display result search
- 579
- 1000
- 1000
- 1000
هنر بهتر زیستن، جلسه هفتاد و دوم
سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع «هنر بهتر زیستن»، جلسه هفتاد و دوم،(برنامه سمت خدا) سال 1401
قرار شد که بگوییم که فردی که از سلامت شخصیت برخوردار است چگونه در محیط خانه هم باید عمل کند. و حدود پنج نکته را ما در برنامه قبل به آن اشاره کردیم که آخرین نکته این بود که زن و شوهر در محیط خانه به یکدیگر فرمان نمیدهند. آدم های ظاهراً نمی دانم این تعبیر درست باشد یا نباشد. آدم هایی که انسان حس می کند یک مقدار عقده ای هستند و کمبودی دارند خصوصاً در محیط خانه می خواهند جبران همه نواقص خود را بکنند شروع می کنند به طرف مقابل امر و نهی زیاد، فرمان دادن زیاد و به نوعی طرف مقابل خود را برده خود می دانند و می خواهد همان گونه با او برخورد کند. که معمولاً آدم هایی که این جوری برخورد می کنند آن ویژگی های سلامتی آنها باید یک بازخوانی و بازبینی بشود. اما نکته جدیدی که امروز می خواهیم عرض کنیم این است که ما بالاخره در زندگی های بیرونی خود، بیرون از محیط خانه می بینیم مشکلاتی وجود دارد، با سختی هایی مواجه هستیم. خانم هایی که در خانه هستند و در محیط خانه از صبح بلند می شوند یک سری مشکلات و سختی هایی را با آن دست و پنجه نرم می کنند ما می گوییم وقتی کنار همدیگر می رسند نباید این مشکلات خود را روی سر همدیگر هوار کنند. این را باید مراقب باشیم. مثلاً یک موقع آقا بیرون می رود، محیط شغلی و کاری او است، در ترافیک گیر می کند، هوا گرم است، سرد است، وارد خانه می شویم مراقب باشید که این سختی ها را به خانم خود انتقال ندهید، غر و لندهای خود را سر او نداشته باشید. ناراحتی ها را سر او پیاده نکنید. این خود کنترلی را داشته باشیم. همیشه من این جا می گویم که ماها باید یک قدرت تفکیکی داشته باشیم اگر بیرون ترافیک است خانم من که گناهی نکرده است که من ناراحتی ترافیکی بیرون را بیاورم به خانم خود ابراز کنم. این را ما بدانیم. حد فاصل را ما بدانیم. در حالی که قبلاً هم اشاره کردیم، ما اصلاً کنار همسر خود می آییم که این سختی های بیرون را فراموش کنیم. به یک آرامشی برسیم و در ایجاد آرامش ما هم نقش داریم. یکی از نقش های ما هم همین است که مراقب باشیم اوقات طرف مقابل خود را تلخ نکنیم. وارد خانه می شویم به جای این که بگوییم چه قدر شلوغ بود بگوییم چه قدر خوشحال هستیم که دوباره کنار شما رسیدیم. یعنی شروع کنیم به گفتن عبارت هایی که می تواند در محیط خانه زمینه ارتباط بهتر را فراهم کند از آنها استفاده کنیم و به کار ببندیم. خانم هم همین طور، ممکن است بچه ها در محیط خانه حالا تابستان است هستند، ریخت و پاشی دارند، یک موقع یک اذیتی دارند، دیر بلند شده است، زیاد پای تلویزیون نشسته است، اعصاب مادر خرد است. قرار نیست آقا تا وارد خانه می-شود دم در بروید بگویید صبح می روید، غروب می آیید بچه ها را به جان من انداختید. نه. این طور که بقیه روز خود را هم خراب می کنیم. من این جا خوب است به این نکته اشاره کنم که ما گاهی اوقات می بینیم یک مدت طولانی در طول روز کنار همدیگر نیستیم، یک مدت کوتاهی بالاخره کنار هم هستیم بعد می بینیم به جای این که این مدت کوتاهی که الان کنار هم هستیم را به خوبی مدیریت کنیم می آییم این مدت کوتاه را هم به خاطر آن مدت طولانی که کنار هم نیستیم خراب می کنیم. لذا هر کدام را برای آن یک فصلی بدانیم. بالاخره شما ببینید در محیط زندگی و مدیریت زمان در محیط زندگی این را باید ما مورد توجه قرار دهیم که هر زمانی مختص به خود آن است. یعنی حتی من بد نیست این را عرض کنم یک موقع خانم در آشپزخانه خانه داری کاری می کند نباید مشکلات آشپزخانه را به اتاق نشیمن بکشد آن برای همان فضا است، آن جا آن را حل و فصل کنید. یا محیط نشیمن است مشکلات آن را نباید به اتاق خواب خود بکشیم، این برای همین محیط است. آن جا یک مدیریت جدا، یک فضای مجزایی وجود دارد که باید متناسب با همان با همدیگر مواجه شویم. اگر ما به این قدرت تمیز، این قدرت درک برسیم خیلی زندگی های ما بهتر از آن خواهد شد که الان هست.
