display result search
منو
نتیجه تکرار عمل نیک و بد در رفتار

نتیجه تکرار عمل نیک و بد در رفتار

  • 1 تعداد قطعات
  • 15 دقیقه مدت قطعه
  • 428 دریافت شده
سخنرانی آیت الله حائری شیرازی با موضوع نتیجه تکرار عمل نیک و بد در رفتار

شما می توانید از چهارپایان عبرت بگیرید. به شما می آشامیم از بین خونی که رغبت به آن ندارید و مدفوع چهارپا که بوی گندیده ای دارد شیر خالص خوشگوار.
شما وقتی سیگار نمی کشی، بد و زشتی آن را درک می کنی ولی وقتی سیگار می کشی قبح آن برای شما از بین می رود. قبح این کار در ادراک انسان و ادراک انسان نسبت به اجتماع که مثلا سیگار کشیدن دیگران را اذیت می کند همه از بین می رود.
ادراکات قباحتی شما نسبی است. وقتی به چیزی عادت کردی ادراک تو را تغییر و عوض می کند. عمل زیاد، ادراک را خیلی عقب می برد و بالعکس. به عمل بد از این زاویه که ادراک دزدی می کند، ادراک زدایی می کند و قباحت زدایی می کند از انسان نگاه کن.
ادراک بد چند مرتبه که ضربه بخورد و دو سه مرتبه که تکرار نشود کم کم آن ادراک بد از بین می رود. یعنی معارف انسان در گرو اعمالش است و با عدم عمل به ادراک، ادراک از بین می رود.
در عمل روزمره نگاه کنید. یک چیزهایی می دانید. یک بار به آن دانسته ات عمل نکن، آن دانایی ات آسیب می بیند و باورت شکسته می شود و وقتی مکرر شد آن باور ریشه کن می شود. انسان اینگونه در گرو اعمالش هست.
عمل در علم رخنه می کند. هم رخنه مثبت و هم رخنه منفی دارد. رخنه منفی یعنی اگر عمل نکردی ادراک را ریشه کن می کند. رخنه مثبت ادراک را محکم کاری می کند و نور و اطمینان انسان را بیشتر می کند.
یعنی انسان یک عمل را یک علم ببیند. فوت یک عمل همراه با فوت یک علم است و حیات یک عمل همراه حیات یک علم است.
عملکرد، یک حیات طیبه که ادراک طیبه و معرفت طیبه می باشد است. وقتی این طور باشد دیگر عمل را یک عمل نمی بینی، آن را یک جریان علمی می بینی. با یک عمل، یک جریان علمی در من مرد و یک جریان علمی زنده شد.
یک رابطه ای است بین عمل به علم و جمع بودن. جمع بودن یعنی انسان تو حال خودش باشد. انسان همانجایی که هست باشد. اگر انسان وظائف خود را انجام داد و آرام شد، این آرامش، آرامش سالم و مثبت است اما اگر بدون انجام کار آرام شد، این آرامش منفی است.
در نتیجه انسان از سه آرامش پیروی می کند؛ آرامش منفی، عدم آرامش و آرامش مثبت.
وقتی انسان به عمل بد خو کرد، آرامش منفی پیدا می کند. وقتی یک مقدار با نفس خود جهاد کرد این آرامش منفی، تبدیل به ناآرامی می شود. اگر باز هم به جهاد با نفسش ادامه داد این تبدیل به آرامش مثبت می شود.
در حال عادی که انسان به دلیل طول غفلت آرامش پیدا کرده این آرامش زیر صفری است. یعنی ندارد و فهم این را که نداره هم ندارد. یعنی جهل مرکب. اینقدر در کفر مانده که به کفر راحت شده است. یک وقتی است که از کفر ناراحت و متنفر است ولی هنوز به ایمان نرسیده. این دوره اضطراب و نارآمی است و نسبت به دوره قبل بهتر است. که اگر مداومت کند به دوره آرامش مثبت می رسد.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 15:01

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی