- 1432
- 1000
- 1000
- 1000
تربیت تقوا محور، در خانواده، مسجد و مدرسه، جلسه سیزدهم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "تربیت تقوا محور، در خانواده، مسجد و مدرسه"، جلسه سیزدهم ، سال 1403
یکی از عناصر موجود در مفهوم تقوا که شاید بتوانیم بگوییم لازمه آن هست، این است که تقوا افراد را مستقل و مسئول بار میآورد. تقوا یعنی خود مراقبتی، یعنی خود فرد باید با انگیزه درونی و استقلال از خودش مراقبت کند. تقوا با مفاهیم دیگر خیلی متفاوت است. تربیت تقوا محور، سعی میکند انگیزه درونی افراد را بالا ببرد که با قدرت استقلال بتوانند خودشان را کنترل کنند. اما سایر روشهای تربیتی دیگر ممکن است خیلی به جامعه وابسته باشد و تحت تاثیر فشارها و قوانین و مقرراتی که از بیرون تحمیل میشود باشند. ما برای اینکه تقوا را بالا ببریم باید مراقبتهای بیرونی را کمتر کنیم. امر به معروف و نهی از منکر به معنای تسلط افراد بر یکدیگر نیست. بزرگوارانه برخورد کردن یکی از لوازم تقواست. یک وقتی یک بدیهایی در جامعه باب میشود، برای اینکه جامعه را تقوا محور کنیم قوانین و مقررات را وضع میکنیم. ولی در تربیت فردی مراقبت اجتماعی معنا و کاربردی ندارد. کودکان در هفت سال اول، والدین شان تسلیم آنها هستند، ولی در سال دوم والدین کمک میکنند فرزند مودب تربیت شود ولی از هفت سال سوم به کودک اعلام می شود که دیگر خودت مسئول هستی و فضا متفاوت می شود. ما قصد داریم که انسانهایی مستقل و مسئول تحویل جامعه بدهیم. دینداری یعنی حواله به قیامت. اصل معاد خیلی مهم است و عقل را پرورش میدهد. در محیطی مانند مسجد باید دینداری را تمرین کنیم.
یکی از عناصر موجود در مفهوم تقوا که شاید بتوانیم بگوییم لازمه آن هست، این است که تقوا افراد را مستقل و مسئول بار میآورد. تقوا یعنی خود مراقبتی، یعنی خود فرد باید با انگیزه درونی و استقلال از خودش مراقبت کند. تقوا با مفاهیم دیگر خیلی متفاوت است. تربیت تقوا محور، سعی میکند انگیزه درونی افراد را بالا ببرد که با قدرت استقلال بتوانند خودشان را کنترل کنند. اما سایر روشهای تربیتی دیگر ممکن است خیلی به جامعه وابسته باشد و تحت تاثیر فشارها و قوانین و مقرراتی که از بیرون تحمیل میشود باشند. ما برای اینکه تقوا را بالا ببریم باید مراقبتهای بیرونی را کمتر کنیم. امر به معروف و نهی از منکر به معنای تسلط افراد بر یکدیگر نیست. بزرگوارانه برخورد کردن یکی از لوازم تقواست. یک وقتی یک بدیهایی در جامعه باب میشود، برای اینکه جامعه را تقوا محور کنیم قوانین و مقررات را وضع میکنیم. ولی در تربیت فردی مراقبت اجتماعی معنا و کاربردی ندارد. کودکان در هفت سال اول، والدین شان تسلیم آنها هستند، ولی در سال دوم والدین کمک میکنند فرزند مودب تربیت شود ولی از هفت سال سوم به کودک اعلام می شود که دیگر خودت مسئول هستی و فضا متفاوت می شود. ما قصد داریم که انسانهایی مستقل و مسئول تحویل جامعه بدهیم. دینداری یعنی حواله به قیامت. اصل معاد خیلی مهم است و عقل را پرورش میدهد. در محیطی مانند مسجد باید دینداری را تمرین کنیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است