموزیم. در تربیت هم همیشه اگر چگونه رفتار کردن با بچه ها را بیاموزیم، تربیت را خیلی خوب می توانیم پیش ببریم؛ لذا می خواهم یک سری موارد تربیتی را بیان کنم که این موارد منجر میشود ما بهتر بتوانیم کار تربیت را پیش ببریم.
در عوامل پیشبَرنده تربیت که خیلی نکته مهم و در عین حال مؤثری است، این است که باید ارتباط احترامگونه با فرزند داشته باشیم. آیا ارتباط من با فرزندم همیشه احترام گونه است؟ وقتی میگوییم باید ارتباط ما احترام گونه باشد، یعنی در همه حال این احترام باید باشد، نه در یک محدوده زمانی که ما به او نیاز داریم.
گاهی اوقات رفتار کاملاً متفاوت می شود، در نتیجه طرف مقابل متوجه می شود. ما پدر و مادرها همینطور هستیم و گاهی حواسمان نیست، وقتی کاری از فرزندمان میخواهیم کاملاً تغییر می کنیم؛ بچه ها هم متوجه میشوند؛ لذا ممکن است زیر بار حرف ما نروند و چه بسا برچسبی هم به ما بزنند که تو می خواهی از من سوء استفاده کنی، و الان این طور گفتی تا از من کار بکشی؛ پس حتماً باید نوع رفتارمان با بچه ها بر پایه احترام باشد.
بچه ای که احساس حقارت کرده و حس کند که شخصیت ندارد، در تربیت مقاوم می شود؛ یعنی به سمت تربیت نمی رود؛ اصلاً ناخودآگاه میبینید پر ایراد می شود.
الان در جامعه، دختر و پسرهای پر آسیب را ببینید، ممکن است پدرومادر خوبی هم داشته اند، ولی پدر و مادر گاهی اوقات احترام فرزندشان را نگه نداشته اند و همین بچه شر شده است و دیگر نمی شود جلوی او را گرفت.
تربیت امر پیچیده ای نیست و باید چگونه تربیت کردن را بیاموزیم. در تربیت هم همیشه اگر چگونه رفتار کردن با بچه ها را بیاموزیم، تربیت را خیلی خوب می توانیم پیش ببریم؛ لذا می خواهم یک سری موارد تربیتی را بیان کنم که این موارد منجر میشود ما بهتر بتوانیم کار تربیت را پیش ببریم.
در عوامل پیشبَرنده تربیت که خیلی نکته مهم و در عین حال مؤثری است، این است که باید ارتباط احترامگونه با فرزند داشته باشیم. آیا ارتباط من با فرزندم همیشه احترام گونه است؟ وقتی میگوییم باید ارتباط ما احترام گونه باشد، یعنی در همه حال این احترام باید باشد، نه در یک محدوده زمانی که ما به او نیاز داریم.
گاهی اوقات رفتار کاملاً متفاوت می شود، در نتیجه طرف مقابل متوجه می شود. ما پدر و مادرها همینطور هستیم و گاهی حواسمان نیست، وقتی کاری از فرزندمان میخواهیم کاملاً تغییر می کنیم؛ بچه ها هم متوجه میشوند؛ لذا ممکن است زیر بار حرف ما نروند و چه بسا برچسبی هم به ما بزنند که تو می خواهی از من سوء استفاده کنی، و الان این طور گفتی تا از من کار بکشی؛ پس حتماً باید نوع رفتارمان با بچه ها بر پایه احترام باشد.
بچه ای که احساس حقارت کرده و حس کند که شخصیت ندارد، در تربیت مقاوم می شود؛ یعنی به سمت تربیت نمی رود؛ اصلاً ناخودآگاه میبینید پر ایراد می شود.
الان در جامعه، دختر و پسرهای پر آسیب را ببینید، ممکن است پدرومادر خوبی هم داشته اند، ولی پدر و مادر گاهی اوقات احترام فرزندشان را نگه نداشته اند و همین بچه شر شده است و دیگر نمی شود جلوی او را گرفت.
تاکنون نظری ثبت نشده است