display result search
- 637
- 1000
- 1000
- 1000
تاریخ بعثت و عصر ظهور، جلسه بیست و چهارم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «تاریخ بعثت و عصر ظهور»، جلسه بیست و چهارم، سال 1400
یک کمی دولت کریمه را ترسیم کردیم. اگر دولت کریمه برای مردم عالم ترسیم بشود، می‌فهمند که دولت کریمه واقعاً همان مدینۀ فاضله و همان وضعیت مطلوبی است که تمام ابناء بشر دنبالش هستند یعنی این‌طور نیست که فقط افراد دین‌دار و دارای اعتقادات دینی، دولت کریمه را قبول داشته باشند بلکه دولت کریمه مطلوب همۀ انسان‌هاست. متأسفانه ما در معرفی دولت کریمه به مردم جهان خیلی بد عمل کرده‌ایم.
وقتی شما می‌خواهید کسی را به اعتقادات خاصی معتقد کنید، طبیعتاً موضع می‌گیرند. الآن اگر به کسی که مسیحی است بگویی «بیا مسلمان بشو» انگار داری پیشنهاد تغییر جنسیت به او می‌دهی. همین‌طور وقتی که بخواهی مذاهب افراد را تغییر بدهی. انگار روز به روز هم این تغییر سخت‌تر و دشوارتر می‌شود. یا مثلاً اگر به دیگران بگویی دین من برتر از دین تو است، به آدم‌ها بر می‌خورد. ما باید آن فضای مطلوب را فراتر از اعتقادات و دین و مذهب به همۀ مردم جهان نشان بدهیم. اگر آن فضای مطلوب و آن مدینۀ فاضله را برای مردم جهان با جزئیات ترسیم کنیم مردم جهان درکش می‌کنند به آن علاقه‌مند می‌شوند، نه اینکه فقط بگوییم عدل هست و ظلم نیست.
این یک کلمه، کسی را جذب نمی‌کند، می‌گویند چه‌طوری؟ ما دموکراسی گذاشتیم برای اینکه عدل باشد و ظلم نباشد. ولی تو چه‌طوری می‌خواهی این کار را بکنی؟ یک زمانی مارکسیست‌ها می‌گفتند مالکیت فردی را از بین ببریم تا عدل باشد و ظلم نباشد. هر کدام به تعبیری دنبال عدالت می‌گشتند. مکاتب دیگری که در دنیا هستند، چه مکاتب فلسفی، چه ادیانی که از دیرباز-با هر نوع تحریفی- باقی مانده‌اند، اینها همه دنبال یک وضعیت مطلوب هستند. اگر ما هم یک شعار کلّی بدهیم و بگوییم که «ما هم می‌گوییم جهان پر از عدل و داد خواهد شد» خُب می‌گویند روش‌تان چیست؟ جزئیات آن وضعیت مطلوب‌تان را برای ما ترسیم کنید. این مطالبۀ مردم جهان است.
متأسفانه ما طلبه‌ها و حوزۀ علمیه این ضعف را داریم که دین‌مان را برای مردم جهان به زبان مردم جهان تبیین نکردیم. بعضی وقت‌ها دین را به زبان جوان‌های دانشگاهی خودمان هم تبیین نمی‌کنیم. حضرت امام(ره) در سال‌های آخر حیات شریف‌شان فرمودند: «فرهنگ دانشگاهها و مراکز غیرحوزه‌ای به صورتی است که با تجربه و لمس واقعیتها بیشتر عادت کرده است، تا فرهنگ نظری و فلسفی. باید با تلفیق این دو فرهنگ و کم کردن فاصله‌ها، حوزه و دانشگاه درهم ذوب شوند، تا میدان برای گسترش و بسط معارف اسلام وسیع‌تر گردد»
بنا بر این حوزه باید ادبیات‌اش را به دانشگاه نزدیک کند و الّا اقبال جوان‌ها را از دست می‌دهیم. برجسته‌ترین کسی که در چهل سال اخیر این کار را کرده شهید صدر است. ایشان واقعاً یک‌تنه، عراق را از مارکسیسم نجات داد، عراقی که حکومتش به قول آنها شیوعی و مارکسیستی بود. ایدئولوژی حزب بعث، مارکسیسم بود. چه کسی در حوزۀ علمیۀ نجف اجازه نداد؟ شهید صدر. او صریحاً می‌گوید که ما باید دین را عملیاتی کنیم، کارکردهای اجتماعی دین را بگوییم، یعنی بگوییم که دین در همین دنیا مؤثر است. شهید صدر می‌فرمود پیامبر اکرم(ص) هم در صدر اسلام همین کار را کرد. خیلی از مردم به خاطر اعتقاد به خدا و معاد به پیامبر(ص) ایمان نیاوردند. خیلی‌ها به‌خاطر اینکه رسول خدا(ص) به‌طور ملموس می‌فرمود فائدۀ این دین برای شما این است و آنها کارکرد و آثار عملی اسلام را در حیات دنیا می‌دیدند و آن را می‌پذیرفتند. البته متأسفانه وقت نکردیم در این‌باره به تفصیل صحبت کنیم.
