display result search
- 600
- 1000
- 1000
- 1000
رحمت- بخش نهم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با عنوان "رحمت"، سال1401
یکی از مهمترین جلوه های رحمت پروردگار، این است که با فرستادن انبیا و اولیا، راه هدایت را به انسان نشان داد. در آیه ی 73 سوره ی "أنبیاء" در این باره آمده است: "و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما مردم را هدایت می کردند و انجام دادن کارهای نیک و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات را به آنان وحی کردیم و آنان فقط پرستش کنندگان ما بودند."
تعالیم انبیای الهی، به انسان حیات می بخشد. لذا اگر انسان نسبت به نصایح هدایت بخش اولیای دین، بی تفاوت باشد، در حقیقت، خود را از رحمت الهی محروم کرده و به سان مُرده ای متحرّک است. در آیه ی24 سوره ی "أنفال" می خوانیم: "ای اهل ایمان! هنگامی که خدا و پیامبرش شما را به حقایقی که به شما حیات و زندگی واقعی می بخشد، دعوت می کنند، ایشان را اجابت کنید."
رسول خدا صلّى الله علیه و آله پس از اینکه نماز صبح را در مسجد به جاى آورد، نظرش به جوانى افتاد که رنگش زرد و جسمش نحیف و لاغر بود. از وی پرسید: حالت چگونه است؟ پاسخ داد: اى رسول خدا ! در حال یقین مى‌باشم. رسول خدا از پاسخش به شگفت آمد و فرمود: هر یقینى حقیقتى دارد. حقیقت یقین تو چیست؟! جوان گفت: یقین من است که مرا به حزن و اندوه افکنده و خواب شب را از چشمم ربوده و مرا در روزهاى گرم، به روزه داری و عبادت کشانده است. به طورى که گویا اهل بهشت را که در آن متنعّم مى‌باشند، و اهل آتش را که در میان آن معذّب هستند و صیحه و فریاد مى‌زنند می بینم و صدایشان را می شنوم. رسول خدا صلّى الله علیه و آله فرمود: "این بنده‌اى است که خدا دل او را به نور ایمان، روشن گردانیده است." جوان گفت: "اى رسول خدا! از خدا براى من بخواه که شهادت در رکاب شما را روزیم کند!" رسول خدا براى او دعا کرد و در یکی از جنگها به آرزویش رسید.
یکی از مهمترین جلوه های رحمت پروردگار، این است که با فرستادن انبیا و اولیا، راه هدایت را به انسان نشان داد. در آیه ی 73 سوره ی "أنبیاء" در این باره آمده است: "و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما مردم را هدایت می کردند و انجام دادن کارهای نیک و برپا داشتن نماز و پرداخت زکات را به آنان وحی کردیم و آنان فقط پرستش کنندگان ما بودند."
تعالیم انبیای الهی، به انسان حیات می بخشد. لذا اگر انسان نسبت به نصایح هدایت بخش اولیای دین، بی تفاوت باشد، در حقیقت، خود را از رحمت الهی محروم کرده و به سان مُرده ای متحرّک است. در آیه ی24 سوره ی "أنفال" می خوانیم: "ای اهل ایمان! هنگامی که خدا و پیامبرش شما را به حقایقی که به شما حیات و زندگی واقعی می بخشد، دعوت می کنند، ایشان را اجابت کنید."
رسول خدا صلّى الله علیه و آله پس از اینکه نماز صبح را در مسجد به جاى آورد، نظرش به جوانى افتاد که رنگش زرد و جسمش نحیف و لاغر بود. از وی پرسید: حالت چگونه است؟ پاسخ داد: اى رسول خدا ! در حال یقین مى‌باشم. رسول خدا از پاسخش به شگفت آمد و فرمود: هر یقینى حقیقتى دارد. حقیقت یقین تو چیست؟! جوان گفت: یقین من است که مرا به حزن و اندوه افکنده و خواب شب را از چشمم ربوده و مرا در روزهاى گرم، به روزه داری و عبادت کشانده است. به طورى که گویا اهل بهشت را که در آن متنعّم مى‌باشند، و اهل آتش را که در میان آن معذّب هستند و صیحه و فریاد مى‌زنند می بینم و صدایشان را می شنوم. رسول خدا صلّى الله علیه و آله فرمود: "این بنده‌اى است که خدا دل او را به نور ایمان، روشن گردانیده است." جوان گفت: "اى رسول خدا! از خدا براى من بخواه که شهادت در رکاب شما را روزیم کند!" رسول خدا براى او دعا کرد و در یکی از جنگها به آرزویش رسید.
تاکنون نظری ثبت نشده است