- 2951
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 23 - 25 سوره غافر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره غافر- آیه 23 - 25
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُّبِینٍ
إِلَى فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَقَارُونَ فَقَالُواْ سَاحِرٌ کَذَّابٌ
فَلَمَّا جَآءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبَنآءَ الَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَآءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِى ضَلَالٍ
ترجمه
و همانا ما موسى را همراه با معجزات و منطق روشن فرستادیم.
به سوى فرعون وهامان و قارون، پس گفتند: «او ساحرى دروغگوست».
پس چون موسى از طرف ما همراه با حقّ به سراغ آنان آمد، گفتند: «پسران کسانى را که با موسى ایمان آوردهاند، بکشید و زنانشان را زنده نگهدارید». (غافل از آن که) طرح و نیرنگ کافران جز در گمراهى و تباهى نیست.
در آیات قبل خواندیم که چرا در زمین سیر نمى کنند تا عاقبت ستمکاران را مشاهده کنند و عبرت بگیرند. در این آیه به عنوان نمونه، سرکوب فرعون و هامان و قارون را مطرح مى کند.
با این که قرآن ماجراى موسى و فرعون را بارها تکرار کرده است، لیکن در هر مورد گوشه تازهاى از ماجرا را به ما نشان مى دهد. در این سوره به نقش مفید و مؤثّر کسى اشاره شده که در دربار فرعون بود ولى ایمانش را کتمان مى کرد و در قالب تقیّه نقش مهمى ایفا کرد.
بعد از بیان کلّى قرآن در مورد آمدن انبیا و کفر مردم، این آیات نمونه اى روشن از آن را در ماجراى حضرت موسى و مخالفانش بیان مى فرماید.
کلمات «آیات» و «سلطان» هر کدام به تنهایى در مواردى آمده است ولى هر کجا این دو کلمه با هم باشند در مورد موسى و فرعون است. یعنى حضرت موسى هم معجزاتى ارائه داد و هم با دلیل و برهان با فرعون سخن گفت.
پیام ها
1- راه یافتن و نفوذ در مراکز قدرت، براى تبلیغ دین و دفاع از حقّ لازم است. «و لقد ارسلنا موسى... الى فرعون»
2- پیامبران، در برابر طاغوتها دو سلاح مهم داشتند: یکى معجزه «آیاتنا» و دیگرى منطق روشن. «سلطان مبین»
3- مبناى گرایش مردم متفاوت است، گروهى با معجزه ایمان مىآورند و گروهى با منطق. انبیا هر دو را داشتهاند. «بآیاتنا و سلطان مبین»
4- سرلوحه رسالت انبیا مبارزه با رهبران فساد و کفر است؛
خواه در قالب زور و حکومت و قدرت سیاسى، «فرعون»
یا در قالب تدبیر و تدارک و شیطنت و قدرت فرهنگى، «هامان»
یا در قالب سرمایه و ثروت و قدرت اقتصادى «قارون»
5 - محتواى دعوت انبیا مبارزه با استکبار است. «ارسلنا موسى... الى فرعون و...»
6- انبیا شهامت داشتند و در برابر همه قدرتها مى ایستادند. «الى فرعون و هامان و قارون»
7- الگوهاى فساد را به مردم معرّفى کنید. «فرعون و هامان و قارون»
8 - مخالفان انبیا، معجزه را سحر و پیامبران را دروغگو مى خواندند. «فرعون و هامان و قارون فقالوا ساحر کذّاب»
9- گوهر دین، حقّ و حقیقت است. «جاءهم بالحقّ»
10- انسان در شناخت راه حقّ به وحى و نبوت و لطف الهى نیاز دارد. «الحقّ من عندنا»
11- مخالفان انبیا هم با زبان ترور شخصیّت مى کنند. «قالوا ساحر کذاب» و هم عملاً بر ضد آنان قیام مى کنند. «اقتلوا...»
12- کشتن و شهید کردنِ طرفداران حقّ شیوه همه مستکبران تاریخ است. «اقتلوا...»
13- گرچه دشمن از ایمان مردم به انبیا ناراحت است ولى آنچه او را عصبانى مى کند همراهى عملى مردم با انبیاست. «آمنوا معه»
14- دشمن، جوانان و زنان را هدف مى گیرد. «اقتلوا ابناء... و استحیوا نساءهم»
15- کافران کید مى کنند امّا به مقصود خود نمى رسند و نقشه آنان نقش بر آب مى شود. «و ما کید الکافرین الا فى ضلال»
16- خداوند با نقل خنثى کردن توطئه هاى فرعونى به پیامبر و مؤمنان دلدارى مى دهد. «و ما کید الکافرین الا فى ضلال»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُّبِینٍ
إِلَى فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَقَارُونَ فَقَالُواْ سَاحِرٌ کَذَّابٌ
فَلَمَّا جَآءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبَنآءَ الَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَآءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِى ضَلَالٍ
ترجمه
و همانا ما موسى را همراه با معجزات و منطق روشن فرستادیم.
