display result search
- 1780
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 75 تا 79 سوره حجر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حجر- آیه 79 - 75
إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ
وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقِیمٍ
إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ
وَإِن کَانَ أَصْحَبُ الْأَیْکَةِ لَظَلِمِینَ
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ
ترجمه
همانا در این سرگذشت، براى اشارت فهمان و تیزبینان نشانه هایى روشن است.
و (ویرانه هاى) آن سرزمین (هنوز) در کنار راه (کاروان ها) پا برجاست. همانا در این ماجرا براى مؤمنان نشانه اى روشن است.
و به راستى اهالى سرزمین اَیْکه (نیز) ستمگر بودند.
پس از آنان انتقام گرفتیم و همانا (شهرهاى ویران شده) این دو منطقه در برابر چشمان شما آشکار است.
«متوسّم» از «وسم» به معنى اثر گذاردن، به کسى گفته مى شود که از کمترین اثر به واقعیّت ها پى ببرد، یعنى با فراست و هوشیار باشد. در روایات آمده است که مراد از «متوسمین» پیامبر و اهلبیت او مى باشند.
شخصى به امام صادق (ع) گفت: مسئله اى دارم، حضرت فرمودند: آیا مى خواهى قبل از آنکه سؤال کنى بگویم سؤالت چیست؟ آن شخص با تعجب پرسید: از کجا مى دانید که در ذهنم چیست؟ حضرت فرمودند: «بالتَّوسّم» و آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند.
ممکن است معناى آیه «انها لبسبیل مقیم» این باشد که قهر خداوند تنها براى قوم لوط نیست، بلکه راه و سنّتى است ثابت براى تمام جنایتکاران تاریخ.
«اَیکه» به معناى بیشه و درختان درهم پیچیده است و مراد از «اصحاب اَیکه»، قوم حضرت شعیب مى باشند که در منطقه خوش آب و هوا و پردرختى میان حجاز و شام زندگى مى کردند.
در روایتى از پیامبر اکرم آمده که اصحاب مدین و اصحاب الایکة دو امّت بودند که شعیب پیامبر هر دوى آنان بود و هر دو کفر ورزیدند، ولى به دو نوع عذاب گرفتار شدند؛ یکى به عذاب «یوم الظلّه» و دیگرى به عذاب «صیحة».
چون ما از خداوند طلبى نداریم، آنچه را دریافت مى کنیم، «اِنعام» خداوند است، امّا در کیفر الهى، چون قهر او به خاطر گناهان، عیب ها و استحقاق خود ماست، کلمه «انتقام» بکار مىرود.
پیام ها
1- حوادث تاریخى براى مؤمنان باهوش، نشانه ها و براى مؤمنان عادّى نشانه است. «آیات ، آیة»
2- حفظ آثار و بقایاى اقوام گذشته، مایه عبرت آیندگان است. «انّها لبسبیل مقیم»
3 - ستمگران بدانند که شرارت و ستم آنان در طول تاریخ، براى دیگران بازگو مى شود. «و ان کان اصحاب الایکة لظالمین»
4- در طراحى جاده ها، سعى کنیم محل حوادث تاریخى، در دیدگاه عابرین باشد. «لبامام مبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ
وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقِیمٍ
إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ
وَإِن کَانَ أَصْحَبُ الْأَیْکَةِ لَظَلِمِینَ
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ
ترجمه
همانا در این سرگذشت، براى اشارت فهمان و تیزبینان نشانه هایى روشن است.
و (ویرانه هاى) آن سرزمین (هنوز) در کنار راه (کاروان ها) پا برجاست. همانا در این ماجرا براى مؤمنان نشانه اى روشن است.
و به راستى اهالى سرزمین اَیْکه (نیز) ستمگر بودند.
پس از آنان انتقام گرفتیم و همانا (شهرهاى ویران شده) این دو منطقه در برابر چشمان شما آشکار است.
«متوسّم» از «وسم» به معنى اثر گذاردن، به کسى گفته مى شود که از کمترین اثر به واقعیّت ها پى ببرد، یعنى با فراست و هوشیار باشد. در روایات آمده است که مراد از «متوسمین» پیامبر و اهلبیت او مى باشند.
شخصى به امام صادق (ع) گفت: مسئله اى دارم، حضرت فرمودند: آیا مى خواهى قبل از آنکه سؤال کنى بگویم سؤالت چیست؟ آن شخص با تعجب پرسید: از کجا مى دانید که در ذهنم چیست؟ حضرت فرمودند: «بالتَّوسّم» و آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند.
ممکن است معناى آیه «انها لبسبیل مقیم» این باشد که قهر خداوند تنها براى قوم لوط نیست، بلکه راه و سنّتى است ثابت براى تمام جنایتکاران تاریخ.
«اَیکه» به معناى بیشه و درختان درهم پیچیده است و مراد از «اصحاب اَیکه»، قوم حضرت شعیب مى باشند که در منطقه خوش آب و هوا و پردرختى میان حجاز و شام زندگى مى کردند.
در روایتى از پیامبر اکرم آمده که اصحاب مدین و اصحاب الایکة دو امّت بودند که شعیب پیامبر هر دوى آنان بود و هر دو کفر ورزیدند، ولى به دو نوع عذاب گرفتار شدند؛ یکى به عذاب «یوم الظلّه» و دیگرى به عذاب «صیحة».
چون ما از خداوند طلبى نداریم، آنچه را دریافت مى کنیم، «اِنعام» خداوند است، امّا در کیفر الهى، چون قهر او به خاطر گناهان، عیب ها و استحقاق خود ماست، کلمه «انتقام» بکار مىرود.
پیام ها
1- حوادث تاریخى براى مؤمنان باهوش، نشانه ها و براى مؤمنان عادّى نشانه است. «آیات ، آیة»
2- حفظ آثار و بقایاى اقوام گذشته، مایه عبرت آیندگان است. «انّها لبسبیل مقیم»
3 - ستمگران بدانند که شرارت و ستم آنان در طول تاریخ، براى دیگران بازگو مى شود. «و ان کان اصحاب الایکة لظالمین»
4- در طراحى جاده ها، سعى کنیم محل حوادث تاریخى، در دیدگاه عابرین باشد. «لبامام مبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است