display result search
منو
آمادگی برای اجابت دعوت سید الشهداء درعاشورا، جلسه دهم

آمادگی برای اجابت دعوت سید الشهداء درعاشورا، جلسه دهم

  • 1 تعداد قطعات
  • 51 دقیقه مدت قطعه
  • 37 دریافت شده
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "آمادگی برای اجابت دعوت سید الشهداء درعاشورا"، جلسه دهم، سال 1393

دو بیان از شفاعت سید الشهدا و وسعت شفاعت ایشان بیان شد. بیان اول این بود که سیدالشهدا با تجلی خودشان در عالم و اسراری که در عاشورا بر روی عالم گشودند حجاب های ظلمانی و نورانی را از پیش روی اولیای خدا برداشتند و راه تقرب به خدای متعال را هموار کردند. بیان دومی که ذکر شد این بود که امام حسین علیه السلام با عبادت حبّی خود در عاشورا درب های محبت و رضوان الهی را به روی موحّدین در همه تاریخ و در همه عوالم گشودند. یکی از عناوینی که در قرآن به اشکال مختلف برای ائمه علیهم السلام ذکر شده، تعبیر «ماء» است. در روایات نیز این مطلب مکرّر بیان شده است. امام رضا علیه السلام فرمودند:«الامامُ، الماءُ العذبِ عَلَی الظَمَأ». در قرآن نیز گاهی از «ولایت امام» تعبیر به «ماء» شده است. به طور مثال در روایات، «ماء» در آیه «و کان عرشه علی الماء»(هود/7) به ولایت اهل بیت علیهم السلام معنا شده است. یعنی مستقرّ فرمان الهی، محیط ولایت نبی اکرم و ائمه علیهم السلام می باشد.

گاهی از شخص امام و گاهی از یک امام خاص مثل حضرت امیر علیه السلام تعبیر به «ماء» شده است. «ینزل علیکم من السماء ماء لیطهرکم به» (انفال/11) معنای ظاهری آیه همین است که «خدای متعال برای تطهیر شما آب را از آسمان فرو می فرستد». در بطن قرآن، «سماء»، وجود مقدس رسول خدا صلی الله علیه و آله است. «سماء»، مقام رفیع قلب رسول خدا است که همه حقایق از آن جا نازل می شود. «ماء» نیز همان نور امیرمؤمنان (علیه السلام) است که از آستان نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) بر این عالم تجلی کرده است و قلوب اهل موالات را تطهیر می کند. «لیطهرکم به». این تطهیر نیز یک تطهیر صوری یا تشریفاتی نیست بلکه حقیقتا با ولایت امام تطهیر نیز حاصل می شود. امام کلمه «مائی» است که از سماء این عالم جاری می شود و قلوب محبین را تطهیر می کند. گاهی از علم امام تعبیر به «ماء» می شود. «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّریقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقا»(جن/16) یعنی اگر بر آن طریقه ای که خدای متعال فرموده که طریقه ولایت اهل بیت است استقامت می کردند و به امر و نهی ایشان گردن می گذاشتند آن ها را از «علم فراوانی» که از اهل بیت دریافت می کردند سیراب می نمودیم.

در برخی روایاتِ ذیل این آیه، «ماء» به «ولایت امام» تفسیر شده است. یعنی اگر در عالم قبل از این دنیا (عالم اظله) بر ولایت ائمه استقامت می ورزیدند، گِل آن ها را با «ماء فرات» عجین می کردیم. و نیز در آیه «قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتیکُمْ بِماءٍ مَعین‏»(ملک/16)، «ماء» به «خود امام» و «علم ایشان» تفسیر شده است. یعنی اگر امامِ شما غائب شود چه کسی امام را در اختیار شما می گذارد تا معارف را برای شما بگشاید. در عالم آخرت هم «ماءِ» طهور، به ولایت اهل بیت تفسیر شده است. در بهشت متقین، نهرهایی جاری است «مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتی‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فیها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِن‏»(محمد/15). این نهر به امیر مؤمنان(علیه السلام) تفسیر شده است. البته واقعا نهرآب است ولی این نهر آب، از آستان ولایت حضرت امیر جاری می شود و کسی که از این نهر بنوشد از ولایت امام سیراب می شود و با شست و شوی در این نهر، ظاهر و باطنش طاهر و مطهِّر می شود. «تسنیم» نیز در آیه «و مزاجه من تسنیم»(مطففین/27) نهری است متعلق به امیر المومنین علیه السلام که مؤمنین هنگام ورود به بهشت، خود را در این آب شست و شو می دهند تا صفات رذیله ایشان تطهیر شود. در جهنم هم «ماء حمیم» است که باطن آن، ولایت ائمه جور است. همان طور که «شجره طوبی» به ولایت حضرت امیر و «شجره زقوم» به دشمنان تفسیر شده است.