به سوى فرعون وهامان و قارون، پس گفتند: «او ساحرى دروغگوست».
پس چون موسى از طرف ما همراه با حقّ به سراغ آنان آمد، گفتند: «پسران کسانى را که با موسى ایمان آوردهاند، بکشید و زنانشان را زنده نگهدارید». (غافل از آن که) طرح و نیرنگ کافران جز در گمراهى و تباهى نیست.
در آیات قبل خواندیم که چرا در زمین سیر نمى کنند تا عاقبت ستمکاران را مشاهده کنند و عبرت بگیرند. در این آیه به عنوان نمونه، سرکوب فرعون و هامان و قارون را مطرح مى کند.
با این که قرآن ماجراى موسى و فرعون را بارها تکرار کرده است، لیکن در هر مورد گوشه تازهاى از ماجرا را به ما نشان مى دهد. در این سوره به نقش مفید و مؤثّر کسى اشاره شده که در دربار فرعون بود ولى ایمانش را کتمان مى کرد و در قالب تقیّه نقش مهمى ایفا کرد.
بعد از بیان کلّى قرآن در مورد آمدن انبیا و کفر مردم، این آیات نمونه اى روشن از آن را در ماجراى حضرت موسى و مخالفانش بیان مى فرماید.
کلمات «آیات» و «سلطان» هر کدام به تنهایى در مواردى آمده است ولى هر کجا این دو کلمه با هم باشند در مورد موسى و فرعون است. یعنى حضرت موسى هم معجزاتى ارائه داد و هم با دلیل و برهان با فرعون سخن گفت.
پیام ها
1- راه یافتن و نفوذ در مراکز قدرت، براى تبلیغ دین و دفاع از حقّ لازم است. «و لقد ارسلنا موسى... الى فرعون»
2- پیامبران، در برابر طاغوتها دو سلاح مهم داشتند: یکى معجزه «آیاتنا» و دیگرى منطق روشن. «سلطان مبین»
3- مبناى گرایش مردم متفاوت است، گروهى با معجزه ایمان مىآورند و گروهى با منطق. انبیا هر دو را داشتهاند. «بآیاتنا و سلطان مبین»
4- سرلوحه رسالت انبیا مبارزه با رهبران فساد و کفر است؛
خواه در قالب زور و حکومت و قدرت سیاسى، «فرعون»
یا در قالب تدبیر و تدارک و شیطنت و قدرت فرهنگى، «هامان»
یا در قالب سرمایه و ثروت و قدرت اقتصادى «قارون»
5 - محتواى دعوت انبیا مبارزه با استکبار است. «ارسلنا موسى... الى فرعون و...»
6- انبیا شهامت داشتند و در برابر همه قدرتها مى ایستادند. «الى فرعون و هامان و قارون»
7- الگوهاى فساد را به مردم معرّفى کنید. «فرعون و هامان و قارون»
8 - مخالفان انبیا، معجزه را سحر و پیامبران را دروغگو مى خواندند. «فرعون و هامان و قارون فقالوا ساحر کذّاب»
9- گوهر دین، حقّ و حقیقت است. «جاءهم بالحقّ»
10- انسان در شناخت راه حقّ به وحى و نبوت و لطف الهى نیاز دارد. «الحقّ من عندنا»
11- مخالفان انبیا هم با زبان ترور شخصیّت مى کنند. «قالوا ساحر کذاب» و هم عملاً بر ضد آنان قیام مى کنند. «اقتلوا...»
12- کشتن و شهید کردنِ طرفداران حقّ شیوه همه مستکبران تاریخ است. «اقتلوا...»
13- گرچه دشمن از ایمان مردم به انبیا ناراحت است ولى آنچه او را عصبانى مى کند همراهى عملى مردم با انبیاست. «آمنوا معه»
14- دشمن، جوانان و زنان را هدف مى گیرد. «اقتلوا ابناء... و استحیوا نساءهم»
15- کافران کید مى کنند امّا به مقصود خود نمى رسند و نقشه آنان نقش بر آب مى شود. «و ما کید الکافرین الا فى ضلال»
16- خداوند با نقل خنثى کردن توطئه هاى فرعونى به پیامبر و مؤمنان دلدارى مى دهد. «و ما کید الکافرین الا فى ضلال»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است