display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید مهدی میرباقری با موضوع معارف و حقایق قرآن
پیامبر اکرم (ص) در حدیثی نقل کرده اند که «من از بین شما می روم ولی دو چیز را بین شما می گذارم، یکی کتاب خدا و دومی عترت و اهل بیت من است. اگر متمسک کتاب و اهل بیت باشید، هرگز و به هیچ وجه گمراه نمی شوید» با این که شیطان با تمام وجود کمر بسته که شما را گمراه کند، «این دو یعنی (قرآن واهل بیت) از هم جدا شدنی نیستند تا دوباره در مقام حوض کوثر به من بر می گردند.»
محور معارف و حقایق قرآن، ولایت ائمه است. باطن همه آیات، ناظر به این حقیقت است. ما نمی توانیم قرآن را به صورت شخصی تفسیر کنیم و به این حقایق دست پیدا کنیم، بلکه این جزء لطایف و اسرار قرآن است که باید ائمه معصومین آنها را برای ما مشخص و تفسیر کنند.
یکی از مفاهیمی که در قرآن آمده و تفسیر به امام شده است، مفهوم نور است که بسیار در قرآن این واژه تکرار شده است. انسان وقتی در تاریکی قرار می گیرد، نه تنها اشیاء و راه را نمی تواند ببیند بلکه خودش را هم نمی تواند مشاهده کند.
انسان برای اینکه خودش را بهتر بشناسد و سرمایه ها و استعدادهایی که خداوند متعال در اختیارش قرار داده است را به خوبی بشناسد نیاز مبرم به انوار هدایت الهی دارد.
نوری که همه را هدایت می کند و معرفت نفس، معرفت هدف و مقصدی که باید حرکت کنیم و راهی که باید برویم را مشخص می کند نور هدایت الهی است.
نور یعنی وجود مقدس امام معصوم. آن نور، هدایتی است که اگر بتابد انسان می تواند خودش را ببیند، راهش و مقصدش را می تواند ببینید. این نور باید وجود انسان را در بر بگیرد.
نوری که به انسان می رسد و خود ما را به ما معرفی می کند، اول خود انسان را به خودش معرفی و نشان می دهد. اگر نور هدایت خدا بر وجود انسان نتابد، انسان خودش را نمی شناسد. لذا انسان از آغاز خلقت تا ابد به این نور احتیاج دارد. حتی در بهشت هم این نور هدایت الهی باید همراه انسان باشد.
قرآن این نور را به بیان های مختلفی توضیح داده است.
دشمنان ائمه علیهم السلام هم خودشان ظلمت هستند و هم دیگران را به ظلمت رهسپار می کنند. در تاریکی است که می توانید باطل را به جای حق به مردم قالب کنید. اما برعکس، انبیاء فضا را روشن می کنند و حق و باطل در این فضا مشخص می شود.
خداوند می فرماید: «خدای متعال اگر اراده کرد کسی را هدایت کند، سینه او را باز می کند و شرح صدر می دهد تا بتواند حقیقت اسلام را بفهمد و قبول کند.»
شرح صدر عبارت است ار یک نوری که وارد قلب مومن می شود و وقتی وارد قلب مومن شد، این قلب باز می شود. اگر دیدید از دنیا دل کنده شده و احساس کردید که آماده رفتن هستید بدانید قلبتان نورانی شده است.
پیامبر اکرم (ص) در حدیثی نقل کرده اند که «من از بین شما می روم ولی دو چیز را بین شما می گذارم، یکی کتاب خدا و دومی عترت و اهل بیت من است. اگر متمسک کتاب و اهل بیت باشید، هرگز و به هیچ وجه گمراه نمی شوید» با این که شیطان با تمام وجود کمر بسته که شما را گمراه کند، «این دو یعنی (قرآن واهل بیت) از هم جدا شدنی نیستند تا دوباره در مقام حوض کوثر به من بر می گردند.»
محور معارف و حقایق قرآن، ولایت ائمه است. باطن همه آیات، ناظر به این حقیقت است. ما نمی توانیم قرآن را به صورت شخصی تفسیر کنیم و به این حقایق دست پیدا کنیم، بلکه این جزء لطایف و اسرار قرآن است که باید ائمه معصومین آنها را برای ما مشخص و تفسیر کنند.
یکی از مفاهیمی که در قرآن آمده و تفسیر به امام شده است، مفهوم نور است که بسیار در قرآن این واژه تکرار شده است. انسان وقتی در تاریکی قرار می گیرد، نه تنها اشیاء و راه را نمی تواند ببیند بلکه خودش را هم نمی تواند مشاهده کند.
انسان برای اینکه خودش را بهتر بشناسد و سرمایه ها و استعدادهایی که خداوند متعال در اختیارش قرار داده است را به خوبی بشناسد نیاز مبرم به انوار هدایت الهی دارد.
نوری که همه را هدایت می کند و معرفت نفس، معرفت هدف و مقصدی که باید حرکت کنیم و راهی که باید برویم را مشخص می کند نور هدایت الهی است.
نور یعنی وجود مقدس امام معصوم. آن نور، هدایتی است که اگر بتابد انسان می تواند خودش را ببیند، راهش و مقصدش را می تواند ببینید. این نور باید وجود انسان را در بر بگیرد.
نوری که به انسان می رسد و خود ما را به ما معرفی می کند، اول خود انسان را به خودش معرفی و نشان می دهد. اگر نور هدایت خدا بر وجود انسان نتابد، انسان خودش را نمی شناسد. لذا انسان از آغاز خلقت تا ابد به این نور احتیاج دارد. حتی در بهشت هم این نور هدایت الهی باید همراه انسان باشد.
قرآن این نور را به بیان های مختلفی توضیح داده است.
دشمنان ائمه علیهم السلام هم خودشان ظلمت هستند و هم دیگران را به ظلمت رهسپار می کنند. در تاریکی است که می توانید باطل را به جای حق به مردم قالب کنید. اما برعکس، انبیاء فضا را روشن می کنند و حق و باطل در این فضا مشخص می شود.
خداوند می فرماید: «خدای متعال اگر اراده کرد کسی را هدایت کند، سینه او را باز می کند و شرح صدر می دهد تا بتواند حقیقت اسلام را بفهمد و قبول کند.»
شرح صدر عبارت است ار یک نوری که وارد قلب مومن می شود و وقتی وارد قلب مومن شد، این قلب باز می شود. اگر دیدید از دنیا دل کنده شده و احساس کردید که آماده رفتن هستید بدانید قلبتان نورانی شده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است