display result search
- 1463
- 1000
- 1000
- 1000
تراز دینداری، جلسه پنجم
سخنرانی از حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «تراز دینداری»، جلسه پنجم، سال 1399
دینداری تراز و محک نیاز دارد. ممکن است فکر کنیم در حال عبادت و خدمت هستیم ولی در حقیقت مورد بغض حضرت حق باشیم و به وظایف و تکلیفمان عمل نکرده باشیم. آدم های دیندار در دینداری ها به دین، به گزاره های دینی، به آیات و روایات و ادله شرعی استناد می کنند در حالی که استناد به ادله شرعی کار همه کسی نیست و این کارِ عالم است. مخصوصا اینکه با تمسک به ادله شرعی قضاوت هم می کنند و این کار هر عالمی هم نیست. قضاوت کار فقیهِ تیزهوشِ عادلِ دارای شزایط، با استفاده از مستندات درست و صحیح و کامل است.
ما به طور دائم درگیر قضاوت هستیم. البته به دنبال این نیستم که بگویم کلا سکوت کنید و هیچ چیزی نگویید ولی صحبت از این است که به نام و اسم دین از این قضاوت ها و کارها زیاد داریم.
حالا بیاییم بررسی کنیم که دینداری شامل جهل مرکب، که مقدس هم شده، آیا علامتی، دردی و نشانه ای ندارد؟ یکی از علامت های این جهل مرکب این است که انسان در این دینداری دچار خشمِ کنترل نشده بشود؛ خشم برای تشفی قلب و دل.
کسی که دیندار است دارای خشم و بغض لله است. به همین دلیل است که این خشم و بغض کنترل شده و در راه اطاعت از خداوند متعال است. چون نفس او نیست که شعله ور شده است؛ بلکه معرفت و اعتقاد اوست که او را آتش زده است.
دینداری تراز و محک نیاز دارد. ممکن است فکر کنیم در حال عبادت و خدمت هستیم ولی در حقیقت مورد بغض حضرت حق باشیم و به وظایف و تکلیفمان عمل نکرده باشیم. آدم های دیندار در دینداری ها به دین، به گزاره های دینی، به آیات و روایات و ادله شرعی استناد می کنند در حالی که استناد به ادله شرعی کار همه کسی نیست و این کارِ عالم است. مخصوصا اینکه با تمسک به ادله شرعی قضاوت هم می کنند و این کار هر عالمی هم نیست. قضاوت کار فقیهِ تیزهوشِ عادلِ دارای شزایط، با استفاده از مستندات درست و صحیح و کامل است.
ما به طور دائم درگیر قضاوت هستیم. البته به دنبال این نیستم که بگویم کلا سکوت کنید و هیچ چیزی نگویید ولی صحبت از این است که به نام و اسم دین از این قضاوت ها و کارها زیاد داریم.
حالا بیاییم بررسی کنیم که دینداری شامل جهل مرکب، که مقدس هم شده، آیا علامتی، دردی و نشانه ای ندارد؟ یکی از علامت های این جهل مرکب این است که انسان در این دینداری دچار خشمِ کنترل نشده بشود؛ خشم برای تشفی قلب و دل.
کسی که دیندار است دارای خشم و بغض لله است. به همین دلیل است که این خشم و بغض کنترل شده و در راه اطاعت از خداوند متعال است. چون نفس او نیست که شعله ور شده است؛ بلکه معرفت و اعتقاد اوست که او را آتش زده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است