display result search
- 6384
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 24 سوره حشر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حشر- آیه 24
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَآءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِى السَّمَوَ اتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه
اوست خداوندِ آفریننده، پدیدآورنده و صورت بخش، بهترین نامها و صفات براى اوست. آنچه در آسمانها و زمین است، تسبیحگوى اویند و اوست تواناى بى همتا و با حکمت.
«بارئ» به معناى پدید آورنده اى است که پدیده هایش از یکدیگر متمایز و متفاوت باشند.
این تنها سوره اى است که آغاز و پایانش با تسبیح الهى است. «سبّح للّه... یسبّح له...» آیه اول آن سخن از عزّت و حکمت است و آیه آخر آن با عزیز حکیم پایان یافت.
پیام ها
1- خداوند، آفریننده اى است که در آفرینش مخلوقاتش، از کسى یا جایى الگوبردارى نکرده است، بلکه خود، صورت بخش پدیده هاست. «الخالق البارىء المصوّر»
2- کسى که تمام کمالات را داراست، سزاوار تسبیح همه هستى است. «له الاسماء الحسنى یسبّح له...»
3- تسبیح موجودات، نشانه نوعى علم و شعور در هستى است. «یسبّح له ما فى السّموات و الارض»
4- تسبیح موجودات، تذکّرى به انسانهایى است که اهل تسبیح نیستند. «یسبّح له ما فى السّموات و الارض»
5 - قدرت خداوند همراه با حکمت است نه ستم و تجاوز. «هو العزیز الحکیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَآءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِى السَّمَوَ اتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه
اوست خداوندِ آفریننده، پدیدآورنده و صورت بخش، بهترین نامها و صفات براى اوست. آنچه در آسمانها و زمین است، تسبیحگوى اویند و اوست تواناى بى همتا و با حکمت.
«بارئ» به معناى پدید آورنده اى است که پدیده هایش از یکدیگر متمایز و متفاوت باشند.
این تنها سوره اى است که آغاز و پایانش با تسبیح الهى است. «سبّح للّه... یسبّح له...» آیه اول آن سخن از عزّت و حکمت است و آیه آخر آن با عزیز حکیم پایان یافت.
پیام ها
1- خداوند، آفریننده اى است که در آفرینش مخلوقاتش، از کسى یا جایى الگوبردارى نکرده است، بلکه خود، صورت بخش پدیده هاست. «الخالق البارىء المصوّر»
2- کسى که تمام کمالات را داراست، سزاوار تسبیح همه هستى است. «له الاسماء الحسنى یسبّح له...»
3- تسبیح موجودات، نشانه نوعى علم و شعور در هستى است. «یسبّح له ما فى السّموات و الارض»
4- تسبیح موجودات، تذکّرى به انسانهایى است که اهل تسبیح نیستند. «یسبّح له ما فى السّموات و الارض»
5 - قدرت خداوند همراه با حکمت است نه ستم و تجاوز. «هو العزیز الحکیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است