یک کمی دولت کریمه را ترسیم کردیم. اگر دولت کریمه برای مردم عالم ترسیم بشود، می‌فهمند که دولت کریمه واقعاً همان مدینۀ فاضله و همان وضعیت مطلوبی است که تمام ابناء بشر دنبالش هستند یعنی این‌طور نیست که فقط افراد دین‌دار و دارای اعتقادات دینی، دولت کریمه را قبول داشته باشند بلکه دولت کریمه مطلوب همۀ انسان‌هاست. متأسفانه ما در معرفی دولت کریمه به مردم جهان خیلی بد عمل کرده‌ایم.
وقتی شما می‌خواهید کسی را به اعتقادات خاصی معتقد کنید، طبیعتاً موضع می‌گیرند. الآن اگر به کسی که مسیحی است بگویی «بیا مسلمان بشو» انگار داری پیشنهاد تغییر جنسیت به او می‌دهی. همین‌طور وقتی که بخواهی مذاهب افراد را تغییر بدهی. انگار روز به روز هم این تغییر سخت‌تر و دشوارتر می‌شود. یا مثلاً اگر به دیگران بگویی دین من برتر از دین تو است، به آدم‌ها بر می‌خورد. ما باید آن فضای مطلوب را فراتر از اعتقادات و دین و مذهب به همۀ مردم جهان نشان بدهیم. اگر آن فضای مطلوب و آن مدینۀ فاضله را برای مردم جهان با جزئیات ترسیم کنیم مردم جهان درکش می‌کنند به آن علاقه‌مند می‌شوند، نه اینکه فقط بگوییم عدل هست و ظلم نیست.
این یک کلمه، کسی را جذب نمی‌کند، می‌گویند چه‌طوری؟ ما دموکراسی گذاشتیم برای اینکه عدل باشد و ظلم نباشد. ولی تو چه‌طوری می‌خواهی این کار را بکنی؟ یک زمانی مارکسیست‌ها می‌گفتند مالکیت فردی را از بین ببریم تا عدل باشد و ظلم نباشد. هر کدام به تعبیری دنبال عدالت می‌گشتند. مکاتب دیگری که در دنیا هستند، چه مکاتب فلسفی، چه ادیانی که از دیرباز-با هر نوع تحریفی- باقی مانده‌اند، اینها همه دنبال یک وضعیت مطلوب هستند. اگر ما هم یک شعار کلّی بدهیم و بگوییم که «ما هم می‌گوییم جهان پر از عدل و داد خواهد شد» خُب می‌گویند روش‌تان چیست؟ جزئیات آن وضعیت مطلوب‌تان را برای ما ترسیم کنید. این مطالبۀ مردم جهان است.
متأسفانه ما طلبه‌ها و حوزۀ علمیه این ضعف را داریم که دین‌مان را برای مردم جهان به زبان مردم جهان تبیین نکردیم. بعضی وقت‌ها دین را به زبان جوان‌های دانشگاهی خودمان هم تبیین نمی‌کنیم. حضرت امام(ره) در سال‌های آخر حیات شریف‌شان فرمودند: «فرهنگ دانشگاهها و مراکز غیرحوزه‌ای به صورتی است که با تجربه و لمس واقعیتها بیشتر عادت کرده است، تا فرهنگ نظری و فلسفی. باید با تلفیق این دو فرهنگ و کم کردن فاصله‌ها، حوزه و دانشگاه درهم ذوب شوند، تا میدان برای گسترش و بسط معارف اسلام وسیع‌تر گردد»
بنا بر این حوزه باید ادبیات‌اش را به دانشگاه نزدیک کند و الّا اقبال جوان‌ها را از دست می‌دهیم. برجسته‌ترین کسی که در چهل سال اخیر این کار را کرده شهید صدر است. ایشان واقعاً یک‌تنه، عراق را از مارکسیسم نجات داد، عراقی که حکومتش به قول آنها شیوعی و مارکسیستی بود. ایدئولوژی حزب بعث، مارکسیسم بود. چه کسی در حوزۀ علمیۀ نجف اجازه نداد؟ شهید صدر. او صریحاً می‌گوید که ما باید دین را عملیاتی کنیم، کارکردهای اجتماعی دین را بگوییم، یعنی بگوییم که دین در همین دنیا مؤثر است. شهید صدر می‌فرمود پیامبر اکرم(ص) هم در صدر اسلام همین کار را کرد. خیلی از مردم به خاطر اعتقاد به خدا و معاد به پیامبر(ص) ایمان نیاوردند. خیلی‌ها به‌خاطر اینکه رسول خدا(ص) به‌طور ملموس می‌فرمود فائدۀ این دین برای شما این است و آنها کارکرد و آثار عملی اسلام را در حیات دنیا می‌دیدند و آن را می‌پذیرفتند. البته متأسفانه وقت نکردیم در این‌باره به تفصیل صحبت کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است