قرار شد که بگوییم که فردی که از سلامت شخصیت برخوردار است چگونه در محیط خانه هم باید عمل کند. و حدود پنج نکته را ما در برنامه قبل به آن اشاره کردیم که آخرین نکته این بود که زن و شوهر در محیط خانه به یکدیگر فرمان نمیدهند. آدم های ظاهراً نمی دانم این تعبیر درست باشد یا نباشد. آدم هایی که انسان حس می کند یک مقدار عقده ای هستند و کمبودی دارند خصوصاً در محیط خانه می خواهند جبران همه نواقص خود را بکنند شروع می کنند به طرف مقابل امر و نهی زیاد، فرمان دادن زیاد و به نوعی طرف مقابل خود را برده خود می دانند و می خواهد همان گونه با او برخورد کند. که معمولاً آدم هایی که این جوری برخورد می کنند آن ویژگی های سلامتی آنها باید یک بازخوانی و بازبینی بشود. اما نکته جدیدی که امروز می خواهیم عرض کنیم این است که ما بالاخره در زندگی های بیرونی خود، بیرون از محیط خانه می بینیم مشکلاتی وجود دارد، با سختی هایی مواجه هستیم. خانم هایی که در خانه هستند و در محیط خانه از صبح بلند می شوند یک سری مشکلات و سختی هایی را با آن دست و پنجه نرم می کنند ما می گوییم وقتی کنار همدیگر می رسند نباید این مشکلات خود را روی سر همدیگر هوار کنند. این را باید مراقب باشیم. مثلاً یک موقع آقا بیرون می رود، محیط شغلی و کاری او است، در ترافیک گیر می کند، هوا گرم است، سرد است، وارد خانه می شویم مراقب باشید که این سختی ها را به خانم خود انتقال ندهید، غر و لندهای خود را سر او نداشته باشید. ناراحتی ها را سر او پیاده نکنید. این خود کنترلی را داشته باشیم. همیشه من این جا می گویم که ماها باید یک قدرت تفکیکی داشته باشیم اگر بیرون ترافیک است خانم من که گناهی نکرده است که من ناراحتی ترافیکی بیرون را بیاورم به خانم خود ابراز کنم. این را ما بدانیم. حد فاصل را ما بدانیم. در حالی که قبلاً هم اشاره کردیم، ما اصلاً کنار همسر خود می آییم که این سختی های بیرون را فراموش کنیم. به یک آرامشی برسیم و در ایجاد آرامش ما هم نقش داریم. یکی از نقش های ما هم همین است که مراقب باشیم اوقات طرف مقابل خود را تلخ نکنیم. وارد خانه می شویم به جای این که بگوییم چه قدر شلوغ بود بگوییم چه قدر خوشحال هستیم که دوباره کنار شما رسیدیم. یعنی شروع کنیم به گفتن عبارت هایی که می تواند در محیط خانه زمینه ارتباط بهتر را فراهم کند از آنها استفاده کنیم و به کار ببندیم. خانم هم همین طور، ممکن است بچه ها در محیط خانه حالا تابستان است هستند، ریخت و پاشی دارند، یک موقع یک اذیتی دارند، دیر بلند شده است، زیاد پای تلویزیون نشسته است، اعصاب مادر خرد است. قرار نیست آقا تا وارد خانه می-شود دم در بروید بگویید صبح می روید، غروب می آیید بچه ها را به جان من انداختید. نه. این طور که بقیه روز خود را هم خراب می کنیم. من این جا خوب است به این نکته اشاره کنم که ما گاهی اوقات می بینیم یک مدت طولانی در طول روز کنار همدیگر نیستیم، یک مدت کوتاهی بالاخره کنار هم هستیم بعد می بینیم به جای این که این مدت کوتاهی که الان کنار هم هستیم را به خوبی مدیریت کنیم می آییم این مدت کوتاه را هم به خاطر آن مدت طولانی که کنار هم نیستیم خراب می کنیم. لذا هر کدام را برای آن یک فصلی بدانیم. بالاخره شما ببینید در محیط زندگی و مدیریت زمان در محیط زندگی این را باید ما مورد توجه قرار دهیم که هر زمانی مختص به خود آن است. یعنی حتی من بد نیست این را عرض کنم یک موقع خانم در آشپزخانه خانه داری کاری می کند نباید مشکلات آشپزخانه را به اتاق نشیمن بکشد آن برای همان فضا است، آن جا آن را حل و فصل کنید. یا محیط نشیمن است مشکلات آن را نباید به اتاق خواب خود بکشیم، این برای همین محیط است. آن جا یک مدیریت جدا، یک فضای مجزایی وجود دارد که باید متناسب با همان با همدیگر مواجه شویم. اگر ما به این قدرت تمیز، این قدرت درک برسیم خیلی زندگی های ما بهتر از آن خواهد شد که الان هست.
تاکنون نظری ثبت نشده است