display result search
- 1620
- 1000
- 1000
- 1000
چگونه با عبادت تفریح کنیم؟ - جلسه چهارم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "چگونه با عبادت تفریح کنیم؟"، جلسه چهارم، سال 1400
تفریح یک کار نشاط آور هست و خسته کننده نیست. انسان دنبال فرصت برای تفریح می گردد و برایش هزینه هم می کند. تفریح در عالم دنیا قسمت اصلی زندگی انسان است و در آخرت تمام زندگی انسان است. انسان در کودکی زندگی اش با تفریح و بازی سپری می شود و در بزرگسالی هم سطح این تفریح ارتقا پیدا می کند و می شود "عبادت" که باید برای ما تبدیل به تفریح شود. تعریف عبادت تلخ نیست.
امیرالمؤمنین (ع) در کلامی می فرمایند: «خدایا کسی که ولع به ذکر تو نداشته باشد و قرب به تو او را درگیر نکرده باشد، زندگی چنین انسانی مرگ است و مرگش هم حسرت است.» تفریح یک کار ضروری و از سر اضطرار نیست بلکه کاری است از سر آزادی و خلاقیت و کنجکاوی و باید هیجان هم در آن باشد. بخش جدی زندگی می گوید خیال پرداز نباش و انسان را با واقعیت های تلخ که پر از محدودیت هست مواجه می کند اما تفریح انسان را به عالم پرداختن به آرزوها و خیالات می برد. خیلی از اوقات تفریح در جهت آرزوهای آدم است. حرکت خیال پردازانه به سوی آرزوهای خوب نه تنها بد نیست بلکه خوب هم هست و عبادت تفریح است چون انسان با عبادت خیال پردازانه به سوی آرزوهایش قدم برمی دارد و از آرزوهایش با خدا سخن می گوید. آرزوهای بی جهت سبب نابودی انسان است. اما بعضی از آرزوها زمانیکه به آن بپردازیم می شود: عبادت.
تفریح یک کار نشاط آور هست و خسته کننده نیست. انسان دنبال فرصت برای تفریح می گردد و برایش هزینه هم می کند. تفریح در عالم دنیا قسمت اصلی زندگی انسان است و در آخرت تمام زندگی انسان است. انسان در کودکی زندگی اش با تفریح و بازی سپری می شود و در بزرگسالی هم سطح این تفریح ارتقا پیدا می کند و می شود "عبادت" که باید برای ما تبدیل به تفریح شود. تعریف عبادت تلخ نیست.
امیرالمؤمنین (ع) در کلامی می فرمایند: «خدایا کسی که ولع به ذکر تو نداشته باشد و قرب به تو او را درگیر نکرده باشد، زندگی چنین انسانی مرگ است و مرگش هم حسرت است.» تفریح یک کار ضروری و از سر اضطرار نیست بلکه کاری است از سر آزادی و خلاقیت و کنجکاوی و باید هیجان هم در آن باشد. بخش جدی زندگی می گوید خیال پرداز نباش و انسان را با واقعیت های تلخ که پر از محدودیت هست مواجه می کند اما تفریح انسان را به عالم پرداختن به آرزوها و خیالات می برد. خیلی از اوقات تفریح در جهت آرزوهای آدم است. حرکت خیال پردازانه به سوی آرزوهای خوب نه تنها بد نیست بلکه خوب هم هست و عبادت تفریح است چون انسان با عبادت خیال پردازانه به سوی آرزوهایش قدم برمی دارد و از آرزوهایش با خدا سخن می گوید. آرزوهای بی جهت سبب نابودی انسان است. اما بعضی از آرزوها زمانیکه به آن بپردازیم می شود: عبادت.
کاربر مهمان