- 4446
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 273 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی 273
در برخى از تفاسیر همچون تفسیر کبیر فخررازى، مجمع البیان و قرطبى آمده که این آیه درباره اصحاب صُفّه نازل شده است. اصحاب صفّه تقریباً چهارصد نفر بودند که از مکّه به مدینه هجرت کرده و چون در مدینه خانه و کاشانه و آشنایانى نداشتند، در کنار مسجد پیامبر روى صُفّه (سکّوئى بزرگ) زندگى مى کردند و اینان همیشه براى جهاد در راه خدا آماده بودند.
پیام ها
1- فقرا، در اموال اغنیا حقّى دارند. «للفقراء»
2- باید به مجاهدان و کسانى که به خاطر فعالیّت هاى سیاسى براى مبارزه با طاغوتها در محاصره زندان ها و تبعیدگاه ها قرار دارند و مهاجران بى پناه و همه کسانى که در راه خدا دچار فقر شده و فرصت تلاش براى تأمین زندگى را ندارند، توجّه لازم صورت گیرد. «اُحصروا فى سبیلاللّه لایستطیعون ضرباً...»
3- کسانى که مى توانند با مسافرت و مهاجرت به نقطه اى دیگر زندگى خود را تأمین نمایند، نباید منتظر انفاق مردم باشند. «لایستطیعون ضرباً فىالارض»
4- فقیران عفیف، پاکدامن و آبرودار، مورد ستایش خداوند هستند. «یحسبهم الجاهل اغنیاء»
5 - فقراى گمنام و محترم، در اولویّت هستند. «تعرفهم بسیماهم»
6- حتّى اگر ضرورتى پیش آمد، باز هم سؤالِ با اصرار از مردم نداشته باشید. «لایسئلون الناس الحافاً» تکدّىگرى، ناپسند است.
7- شرط انصاف نیست که گروهى خود و تمام هستى خود را فدا کرده و در محاصره قرار گیرند، ولى گروه دیگر حتّى از انفاق به آنان تنگ نظرى داشته باشند. «للفقراء الّذین اُحصروا»
بازنگرى این آیه را که تمام کردم، هنوز قلم را به زمین نگذاشته بودم که شخصى وارد شد و روزنامه اى به دستم داد که از سیماى فرزانگان مطلبى نوشته بود. دیدم که با این آیه بسیار سازگار است، لذا آنرا در پاورقى آوردم. آیة اللّه میرزا على آقا قاضى قدس سره استاد عرفان علامه طباطبایى قدس سره را در نجف اشرف دیدند که از سبزى فروشى کاهوهاى پلاسیده و نامرغوب را خریدارى مى کند، از او پرسیدند: چرا این کار را مى کنى؟ فرمود: این مغازه دار شخص فقیرى است، مى خواهم به او کمک کنم، لکن میل دارم که هم آبرویش محفوظ بماند و هم به گرفتن مال بلا عوض عادت نکند! لذا این کاهوها را از او مىخرم که به نوایى برسد و براى من فرق زیادى ندارد که کاهوى تازه مصرف کنم، یا کهنه.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در برخى از تفاسیر همچون تفسیر کبیر فخررازى، مجمع البیان و قرطبى آمده که این آیه درباره اصحاب صُفّه نازل شده است. اصحاب صفّه تقریباً چهارصد نفر بودند که از مکّه به مدینه هجرت کرده و چون در مدینه خانه و کاشانه و آشنایانى نداشتند، در کنار مسجد پیامبر روى صُفّه (سکّوئى بزرگ) زندگى مى کردند و اینان همیشه براى جهاد در راه خدا آماده بودند.
پیام ها
1- فقرا، در اموال اغنیا حقّى دارند. «للفقراء»
2- باید به مجاهدان و کسانى که به خاطر فعالیّت هاى سیاسى براى مبارزه با طاغوتها در محاصره زندان ها و تبعیدگاه ها قرار دارند و مهاجران بى پناه و همه کسانى که در راه خدا دچار فقر شده و فرصت تلاش براى تأمین زندگى را ندارند، توجّه لازم صورت گیرد. «اُحصروا فى سبیلاللّه لایستطیعون ضرباً...»
3- کسانى که مى توانند با مسافرت و مهاجرت به نقطه اى دیگر زندگى خود را تأمین نمایند، نباید منتظر انفاق مردم باشند. «لایستطیعون ضرباً فىالارض»
4- فقیران عفیف، پاکدامن و آبرودار، مورد ستایش خداوند هستند. «یحسبهم الجاهل اغنیاء»
5 - فقراى گمنام و محترم، در اولویّت هستند. «تعرفهم بسیماهم»
6- حتّى اگر ضرورتى پیش آمد، باز هم سؤالِ با اصرار از مردم نداشته باشید. «لایسئلون الناس الحافاً» تکدّىگرى، ناپسند است.
7- شرط انصاف نیست که گروهى خود و تمام هستى خود را فدا کرده و در محاصره قرار گیرند، ولى گروه دیگر حتّى از انفاق به آنان تنگ نظرى داشته باشند. «للفقراء الّذین اُحصروا»
بازنگرى این آیه را که تمام کردم، هنوز قلم را به زمین نگذاشته بودم که شخصى وارد شد و روزنامه اى به دستم داد که از سیماى فرزانگان مطلبى نوشته بود. دیدم که با این آیه بسیار سازگار است، لذا آنرا در پاورقى آوردم. آیة اللّه میرزا على آقا قاضى قدس سره استاد عرفان علامه طباطبایى قدس سره را در نجف اشرف دیدند که از سبزى فروشى کاهوهاى پلاسیده و نامرغوب را خریدارى مى کند، از او پرسیدند: چرا این کار را مى کنى؟ فرمود: این مغازه دار شخص فقیرى است، مى خواهم به او کمک کنم، لکن میل دارم که هم آبرویش محفوظ بماند و هم به گرفتن مال بلا عوض عادت نکند! لذا این کاهوها را از او مىخرم که به نوایى برسد و براى من فرق زیادى ندارد که کاهوى تازه مصرف کنم، یا کهنه.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است