display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید محمدمهدی میرباقری با موضوع حقیقت نور و حیات الهی
خداوند انسان ها را به دو دسته تقسیم می کند و آنها را با هم مقایسه می نماید. در پایان نتیجه را به خودشان واگذار می نماید. این در حالتی است که همه ی آنها به یک شکل و از یک مبدأ خلق شده اند.
1. مرده بودند که زنده شان کردیم.
2. برای مردم نوری قرار دادیم تا تا در پرتو آن معیشت بگذرانند.
از معانی این آیات بر می آید که ما احتیاج به نور داریم و به این حیات وابسته ایم. اما این نکته مطرح می شود که چرا عده ای از این فیض بهره می برند و عده ای دیگر دیرتر به این فرصت می رسند؟
انسانی که به معرفت نرسیده باشد هنوز به عالم حیات راه پیدا نکرده است. اگر جن و انس بر طریق الهی حرکت می کردند و صبر پیشه می کردند همه در مسیر درست قرار می گرفتند و به سرچشمه می رسیدند. این سرچشمه و این آب گوارا به تعبیری همان ولایت است و ولایت نتیجه و عصاره ی این حرکت درست است. آب همان علمی است که امام به قلب انسان می رساند و تا به آن نرسیم به حال خوب نخواهیم رسید. همه ی ما انسان ها قبل از تولد عهدهایی با خداوند داشته ایم که برای همه به یک شکل بوده است. نبوت، ولایت، امامت و توحید از جمله ی این عهد ها است. در آن زمان که از ما عهد و اقرار گرفته می شد این امامان معصوم بودند که بدون لحظه ای درنگ به این اقرار پاسخ دادند. انسان هایی که به ولایت معصوم و خدا نرسند راه را گم می کنند و به مقصد نخواهند رسید.
ولایت سرچشمه ی هدایت است و انسان ها برای رسیدن به خداوند باید از راه اهل بیت (ع) عبور کنند. انسان های مؤمن به چهارده معصوم (ع) پیوند خورده و به حیات طیبه خواهند رسید. این حیات در ادامه ی راه با نور امیرالمؤمنین (ع) همراه خواهند بود و با ولایت از ظلمت به نور خواهند رفت.
در عصر ظهور این نور با مهدی (عج) ظهور می کند و متجلی می شود و همه ی عالم آن را درک خواهند کرد. بنا بر آیات قرآن این نور، نورِ ربّ است که زمین را روشن می نماید. در آن زمان همه اهل مشاهده ی ملکوت می شوند و به یقین خواهند رسید.
خداوند انسان ها را به دو دسته تقسیم می کند و آنها را با هم مقایسه می نماید. در پایان نتیجه را به خودشان واگذار می نماید. این در حالتی است که همه ی آنها به یک شکل و از یک مبدأ خلق شده اند.
1. مرده بودند که زنده شان کردیم.
2. برای مردم نوری قرار دادیم تا تا در پرتو آن معیشت بگذرانند.
از معانی این آیات بر می آید که ما احتیاج به نور داریم و به این حیات وابسته ایم. اما این نکته مطرح می شود که چرا عده ای از این فیض بهره می برند و عده ای دیگر دیرتر به این فرصت می رسند؟
انسانی که به معرفت نرسیده باشد هنوز به عالم حیات راه پیدا نکرده است. اگر جن و انس بر طریق الهی حرکت می کردند و صبر پیشه می کردند همه در مسیر درست قرار می گرفتند و به سرچشمه می رسیدند. این سرچشمه و این آب گوارا به تعبیری همان ولایت است و ولایت نتیجه و عصاره ی این حرکت درست است. آب همان علمی است که امام به قلب انسان می رساند و تا به آن نرسیم به حال خوب نخواهیم رسید. همه ی ما انسان ها قبل از تولد عهدهایی با خداوند داشته ایم که برای همه به یک شکل بوده است. نبوت، ولایت، امامت و توحید از جمله ی این عهد ها است. در آن زمان که از ما عهد و اقرار گرفته می شد این امامان معصوم بودند که بدون لحظه ای درنگ به این اقرار پاسخ دادند. انسان هایی که به ولایت معصوم و خدا نرسند راه را گم می کنند و به مقصد نخواهند رسید.
ولایت سرچشمه ی هدایت است و انسان ها برای رسیدن به خداوند باید از راه اهل بیت (ع) عبور کنند. انسان های مؤمن به چهارده معصوم (ع) پیوند خورده و به حیات طیبه خواهند رسید. این حیات در ادامه ی راه با نور امیرالمؤمنین (ع) همراه خواهند بود و با ولایت از ظلمت به نور خواهند رفت.
در عصر ظهور این نور با مهدی (عج) ظهور می کند و متجلی می شود و همه ی عالم آن را درک خواهند کرد. بنا بر آیات قرآن این نور، نورِ ربّ است که زمین را روشن می نماید. در آن زمان همه اهل مشاهده ی ملکوت می شوند و به یقین خواهند رسید.
تاکنون نظری ثبت نشده است