display result search
سخنرانی از آیت الله محمد تقی مصباح یزدی با موضوع «قرآن بزرگترین موهبت الهی»، سال 1393
نعمت آشنایی با قرآن بزرگترین موهبت الهی است و هر خدمتی که برای قرآن انجام دهیم عبادت به شمار می آید. خدا را شکر می‌کنیم که در سرزمینی زندگی می‌کنیم که به نور قرآن و معارف اهل بیت (علیهم السلام) منور شده است. علامه طباطبایی (ره) سهم بالایی در گسترش معارف قرآنی دارد.
قرآن و معارف قرآنی برترین نعمتی است که خداوند به بندگان مرحمت نموده است و بعید است چیزی مفیدتر از از قرآن برای زندگی بشر وجود داشته باشد و خداوند آن را در اختیار انسان قرار ندهد. تمام آنچه که بشر برای تعالی و قرب الهی، سعادت دنیا و آخرت و پشت سر گذاشتن زندگی دنیایی نیاز دارد می تواند در قرآن به آن دست یابد.
از لطف و عنایت ویژه خداوند است که در این آشفته بازار دنیا، بزرگانی تمام هم و تلاش خود را در جهت تبیین و ترویج معارف قرآنی به کار می گیرند و زمینه بهرمندی از معارف غنی قرآنی را فراهم می کنند. نکته بسیار مهم در کنار آشنایی با معارف قرآنی، راه درست معرفی و انتقال این معارف به مردم است. باید علاوه بر شناخت صحیح، راه ترویج و تبلیغ آن را نیز یاد گرفت و به بهترین روش، انس با قرآن و معارف قرآنی را در میان عموم جامعه گسترش داد.
همه علوم ابزاری برای آشنایی بیشتر با مفاهیم قرآنی است، امروز جامعه بشری نیازمند معارف قرآنی است و سایر علوم باید مانند ابزاری در خدمت قرآن قرار گیرد تا حقیقت این کتاب فهمیده شود و برنامه زندگی اجتماعی انسان قرار گیرد. قرآن کریم علاوه بر اینکه خود دارای معارفی غنی است، برای شناخت عمیق این معارف، همگان را به عترت و اهل بیت (علیهم السلام) سوق می دهد و قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) دو جزء لاینفک برای سعادت بشر می باشند. برخلاف نظرات برخی از دانشمندان که برای عقل جایگاهی را در نظر نمی گیرند، قرآن عقل و تحلیلات عقلی را مهم می شمارد و در بسیاری از موارد، انسان را به تعقل تشویق می کند.
هم استفاده از کلمات قرآن، هم استفاده از کلام اهل بیت (علیهم السلام) به عنوان تفسیر و تفصیل آن و هم استفاده از عقل به عنوان فهم و تحلیل آیات، همه بر محور انس با قرآن و بهرمندی از راهنمایی آن است. هر عملی که به قصد قربت و در جهت گسترش معارف قرآنی انجام شود یقینا اجر بالایی خواهد داشت. در ابتدا باید قرآن را خوب شناخت و به مفاهیم آن مسلط بود و فهم خود را نسبت به قرآن بالا برد، سپس به آن عمل کرد و در قدم سوم از راه صحیح، معارف آن را انتقال داد. اگر این امور را درست رعایت کنیم هیچ چیز در دنیا قابل مقایسه با قرآن نخواهد بود. نعمت آشنایی با قرآن بزرگترین موهبت الهی است و هر خدمتی که برای قرآن انجام دهیم عبادت به شمار می آید.
نعمت آشنایی با قرآن بزرگترین موهبت الهی است و هر خدمتی که برای قرآن انجام دهیم عبادت به شمار می آید. خدا را شکر می‌کنیم که در سرزمینی زندگی می‌کنیم که به نور قرآن و معارف اهل بیت (علیهم السلام) منور شده است. علامه طباطبایی (ره) سهم بالایی در گسترش معارف قرآنی دارد.
قرآن و معارف قرآنی برترین نعمتی است که خداوند به بندگان مرحمت نموده است و بعید است چیزی مفیدتر از از قرآن برای زندگی بشر وجود داشته باشد و خداوند آن را در اختیار انسان قرار ندهد. تمام آنچه که بشر برای تعالی و قرب الهی، سعادت دنیا و آخرت و پشت سر گذاشتن زندگی دنیایی نیاز دارد می تواند در قرآن به آن دست یابد.
از لطف و عنایت ویژه خداوند است که در این آشفته بازار دنیا، بزرگانی تمام هم و تلاش خود را در جهت تبیین و ترویج معارف قرآنی به کار می گیرند و زمینه بهرمندی از معارف غنی قرآنی را فراهم می کنند. نکته بسیار مهم در کنار آشنایی با معارف قرآنی، راه درست معرفی و انتقال این معارف به مردم است. باید علاوه بر شناخت صحیح، راه ترویج و تبلیغ آن را نیز یاد گرفت و به بهترین روش، انس با قرآن و معارف قرآنی را در میان عموم جامعه گسترش داد.
همه علوم ابزاری برای آشنایی بیشتر با مفاهیم قرآنی است، امروز جامعه بشری نیازمند معارف قرآنی است و سایر علوم باید مانند ابزاری در خدمت قرآن قرار گیرد تا حقیقت این کتاب فهمیده شود و برنامه زندگی اجتماعی انسان قرار گیرد. قرآن کریم علاوه بر اینکه خود دارای معارفی غنی است، برای شناخت عمیق این معارف، همگان را به عترت و اهل بیت (علیهم السلام) سوق می دهد و قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) دو جزء لاینفک برای سعادت بشر می باشند. برخلاف نظرات برخی از دانشمندان که برای عقل جایگاهی را در نظر نمی گیرند، قرآن عقل و تحلیلات عقلی را مهم می شمارد و در بسیاری از موارد، انسان را به تعقل تشویق می کند.
هم استفاده از کلمات قرآن، هم استفاده از کلام اهل بیت (علیهم السلام) به عنوان تفسیر و تفصیل آن و هم استفاده از عقل به عنوان فهم و تحلیل آیات، همه بر محور انس با قرآن و بهرمندی از راهنمایی آن است. هر عملی که به قصد قربت و در جهت گسترش معارف قرآنی انجام شود یقینا اجر بالایی خواهد داشت. در ابتدا باید قرآن را خوب شناخت و به مفاهیم آن مسلط بود و فهم خود را نسبت به قرآن بالا برد، سپس به آن عمل کرد و در قدم سوم از راه صحیح، معارف آن را انتقال داد. اگر این امور را درست رعایت کنیم هیچ چیز در دنیا قابل مقایسه با قرآن نخواهد بود. نعمت آشنایی با قرآن بزرگترین موهبت الهی است و هر خدمتی که برای قرآن انجام دهیم عبادت به شمار می آید.
تاکنون نظری ثبت نشده است