display result search
- 607
- 1000
- 1000
- 1000
تاریخ بعثت و عصر ظهور، جلسه بیست و یکم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع «تاریخ بعثت و عصر ظهور»، جلسه بیست و یکم، سال 1400
شاید آن نقطۀ مرکزی یا کانونی، آن محور مظلومیت امیرالمؤمنین علی(ع) دقیق تبیین نشده باشد؛ رسالت اصلی پیامبر و امام را اولاً آزادسازی ملت‌ها از ستم زورگوها می‌دانیم. «کیست مولا آنکه آزادت کند» یا «ز انبیاء آزادی است» اصلاً انبیاء هستند که از آنها آزادی نشأت می‌گیرد.
در ماجرای بعثت، بعد از اینکه رسول الله الأعظم(ص) هیمنۀ قریش را شکستند و درهم فرو ریختند «عام الوفود» آغاز شد، یعنی سالی که گروه‌گروه مردم می‌آمدند و ایمان می‌آوردند. این وضعیت یعنی «آزادسازی» کار اولیه‌ای است که یک پیامبر باید انجام بدهد. البته این کار زحمت دارد، زحماتش به کجا برمی‌گردد؟ در اول بیانیۀ گام دوم، مقام معظم رهبری یک عبادت فوق‌العاده حکیمانه‌ای دارند و می‌فرماید «از میان همۀ ملّت‌های زیر ستم، کمتر ملّتی به انقلاب همّت می‌گمارد»
خیلی از ملت‌ها تحت ستم هستند، اما حاضر نیستند همّت کنند و برای آزادی خودشان قیام کنند. این جملۀ خیلی مهمی است. ما باید هنوز دربارۀ بعثت فکر کنیم. یک‌مقدار دربارۀ آن دشمنانی که در مقابل پیامبر، مقاومت کردند حرف زدیم و یک‌مقدار هم دربارۀ آن یارانی که به پیامبر پیوستند، صحبت کردیم.
اما هنوز دربارۀ گروه کثیری از مردم حرف نزده‌ایم؛ یعنی آنهایی که بی‌تفاوت بودند. مسخره‌شدن پیغمبر را می‌دیدند و می‌دانستند که حق با اوست، اما سکوت می‌کردند. مرعوب بودند، ضعیف بودند. دربارۀ این‌ها باید بیشتر صحبت کنیم.
به هر حال آزادسازی یک ملت کار دشواری است. مخصوصاً اگر شما بخواهید به روش دینی این آزادسازی را انجام بدهید. به روش دینی هم طبیعتاً باید اجبار نباشد. خُب وقتی که اجبار نباشد و از آن‌طرف، بسیاری از مردم هم نخواهند همّت کنند؛ کار به کجا خواهید رسید؟ به همین دلیل کار پیغمبر اکرم در جریان این آزادسازی خیلی سخت بود. هم در سیزده سال مکّه، هم در ده سال مدینه کار ایشان دشوار بود.
شاید آن نقطۀ مرکزی یا کانونی، آن محور مظلومیت امیرالمؤمنین علی(ع) دقیق تبیین نشده باشد؛ رسالت اصلی پیامبر و امام را اولاً آزادسازی ملت‌ها از ستم زورگوها می‌دانیم. «کیست مولا آنکه آزادت کند» یا «ز انبیاء آزادی است» اصلاً انبیاء هستند که از آنها آزادی نشأت می‌گیرد.
در ماجرای بعثت، بعد از اینکه رسول الله الأعظم(ص) هیمنۀ قریش را شکستند و درهم فرو ریختند «عام الوفود» آغاز شد، یعنی سالی که گروه‌گروه مردم می‌آمدند و ایمان می‌آوردند. این وضعیت یعنی «آزادسازی» کار اولیه‌ای است که یک پیامبر باید انجام بدهد. البته این کار زحمت دارد، زحماتش به کجا برمی‌گردد؟ در اول بیانیۀ گام دوم، مقام معظم رهبری یک عبادت فوق‌العاده حکیمانه‌ای دارند و می‌فرماید «از میان همۀ ملّت‌های زیر ستم، کمتر ملّتی به انقلاب همّت می‌گمارد»
خیلی از ملت‌ها تحت ستم هستند، اما حاضر نیستند همّت کنند و برای آزادی خودشان قیام کنند. این جملۀ خیلی مهمی است. ما باید هنوز دربارۀ بعثت فکر کنیم. یک‌مقدار دربارۀ آن دشمنانی که در مقابل پیامبر، مقاومت کردند حرف زدیم و یک‌مقدار هم دربارۀ آن یارانی که به پیامبر پیوستند، صحبت کردیم.
اما هنوز دربارۀ گروه کثیری از مردم حرف نزده‌ایم؛ یعنی آنهایی که بی‌تفاوت بودند. مسخره‌شدن پیغمبر را می‌دیدند و می‌دانستند که حق با اوست، اما سکوت می‌کردند. مرعوب بودند، ضعیف بودند. دربارۀ این‌ها باید بیشتر صحبت کنیم.
به هر حال آزادسازی یک ملت کار دشواری است. مخصوصاً اگر شما بخواهید به روش دینی این آزادسازی را انجام بدهید. به روش دینی هم طبیعتاً باید اجبار نباشد. خُب وقتی که اجبار نباشد و از آن‌طرف، بسیاری از مردم هم نخواهند همّت کنند؛ کار به کجا خواهید رسید؟ به همین دلیل کار پیغمبر اکرم در جریان این آزادسازی خیلی سخت بود. هم در سیزده سال مکّه، هم در ده سال مدینه کار ایشان دشوار بود.
تاکنون نظری ثبت نشده است