display result search
- 1803
- 1000
- 1000
- 1000
بحرانی بودن دوران امام جواد (ع)
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین کاشانی با موضوع "بحرانی بودن دوران امام جواد (ع)"، سال 1394
حوادث دوران امام جواد (ع) از بسیاری از جهات منحصر به فرد است و در دوران دیگر ائمه (ع) رخ نداده است. مظلومیت های ایشان هم خیلی خاص است. دوران امام جواد (ع) از چند جهت ویژه است. 1. تا قبل از دوران امام رضا (ع)، ائمه شیعه مانند امام کاظم (ع) تحت فشار بودند؛ اما چون رسما ادعای امامت نداشتند، می توانستند با مردم ارتباط بگیرند. اما بعد از دوران امام رضا، اهل بیت (ع) از جهت ارتباطی دچار عسرت شدند و ارتباط آنان با شیعیان تقریبا قطع شد. 2. امام جواد (ع) مورد توجه حکومت شده بود و حکومت اجازه ظهور و بارز شدن امام را نمی داد. 3. امام جواد (ع) در سن هفت سالگی به امامت رسیدند. برای امام هفت یا هفتصد سال تفاوتی نمی کند؛ ولی جامعه او را قبول نمی کرد؛ در حالی که سن امام ملاک برتری امام نیست. در چنین شرایطی دو اتفاق افتاد که امامت امام جواد (ع) بر جامعه آشکار شد. یک جهت آن رفتار خود حضرت بود. جهت دیگر اینکه اگر امام جواد (ع) توسط یاران ویژه اهل بیت تایید نمی شد، مردم این امام حق را به عنوان امام نمی پذیرفتند.
در دوران امام جواد، یکی از برادران امام رضا (ع) ادعای امامت کرد و امامِ زیدیه شد. یکی دیگر از برادران امام رضا با واقفه هم سو شد و مدعی شد که امام موسی کاظم (ع) غیبت کرده و ظهور خواهد کرد. در چنین شرایطی امام جواد (ع) واقعا مظلوم بود. در این شرایط حضرت عبدالعظیم حسنی هم وجاهت داشت و هم می توانست ادعای امامت کند؛ اما امامت امام جواد و امام هادی را تایید کرد. علی بن مهزیار هم یکی از کسانی بود که امام جواد را تایید می کرد و امام بیش از 15 نامه برای ایشان نوشت و از ایشان ابراز رضایت و خوشنودی کرد.
حوادث دوران امام جواد (ع) از بسیاری از جهات منحصر به فرد است و در دوران دیگر ائمه (ع) رخ نداده است. مظلومیت های ایشان هم خیلی خاص است. دوران امام جواد (ع) از چند جهت ویژه است. 1. تا قبل از دوران امام رضا (ع)، ائمه شیعه مانند امام کاظم (ع) تحت فشار بودند؛ اما چون رسما ادعای امامت نداشتند، می توانستند با مردم ارتباط بگیرند. اما بعد از دوران امام رضا، اهل بیت (ع) از جهت ارتباطی دچار عسرت شدند و ارتباط آنان با شیعیان تقریبا قطع شد. 2. امام جواد (ع) مورد توجه حکومت شده بود و حکومت اجازه ظهور و بارز شدن امام را نمی داد. 3. امام جواد (ع) در سن هفت سالگی به امامت رسیدند. برای امام هفت یا هفتصد سال تفاوتی نمی کند؛ ولی جامعه او را قبول نمی کرد؛ در حالی که سن امام ملاک برتری امام نیست. در چنین شرایطی دو اتفاق افتاد که امامت امام جواد (ع) بر جامعه آشکار شد. یک جهت آن رفتار خود حضرت بود. جهت دیگر اینکه اگر امام جواد (ع) توسط یاران ویژه اهل بیت تایید نمی شد، مردم این امام حق را به عنوان امام نمی پذیرفتند.
در دوران امام جواد، یکی از برادران امام رضا (ع) ادعای امامت کرد و امامِ زیدیه شد. یکی دیگر از برادران امام رضا با واقفه هم سو شد و مدعی شد که امام موسی کاظم (ع) غیبت کرده و ظهور خواهد کرد. در چنین شرایطی امام جواد (ع) واقعا مظلوم بود. در این شرایط حضرت عبدالعظیم حسنی هم وجاهت داشت و هم می توانست ادعای امامت کند؛ اما امامت امام جواد و امام هادی را تایید کرد. علی بن مهزیار هم یکی از کسانی بود که امام جواد را تایید می کرد و امام بیش از 15 نامه برای ایشان نوشت و از ایشان ابراز رضایت و خوشنودی کرد.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان