display result search
- 3256
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 23 سوره رعد
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره رعد- آیه 23
جَنَّتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ ءَابَآئِهِمْ وَأَزْوَ جِهِمْ وَ ذُرِّیَّتِهِمْ وَالْمَلَئِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِم مِّن کُلِّ بَابٍ
ترجمه
(سراى آخرت) باغ هاى جاودانى که آنان و هر کس از پدران و همسران و فرزندانشان که صالح بوده اند بدان داخل مى شوند و فرشتگان از هر درى (براى تبریک و تهنیت) بر آنان وارد مى شوند.
از میان 127 مرتبه اى که «جنّات» و «جنّت» در قرآن آمده، تنها 11 مورد از آن تعبیر «جنّات عدن» دارد که طبق حدیثى از درّالمنثور، به معناى بهشت مخصوص است.
رسول اکرم فرمودند: هر کس مى خواهد زندگى و مرگش همچون زندگى و مرگ من باشد و به «جنّات عدن» که بهشت من است وارد شود، باید علىّ ابن ابیطالب (ع) و ذریّه او را، رهبر و امام خود قرار دهد که آنها در علم و فهم، برترین انسان ها و هادى مردم به سوى هدایت اند.
بارها در قرآن آمده است که افراد صالحِ یک خانواده، در بهشت نیز در کنار هم خواهند بود و از مصاحبت یکدیگر لذت خواهند برد. البتّه ذکر عنوان بعضى از افراد خانواده مثل پدر، همسر و فرزند در آیه شریفه فوق دلالت بر خصوصیّتى ندارد و شامل همه افراد صالح خانواده، اعم از افراد مذکور و مادران، خواهران و برادران نیز مى شود. در ضمن شاید علت عدم ذکر نام مادر آن باشد که مادر، همسر پدر است و مشمول «ازواج» مى گردد، همان گونه که خواهر و برادر، ذریّه پدر، و عمو و عمّه از ذُرارى آباء شمرده مىشوند.
آنچه از آیات الهى به دست مى آید این است که فرشتگان، در همه احوال در دنیا و آخرت (برزخ و قیامت) با انسان ارتباط دارند، گاهى بر او درود و صلوات مى فرستند، «یصلى علیکم و ملائکته» گاهى براى او استغفار و طلب بخشش مى کنند، «و یستغفرون للذین آمنوا» و زمانى هم براى او دست به دعا برمى دارند، «ربّنا وادخلهم جنّات عدن» در هنگام مرگ و شروع عالم برزخ نیز با شعار و تلقین «الاتخافوا و لاتحزنوا» و با جمله «سلام علیکم» جان آنها را مى گیرند. «الّذین تتوفّاهم الملائکة طیّبین یقولون سلام علیکم» و در آخرت نیز از هر سو بر آنان سلام مى کنند.
براى بهشت هشت درب ذکر شده که با تعداد اوصافى که براى اولوا الالباب در آیات اخیر شمرده شده مطابقت دارد. گویا هر کدام از این صفت هاى هشتگانه، درى از درهاى بهشت و راهى به سوى سعادت ابدى را به سوى انسان باز مى کند.
هر پدر و فرزند، هر زن و شوهر و هر آباء و ذریّه اى در بهشت به یکدیگر ملحق نمى شوند و در کنار هم قرار نمى گیرند، زیرا در روز قیامت، انساب و اسباب، کارساز نیستند. «فلا انساب بینهم» و آن روز هر کس در گرو اعمال خویش است، «کلّ نفس بما کسبت رهینه» و جز سعى و تلاش، چیز دیگرى مؤثر نیست، «لیس للانسان الاّ ما سعى» بنابراین ورود بعضى از بستگان بر بعضى دیگر، تنها به خاطر لیاقت و صلاحیّت فردى خود آنهاست. مشابه این آیه را مى توان در سوره هاى غافر، آیه 7 و طور آیه 21 نیز مشاهده کرد.
