display result search
- 889
- 1000
- 1000
- 1000
خطر ارتجاع و بازگشت به بینش ها و رفتارهای جاهلی برای انقلاب اسلامی
سخنرانی آیت الله خاتمی با عنوان "خطر ارتجاع و بازگشت به بینش ها و رفتارهای جاهلی برای انقلاب اسلامی"، 1396
فاطمیه فرصت مناسبی است برای درس آموزی و عبرت از حوادثی که پس از رحلت نبی مکرم اسلام (ص) رخ داد. خروجی آنچه بعد از پیامبر گذشت خلفای اموی و عباسی بودند که به نام اسلام حکومت کردند ولی حکومت اسلامی نداشتند. باید در فاطمیه گفته شود که چه شد که امت اسلام به آن وضعِ مصیبت بار افتاد. موضوع این سخنرانی از کلام مقام معظم رهبری در یک دیدار مردمی گرفته شده و آن «ارتجاع» است. ارتجاع خطری است که برای همه انقلاب ها وجود دارد و بایستی مراقب بود که این عنصر خطرناک به جان انقلاب ما نیفتد. مقام معظم رهبری فرمودند: «بسیاری از انقلاب ها مبتلا به ارتجاع می شوند». ارتجاع یعنی بازگشت به بینش ها و رفتارهای جاهلی؛ همان گونه که قرآن کریم نگرانی های پیامبر را در سوره آل عمران آیه 144 بیان می کند. قرآن می فرماید که پیامبر اکرم آخرین پیامبر است و سرنوشتش مانند سایر پیامبران است و روزی از این دنیا خواهد رفت. ولی اگر این پیامبر از دنیا رود و به ارزش های گذشته خود برگشتید، خودتان ضرر می کنید. حضرت فاطمه زهرا (س) در خطبه بسیار عمیق فدکیّه همین آیه را تلاوت کردند و فرمودند: «آن چه که امروز در حال اتفاق افتادن است جلوه ای از ارتجاع است». ایشان ارتجاع را عامل بسیاری از مصائب می دانند.
قرآن کریم برای ارتجاع دو عامل را ذکر می کند که ملت ها را به سوی ضد ارزش های جاهلی می برد. طبق آیه 94 سوره نساء، عامل اول ارتجاع که درونی است دنیاپرستی می باشد. اگر دنیا معبود انسان باشد، همه ارزش ها پای آن فدا خواهد شد و دنیا پرستی مسلخ همه ارزش ها می شود. خدا هم می فرماید که اگر امتی دنیاپرست شدند، شکستشان قطعی است. طبق آیه 149 آل عمران، در مورد دومین عامل ارتجاع که بیرونی است می توان به عوامل نفوذی بیگانگان اشاره کرد. اگر حرف بیگانگان را بشنوید و به تز آن ها در باب حکومت دل ببندید، درمانده می شوید. دو مطلب بسیار مهم است: یکی این که دشمن شناس باشیم و خوش بین به دشمن نباشیم. دوم این که اصلا به دشمنان اعتماد نکنیم. آیه 12 سوره توبه اشاره به این مطلب دارد.
قرآن کریم دو خطاب نسبت به پیامبر دارد. در حقیقت، این دو، خطاب به سران امت های اسلامی است که یک بخش آن نفی و یک بخش آن اثبات است. خداوند در آیه 88 سوره حجر خطاب به پیامبر می فرماید که یا رسول الله هرگز چشم خود را به نعمتهای مادّی که به گروه‌هایی از کفّار دادیم، میفکن. این بخش نفی این آیه، و اما در بخش اثبات می فرماید که یا رسول الله با مستضعفین و محرومین گرم باش. خداوند در آیه 28 سوره کهف خطاب به پیامبر می فرماید که پشتیبان مستضعفین و محرومین باش. این جانب اثبات این آیه و اما در جانب نفی می فرماید که پیامبر از افرادی که از یاد ما غافل هستند اطاعت مکن – که از مصادیق بارز آن مرفّهین از خدا بی خبر هستند.
سه مورد از جلوه های مسلم دنیاپرستی است. 1. اشرافی گری و تجمّل. 2. لقمه چرب دیدن مسئولیت ها. 3. حقوق های نجومی که عامه مردم ندارند و چه بسا که محمل قانونی هم داشته باشد. دو بینش در رابطه مسئولیت ها هست: یک بینش این است که از آن ها تعبیر به امانت کرده اند. و دیگری لقمه چرب دیدن مسئولیت هاست که منتهی به قبیله مداری و حزب مداری می شود و این آسیب جامعه است.
