display result search
- 1653
- 1000
- 1000
- 1000
چگونه قدر جوانی را بدانیم؟
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "چگونه قدر جوانی را بدانیم؟"، سال 1397
جوانی دوران بسیار مهم و حساسی در زندگی هر انسانی است و در قیامت هم جوانی به صورت جداگانه مورد سوال قرار می گیرد. جوان در جامعه ما، انسانی در آغاز زندگی که طبیعتاً ناپخته، خام و ناتوان از درک و درایت لازم برای اداره زندگی خودش هست. طبیعتاً چنین موجودی مسئول نخواهد بود و فعلا در ادامه دوران نوجوانی به سر می برد. نگاه امروزی جامعه ما به جوان و دوران جوانی نگاه صحیحی نیست، این نگاه با واقعیت های روحی و جسمی و توانایی های یک جوان به هیچ وجه سازگار نیست. اگر نگاه دین و روایات به جوانان به درستی فهمیده شود، میزان خطای جامعه امروز ما بیشتر معلوم می گردد. دفاع مقدس خط بطلان واضحی بر نگاه سخیف جامعه امروز به جوان است. نگاه دین به جوانان با نگاه رایج جامعه متفاوت است. دختر ها از 9 سالگی و پسرها از 15 سالگی مکلف می شوند و مسئول می شوند در قبال اعمال خودشان. این نگاه دینی است، ولی در نگاه جامعه یک پسر 14 ساله مسئول شناخته نمی شود. زمان دفاع مقدس بسیاری از نوجوانان و جوانان با درایت و آگاهی خودشان در جبهه های جنگ حاضر شدند، جنگیدند و نشان دادند که در این سن کم چگونه مسئولیت پذیر هستند. شهدا نمونه های برجسته ای از دوران جوانی مطلوب هستند. در جامعه کنونی ما تلقی صحیحی نسبت به دوران جوانی نیست. در آغاز جوانی یا همان نوجوانی، یک جوان را مسئول نمی دانند و او را فردی ناپخته و بی خرد می دانند. خداوند متعال جوان را مسئول می داند و می گوید باید پاسخگوی اعمالت باشی. آغاز سن تکلیف، آغاز یک قدرت نمایی برای یک انسان است تا از تمام آثار منفی ای که در طول 14 سال و 9 سال گذشته از محیط و خانواده دریافت کرده است، بیرون بیاید. جوان باید از خودش انتظار بالایی داشته باشد. آموزش و پرورش موظف است برای اصلاح نگاه جامعه به جوان تلاش کند. باید با جوانان برخورد مناسبی صورت بگیرد. در روایت داریم که توبه و عبادت جوان بهتر است، چون جوانها طبق حدیث سریع تر از همه به سوی خیرات شتاب دارند و اندیشه و قلب جوانان، صاف تر و آزادتر است. جوان باید خودش را در اوج ببیند و هرگز خودش را دست کم نگیرد.
جوانی دوران بسیار مهم و حساسی در زندگی هر انسانی است و در قیامت هم جوانی به صورت جداگانه مورد سوال قرار می گیرد. جوان در جامعه ما، انسانی در آغاز زندگی که طبیعتاً ناپخته، خام و ناتوان از درک و درایت لازم برای اداره زندگی خودش هست. طبیعتاً چنین موجودی مسئول نخواهد بود و فعلا در ادامه دوران نوجوانی به سر می برد. نگاه امروزی جامعه ما به جوان و دوران جوانی نگاه صحیحی نیست، این نگاه با واقعیت های روحی و جسمی و توانایی های یک جوان به هیچ وجه سازگار نیست. اگر نگاه دین و روایات به جوانان به درستی فهمیده شود، میزان خطای جامعه امروز ما بیشتر معلوم می گردد. دفاع مقدس خط بطلان واضحی بر نگاه سخیف جامعه امروز به جوان است. نگاه دین به جوانان با نگاه رایج جامعه متفاوت است. دختر ها از 9 سالگی و پسرها از 15 سالگی مکلف می شوند و مسئول می شوند در قبال اعمال خودشان. این نگاه دینی است، ولی در نگاه جامعه یک پسر 14 ساله مسئول شناخته نمی شود. زمان دفاع مقدس بسیاری از نوجوانان و جوانان با درایت و آگاهی خودشان در جبهه های جنگ حاضر شدند، جنگیدند و نشان دادند که در این سن کم چگونه مسئولیت پذیر هستند. شهدا نمونه های برجسته ای از دوران جوانی مطلوب هستند. در جامعه کنونی ما تلقی صحیحی نسبت به دوران جوانی نیست. در آغاز جوانی یا همان نوجوانی، یک جوان را مسئول نمی دانند و او را فردی ناپخته و بی خرد می دانند. خداوند متعال جوان را مسئول می داند و می گوید باید پاسخگوی اعمالت باشی. آغاز سن تکلیف، آغاز یک قدرت نمایی برای یک انسان است تا از تمام آثار منفی ای که در طول 14 سال و 9 سال گذشته از محیط و خانواده دریافت کرده است، بیرون بیاید. جوان باید از خودش انتظار بالایی داشته باشد. آموزش و پرورش موظف است برای اصلاح نگاه جامعه به جوان تلاش کند. باید با جوانان برخورد مناسبی صورت بگیرد. در روایت داریم که توبه و عبادت جوان بهتر است، چون جوانها طبق حدیث سریع تر از همه به سوی خیرات شتاب دارند و اندیشه و قلب جوانان، صاف تر و آزادتر است. جوان باید خودش را در اوج ببیند و هرگز خودش را دست کم نگیرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است