پیام ها
1- شرط ورود به بهشت، صالح بودن است. «و من صلح»
2- خانواده بهشتى، خانواده اى است که بین اعضاى آن همبستگى و صمیمیت در مسیر حق باشد. «صَلَح من ابائهم»
3- توجه به عواطف در اسلام یک اصل است. براى انسان زندگى در بهترین مکان ها ولى بدور از خانواده، صفایى ندارد.«یدخلون ها ومن صلح من آبائهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
جَنَّتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ ءَابَآئِهِمْ وَأَزْوَ جِهِمْ وَ ذُرِّیَّتِهِمْ وَالْمَلَئِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِم مِّن کُلِّ بَابٍ
ترجمه
(سراى آخرت) باغ هاى جاودانى که آنان و هر کس از پدران و همسران و فرزندانشان که صالح بوده اند بدان داخل مى شوند و فرشتگان از هر درى (براى تبریک و تهنیت) بر آنان وارد مى شوند.
از میان 127 مرتبه اى که «جنّات» و «جنّت» در قرآن آمده، تنها 11 مورد از آن تعبیر «جنّات عدن» دارد که طبق حدیثى از درّالمنثور، به معناى بهشت مخصوص است.
رسول اکرم فرمودند: هر کس مى خواهد زندگى و مرگش همچون زندگى و مرگ من باشد و به «جنّات عدن» که بهشت من است وارد شود، باید علىّ ابن ابیطالب (ع) و ذریّه او را، رهبر و امام خود قرار دهد که آنها در علم و فهم، برترین انسان ها و هادى مردم به سوى هدایت اند.
بارها در قرآن آمده است که افراد صالحِ یک خانواده، در بهشت نیز در کنار هم خواهند بود و از مصاحبت یکدیگر لذت خواهند برد. البتّه ذکر عنوان بعضى از افراد خانواده مثل پدر، همسر و فرزند در آیه شریفه فوق دلالت بر خصوصیّتى ندارد و شامل همه افراد صالح خانواده، اعم از افراد مذکور و مادران، خواهران و برادران نیز مى شود. در ضمن شاید علت عدم ذکر نام مادر آن باشد که مادر، همسر پدر است و مشمول «ازواج» مى گردد، همان گونه که خواهر و برادر، ذریّه پدر، و عمو و عمّه از ذُرارى آباء شمرده مىشوند.
آنچه از آیات الهى به دست مى آید این است که فرشتگان، در همه احوال در دنیا و آخرت (برزخ و قیامت) با انسان ارتباط دارند، گاهى بر او درود و صلوات مى فرستند، «یصلى علیکم و ملائکته» گاهى براى او استغفار و طلب بخشش مى کنند، «و یستغفرون للذین آمنوا» و زمانى هم براى او دست به دعا برمى دارند، «ربّنا وادخلهم جنّات عدن» در هنگام مرگ و شروع عالم برزخ نیز با شعار و تلقین «الاتخافوا و لاتحزنوا» و با جمله «سلام علیکم» جان آنها را مى گیرند. «الّذین تتوفّاهم الملائکة طیّبین یقولون سلام علیکم» و در آخرت نیز از هر سو بر آنان سلام مى کنند.
براى بهشت هشت درب ذکر شده که با تعداد اوصافى که براى اولوا الالباب در آیات اخیر شمرده شده مطابقت دارد. گویا هر کدام از این صفت هاى هشتگانه، درى از درهاى بهشت و راهى به سوى سعادت ابدى را به سوى انسان باز مى کند.
هر پدر و فرزند، هر زن و شوهر و هر آباء و ذریّه اى در بهشت به یکدیگر ملحق نمى شوند و در کنار هم قرار نمى گیرند، زیرا در روز قیامت، انساب و اسباب، کارساز نیستند. «فلا انساب بینهم» و آن روز هر کس در گرو اعمال خویش است، «کلّ نفس بما کسبت رهینه» و جز سعى و تلاش، چیز دیگرى مؤثر نیست، «لیس للانسان الاّ ما سعى» بنابراین ورود بعضى از بستگان بر بعضى دیگر، تنها به خاطر لیاقت و صلاحیّت فردى خود آنهاست. مشابه این آیه را مى توان در سوره هاى غافر، آیه 7 و طور آیه 21 نیز مشاهده کرد.
پیام ها
1- شرط ورود به بهشت، صالح بودن است. «و من صلح»
2- خانواده بهشتى، خانواده اى است که بین اعضاى آن همبستگى و صمیمیت در مسیر حق باشد. «صَلَح من ابائهم»
3- توجه به عواطف در اسلام یک اصل است. براى انسان زندگى در بهترین مکان ها ولى بدور از خانواده، صفایى ندارد.«یدخلون ها ومن صلح من آبائهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است