فاطمیه فرصت مناسبی است برای درس آموزی و عبرت از حوادثی که پس از رحلت نبی مکرم اسلام (ص) رخ داد. خروجی آنچه بعد از پیامبر گذشت خلفای اموی و عباسی بودند که به نام اسلام حکومت کردند ولی حکومت اسلامی نداشتند. باید در فاطمیه گفته شود که چه شد که امت اسلام به آن وضعِ مصیبت بار افتاد. موضوع این سخنرانی از کلام مقام معظم رهبری در یک دیدار مردمی گرفته شده و آن «ارتجاع» است. ارتجاع خطری است که برای همه انقلاب ها وجود دارد و بایستی مراقب بود که این عنصر خطرناک به جان انقلاب ما نیفتد. مقام معظم رهبری فرمودند: «بسیاری از انقلاب ها مبتلا به ارتجاع می شوند». ارتجاع یعنی بازگشت به بینش ها و رفتارهای جاهلی؛ همان گونه که قرآن کریم نگرانی های پیامبر را در سوره آل عمران آیه 144 بیان می کند. قرآن می فرماید که پیامبر اکرم آخرین پیامبر است و سرنوشتش مانند سایر پیامبران است و روزی از این دنیا خواهد رفت. ولی اگر این پیامبر از دنیا رود و به ارزش های گذشته خود برگشتید، خودتان ضرر می کنید. حضرت فاطمه زهرا (س) در خطبه بسیار عمیق فدکیّه همین آیه را تلاوت کردند و فرمودند: «آن چه که امروز در حال اتفاق افتادن است جلوه ای از ارتجاع است». ایشان ارتجاع را عامل بسیاری از مصائب می دانند.
قرآن کریم برای ارتجاع دو عامل را ذکر می کند که ملت ها را به سوی ضد ارزش های جاهلی می برد. طبق آیه 94 سوره نساء، عامل اول ارتجاع که درونی است دنیاپرستی می باشد. اگر دنیا معبود انسان باشد، همه ارزش ها پای آن فدا خواهد شد و دنیا پرستی مسلخ همه ارزش ها می شود. خدا هم می فرماید که اگر امتی دنیاپرست شدند، شکستشان قطعی است. طبق آیه 149 آل عمران، در مورد دومین عامل ارتجاع که بیرونی است می توان به عوامل نفوذی بیگانگان اشاره کرد. اگر حرف بیگانگان را بشنوید و به تز آن ها در باب حکومت دل ببندید، درمانده می شوید. دو مطلب بسیار مهم است: یکی این که دشمن شناس باشیم و خوش بین به دشمن نباشیم. دوم این که اصلا به دشمنان اعتماد نکنیم. آیه 12 سوره توبه اشاره به این مطلب دارد.
قرآن کریم دو خطاب نسبت به پیامبر دارد. در حقیقت، این دو، خطاب به سران امت های اسلامی است که یک بخش آن نفی و یک بخش آن اثبات است. خداوند در آیه 88 سوره حجر خطاب به پیامبر می فرماید که یا رسول الله هرگز چشم خود را به نعمتهای مادّی که به گروه‌هایی از کفّار دادیم، میفکن. این بخش نفی این آیه، و اما در بخش اثبات می فرماید که یا رسول الله با مستضعفین و محرومین گرم باش. خداوند در آیه 28 سوره کهف خطاب به پیامبر می فرماید که پشتیبان مستضعفین و محرومین باش. این جانب اثبات این آیه و اما در جانب نفی می فرماید که پیامبر از افرادی که از یاد ما غافل هستند اطاعت مکن – که از مصادیق بارز آن مرفّهین از خدا بی خبر هستند.
سه مورد از جلوه های مسلم دنیاپرستی است. 1. اشرافی گری و تجمّل. 2. لقمه چرب دیدن مسئولیت ها. 3. حقوق های نجومی که عامه مردم ندارند و چه بسا که محمل قانونی هم داشته باشد. دو بینش در رابطه مسئولیت ها هست: یک بینش این است که از آن ها تعبیر به امانت کرده اند. و دیگری لقمه چرب دیدن مسئولیت هاست که منتهی به قبیله مداری و حزب مداری می شود و این آسیب جامعه است.
تاکنون نظری ثبت نشده است