«آب» در قرآن هم سرچشمه حیات است و هم سرچشمه طهارت «ینزل علیکم من السماء ماء لیطهرکم به». همه حیاتِ عالم از آب است. «و جعلنا من الماءکل شیء حیّ»(انبیاء/30). به تعبیر قرآن، وقتی بهار می شود و باران رحمت الهی می بارد و نسیم رحمت می وزد، طبیعت زنده می شود «فَانْظُرْ إِلى‏ آثارِ رَحْمَتِ اللَّهِ کَیْفَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ ذلِکَ لَمُحْیِ الْمَوْتى‏»(روم/50) آثار رحمت خدا را ببینید که چطور زمین مرده را زنده می کند؛ خدای متعال مرده ها را هم این گونه زنده می کند. اگرباران رحمت خدا بر قلب و سرشت انسان بوزد، این سرزمین حاصل خیز می شود. این آب مطهِّری که بر قلب مومن نازل می شود چیزی جز ولایت اهل بیت نیست. فلذا از امام تعبیر می شود به «ربیع الانام» یعنی بهار خوبان. امام هم طاهر است و هم مطهِّر، چنان که در زیارت حضرت امیر علیه السلام می خوانیم «مِن طُهْر طاهر مُطهّر» امام سرشمه همه طهارت ها است. آن چه صفات رذیله را می شوید ولایت امام است. وقتی از این آب، بر ظاهر و باطن انسان جاری می شود، انسان طاهر می شود. ائمه علیهم السلام هم طاهرند و هم طَهور و سرچشمه طهارت. آب قلیل وقتی به آب دریا وصل شود هم پاک می شود و هم طَهور. مؤمن نیز وقتی به امام وصل می شود، طاهر و مطهِّر می شود. وقتی وضو می گیریم و یا غسل می کنیم، آب وضو برای ما سرچشمه طهارت باطنی و ظاهری می شود. چنان که در هنگام غسل می گوییم: «اللهم طهرنی و طهر قلبی و اشرح لی صدری». در واقع این جریان ولایت امام است که اگر بر ظاهر و باطن انسان جاری شد، انسان طاهر و مطهِّر می شود، به حیات می رسد و زنده می شود.

امام منشأ پاکی از رِجاست ها است فلذا حقیقت توبه نیز به بازگشت به محیط ولایت امام معنا می شود. همان طور که وقتی حضرت آدم (علی نبینا و آله و علیه السلام) ترک اولایی مرتکب شد که مربوط به حقیقت ولایت بود، توبه ایشان نیز با تلقی کلمات و پذیرش حقایقی از ولایت واقع شد. سید الشهدا با فداکاری خود ظلماتی را که سدِّ راه نور و مانع ظهور حقیقت بود از سر راه برداشتند. «فَاحتملَ السیلُ زبدا رابیا»(رعد/17) حقیقت جاری در عالم ولایت حضرت حق و اولیای او است و این کف روی آب، ولایت ائمه نار است. ولایت همه ائمه، طهور است ولی سید الشهدا بساط آلودگی را در عالم جمع کردند و حقیقت طهارت را در عالم جاری نمودند و از همین رو است که اشک بر ایشان هم، طهور است و یک قطره از آن همه گناهان را می شوید و یا سجده بر تربت ایشان، حجب هفتگانه را خرق می کند و یا آن که این سجده تا زمین هفتم را نیز روشن می کند. اگر متعلقات مربوط به سید الشهدا از اشک و تربت و ... سرچشمه طهارت حیاط و نور است همه از سرچشمه ولایت ایشان ناشی می شود.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 51:12

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی