display result search
- 1140
- 1000
- 1000
- 1000
رحمت موصوله، آیه مخزونه و باب الله بودن ائمه (ع)
سخنرانی آیت الله میرباقری با موضوع "رحمت موصوله، آیه مخزونه و باب الله بودن ائمه (ع)"، سال 1393
در بیان نورانی از امام هادی (ع) در زیارت جامعه چندین صفت برای امام (ع) نقل شده است. یکی اینکه امام (ع) رحمت موصوله خداوند است. آن چه فیض به ما می رسد همه از رحمت الهی ناشی می شود اعم از رحمت عام و فراگیر خدای متعال که بزرگان از آن به رحمت رحمانیه خدای متعال تعبیر می کنند و هم رحمت خاص و نعمت هایی که برای بندگان و اولیاء الهی است که از آن تعبیر به رحمت رحیمیه می شود.
هر چه به ما می رسد ناشی از رحمت خدا است، اگر خدای متعال از برکت اسماء حسنای خود به ما حیات، علم، قدرت، بقا و دوام و ... عنایت می کند، واسطه در این فیض ظاهرا رحمت واسعه خدای متعال است. وقتی خداوند به بنده عطا می کند یا از سر رحمانیت و یا از سر رحیمیت اوست. بنابراین هر نعمتی به ما می رسد رشته ای است از محبت خدای متعال و پیام محبت الهی در این نعمت وجود دارد حتی اگر به ظاهر اسباب و وسائط دست اندرکار باشند و به ما خیر و فیضی می رسانند، تنها کسی که به فکر ما است، از قبل در یاد ما بوده و تا قیامت و بعد آن هم به فکر ما خواهد بود، خدای متعال است و همه رحمت هایی که به ما می رسد، حتی لطیف ترین محبت ها و رحمت ها و نعمت ها بارقه ای از رحمت خدای متعال است. این رحمت الهی در قالب های مختلفی خلق می شود و به ما می رسد. گاهی در قالب محبت مادر است، گاهی در قالب محبت دوست است، گاهی در قالب رزق های ظاهری و باطنی است و .... اینها همه قالب هایی است که آن رحمت الهی در او خلق می شود و به بنده می رسد. آن رحمتی که ما دنبالش هستیم و باید دنبالش باشیم و آن رحمت موصوله که هیچ وقت از ما جدا نمی شود، در قالب های مختلفی خلق می شود ولی خود آن رحمت، واسعه، فراگیر و دائمی است؛ آن رحمت در وجود امام تجلی کرده است. امام رحمت موصوله خداست که هیچ وقت از ما جدا نمی شود. امام آیه خداوند است و هیچ آیه ای از امام گویاتر نیست.در واقع امام آن آیه ای است که اگر کسی به او رسید به حقیقت توحید راه پیدا می کند؛ همه معارف الهی در وجود امام خلاصه می شود.
امام امانت محفوظه خداوند است، ولایت امام امانت الهی است و امام خودش امین آن ولایت است. اصلا شاید معنی امین الله همین است. امام حامل آن امانت الهی است و امین خدا در آن امانت هم هست و این امانت از هر گونه دست بردی محفوظ است و هرکجا باشد دست شیطان به آن نمی رسد. ولایت امام امانت خداست و امانت محفوظه است یعنی هرکجا باشد دور از خطر است و حتی اگر در دلی این امانت آمد نه فقط این امانت محفوظ است بلکه این دل هم به احترام آن امانت محفوظ می شود.
همه خوفهای ما برای این است که به اسباب تکیه می کنیم. آنها شکننده هستند و مستحق خوف هستند. وقتی به سرچشمه رسیدی و تکیه گاه اصلی پیدا شد، انسان به امام وصل شد دیگر خوفی نیست. قبل از اتصال به امام همه اش خوف است ولی وقتی انسان به امام رسید خوف انسان برداشته می شود، حزن انسان هم برداشته می شود. چون هیچ چیزی از دست نمی رود؛ دائم در متن دریا و در رحمت واسعه الهی است.
در بیان نورانی از امام هادی (ع) در زیارت جامعه چندین صفت برای امام (ع) نقل شده است. یکی اینکه امام (ع) رحمت موصوله خداوند است. آن چه فیض به ما می رسد همه از رحمت الهی ناشی می شود اعم از رحمت عام و فراگیر خدای متعال که بزرگان از آن به رحمت رحمانیه خدای متعال تعبیر می کنند و هم رحمت خاص و نعمت هایی که برای بندگان و اولیاء الهی است که از آن تعبیر به رحمت رحیمیه می شود.
هر چه به ما می رسد ناشی از رحمت خدا است، اگر خدای متعال از برکت اسماء حسنای خود به ما حیات، علم، قدرت، بقا و دوام و ... عنایت می کند، واسطه در این فیض ظاهرا رحمت واسعه خدای متعال است. وقتی خداوند به بنده عطا می کند یا از سر رحمانیت و یا از سر رحیمیت اوست. بنابراین هر نعمتی به ما می رسد رشته ای است از محبت خدای متعال و پیام محبت الهی در این نعمت وجود دارد حتی اگر به ظاهر اسباب و وسائط دست اندرکار باشند و به ما خیر و فیضی می رسانند، تنها کسی که به فکر ما است، از قبل در یاد ما بوده و تا قیامت و بعد آن هم به فکر ما خواهد بود، خدای متعال است و همه رحمت هایی که به ما می رسد، حتی لطیف ترین محبت ها و رحمت ها و نعمت ها بارقه ای از رحمت خدای متعال است. این رحمت الهی در قالب های مختلفی خلق می شود و به ما می رسد. گاهی در قالب محبت مادر است، گاهی در قالب محبت دوست است، گاهی در قالب رزق های ظاهری و باطنی است و .... اینها همه قالب هایی است که آن رحمت الهی در او خلق می شود و به بنده می رسد. آن رحمتی که ما دنبالش هستیم و باید دنبالش باشیم و آن رحمت موصوله که هیچ وقت از ما جدا نمی شود، در قالب های مختلفی خلق می شود ولی خود آن رحمت، واسعه، فراگیر و دائمی است؛ آن رحمت در وجود امام تجلی کرده است. امام رحمت موصوله خداست که هیچ وقت از ما جدا نمی شود. امام آیه خداوند است و هیچ آیه ای از امام گویاتر نیست.در واقع امام آن آیه ای است که اگر کسی به او رسید به حقیقت توحید راه پیدا می کند؛ همه معارف الهی در وجود امام خلاصه می شود.
امام امانت محفوظه خداوند است، ولایت امام امانت الهی است و امام خودش امین آن ولایت است. اصلا شاید معنی امین الله همین است. امام حامل آن امانت الهی است و امین خدا در آن امانت هم هست و این امانت از هر گونه دست بردی محفوظ است و هرکجا باشد دست شیطان به آن نمی رسد. ولایت امام امانت خداست و امانت محفوظه است یعنی هرکجا باشد دور از خطر است و حتی اگر در دلی این امانت آمد نه فقط این امانت محفوظ است بلکه این دل هم به احترام آن امانت محفوظ می شود.
همه خوفهای ما برای این است که به اسباب تکیه می کنیم. آنها شکننده هستند و مستحق خوف هستند. وقتی به سرچشمه رسیدی و تکیه گاه اصلی پیدا شد، انسان به امام وصل شد دیگر خوفی نیست. قبل از اتصال به امام همه اش خوف است ولی وقتی انسان به امام رسید خوف انسان برداشته می شود، حزن انسان هم برداشته می شود. چون هیچ چیزی از دست نمی رود؛ دائم در متن دریا و در رحمت واسعه الهی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است