display result search
سخنرانی آیت الله مهدی کنی پیرامون مراحل شناخت خداوند
امام علی علیه السلام می فرمایند: أَوَّلُ اَلدِّینِ مَعْرِفَتُهُ وَ کَمَالُ مَعْرِفَتِهِ اَلتَّصْدِیقُ بِهِ وَ کَمَالُ اَلتَّصْدِیقِ بِهِ وَ اَلْإِخْلاَصُ لَهُ وَ کَمَالُ اَلْإِخْلاَصِ لَهُ نَفْیُ اَلصِّفَاتِ عَنْهُ
در سیر و سلوک معنوی و اخلاقی باید مراحلی را طی کنیم که ترتیب عقلانی دارد نه تقدم زمانی.
از نظر علم فقه و فلسفه، شرافت باعث تقدم و تأخر در وجود انسان ها می شود. از نظر مکانی، امام بر مردم تقدم دارند. از نظر معنوی نیز تقدم شرافتی وجود دارد.
مثال ملموس این مسئله این است که بسیاری از مردم کار واجب را انجام نمی دهند ولی کار حرام را انجام می دهند! در این جا دوری از حرام مقدم بر کار واجب است که نشان دهنده ی اهمیت کارها نسبت به هم می باشد.
هر یک از این تقدم ها و شرافت ها دارای مراحلی است.
ترک حرام و ادای واجبات نیز دارای مراحل مختلفی است که نیاز به مراقبت و طی کردن این مراحل دارد.
برای مثال پیامبر اکرم (ص) فرمودند: نُه چیز از امت من برداشته شده است، یکی از آن ها حسد است. حسد مانند آتش که هیزم را می بلعد، ایمان انسان را از بین می برد.
حسادت (بدون ابراز آن) برای بنده ای که اول مسیر سیر و سلوک است، حرام نیست. ولی از فردی که مراحل سیر و سلوک را طی کرده است چنین نفس ضعیفی بعید است.
غبطه از حسد جداست، به این معنا که می خواهد به آن جایگاه برسد.
ممکن است چیزی برای فردی حلال و برای شخص دیگری حرام باشد، به این معنا که حرام امام (ع) با حرام یک فرد عادی متفاوت است.
امیر المومنین علیه السلام در این باره می فرمایند: امام عدل و رهبر جامعه باید خودش را با پایین ترین قشر جامعه ارزیابی بکند.
امام در ادامه می فرمایند: شما مثل من نمی توانید زندگی کنید ولی چهار چیز را انجام دهید: تقوا داشته باشید، کوشش کنید در راه خدا، پاکدامن باشید، استقامت داشته باشید.
انسان به جایی می رسد به نام نفس مطمئنه، که غیر از خدا به هیچ کسی توجه ندارد.
خداوند در آیه: ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً، نحوه ی رضایت خودش را بیان میکند، اگر انسان از خدا راضی باشد، خدا نیز از او راضی است. بهشت و رضوان بندگان واقعی، خود خداوند است.
اولین مرحله ی دین به گفته امیر المومنین علیه السلام شناخت خداوند است. ایشان فرموند: هر کس که خودش را شناخت، خدا را نیز می شناسد. با توجه به این مفاهیم، انسان اول باید به خود شناسی برسد.
انسان ها فطرتا خداپرست هستند. اما این شامل معرفت نمی شود، حالت فطرتی خداجویی کفایت نمی کند و باید به شناخت و معرفت برسد.
کمال دین این است که نسبت به خدا اخلاص داشته باشید.
امام علی علیه السلام می فرمایند: أَوَّلُ اَلدِّینِ مَعْرِفَتُهُ وَ کَمَالُ مَعْرِفَتِهِ اَلتَّصْدِیقُ بِهِ وَ کَمَالُ اَلتَّصْدِیقِ بِهِ وَ اَلْإِخْلاَصُ لَهُ وَ کَمَالُ اَلْإِخْلاَصِ لَهُ نَفْیُ اَلصِّفَاتِ عَنْهُ
در سیر و سلوک معنوی و اخلاقی باید مراحلی را طی کنیم که ترتیب عقلانی دارد نه تقدم زمانی.
از نظر علم فقه و فلسفه، شرافت باعث تقدم و تأخر در وجود انسان ها می شود. از نظر مکانی، امام بر مردم تقدم دارند. از نظر معنوی نیز تقدم شرافتی وجود دارد.
مثال ملموس این مسئله این است که بسیاری از مردم کار واجب را انجام نمی دهند ولی کار حرام را انجام می دهند! در این جا دوری از حرام مقدم بر کار واجب است که نشان دهنده ی اهمیت کارها نسبت به هم می باشد.
هر یک از این تقدم ها و شرافت ها دارای مراحلی است.
ترک حرام و ادای واجبات نیز دارای مراحل مختلفی است که نیاز به مراقبت و طی کردن این مراحل دارد.
برای مثال پیامبر اکرم (ص) فرمودند: نُه چیز از امت من برداشته شده است، یکی از آن ها حسد است. حسد مانند آتش که هیزم را می بلعد، ایمان انسان را از بین می برد.
حسادت (بدون ابراز آن) برای بنده ای که اول مسیر سیر و سلوک است، حرام نیست. ولی از فردی که مراحل سیر و سلوک را طی کرده است چنین نفس ضعیفی بعید است.
غبطه از حسد جداست، به این معنا که می خواهد به آن جایگاه برسد.
ممکن است چیزی برای فردی حلال و برای شخص دیگری حرام باشد، به این معنا که حرام امام (ع) با حرام یک فرد عادی متفاوت است.
امیر المومنین علیه السلام در این باره می فرمایند: امام عدل و رهبر جامعه باید خودش را با پایین ترین قشر جامعه ارزیابی بکند.
امام در ادامه می فرمایند: شما مثل من نمی توانید زندگی کنید ولی چهار چیز را انجام دهید: تقوا داشته باشید، کوشش کنید در راه خدا، پاکدامن باشید، استقامت داشته باشید.
انسان به جایی می رسد به نام نفس مطمئنه، که غیر از خدا به هیچ کسی توجه ندارد.
خداوند در آیه: ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً، نحوه ی رضایت خودش را بیان میکند، اگر انسان از خدا راضی باشد، خدا نیز از او راضی است. بهشت و رضوان بندگان واقعی، خود خداوند است.
اولین مرحله ی دین به گفته امیر المومنین علیه السلام شناخت خداوند است. ایشان فرموند: هر کس که خودش را شناخت، خدا را نیز می شناسد. با توجه به این مفاهیم، انسان اول باید به خود شناسی برسد.
انسان ها فطرتا خداپرست هستند. اما این شامل معرفت نمی شود، حالت فطرتی خداجویی کفایت نمی کند و باید به شناخت و معرفت برسد.
کمال دین این است که نسبت به خدا اخلاص داشته باشید.
تاکنون نظری ثبت نشده است