display result search
- 267
- 1000
- 1000
- 1000
ارتباط فضل خداوند متعال با رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، جلسه سوم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «ارتباط فضل خداوند متعال با رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم»، جلسه سوم، سال 1392
اشاره شد که خدای متعال نعمتی بزرگ تر از وجود نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برای کائنات نیافریده است. منظور این نیست که خدای متعال پیامبر را بخاطر ما آفریده است؛ ولی عنایات ایشان نسبت به ما بزرگترین نعمت خدا برای ماست که به برخی از جلوهای این نعمت و فضل الهی که با وجو ایشان بر ما تجلی کرده است، اشاره کردیم.
نکته دیگری که همه مخاطبان عزیز به آن توجه دارند و فقط تذکر می دهیم، این است که وقتی با وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مواجه می شویم، نباید ایشان را فقط در سیمای بشریشان ببینیم، هر چند قرآن می گوید «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَی» یعنی ایشان در لباس بشر آمده اند، ولی اگر این جور نگاه کنیم این مانع معرفت ما می شود. مکرر عرض شده است که اهل بیت به ما گفته اند در وصف رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه به یک وصف قناعت نکنید. زیارت جامعه کبیره را هر روز با توجه بخوانید و از معرفت آنها اعلام عجز کنید که «موالی لا احصی ثنائکم» من نمی توانم شما را مدح کنم، من به کنه مدح شما نمی رسم. زیرا طی مسیری که می خواهیم با ائمه علیهم السلام برویم، با این شئون آنها ممکن است؛ و اگر موجود عادی باشند نمی توانند در مسیر توحید، ما را تا قرب الهی ببرند. این وادی، وادیی نیست که جز با این وجودهای مقدس و صفات کمالشان قابل پیشرفت باشد.
بعضی تصور می کنند راه خدا نزدیک است و با تعدادی ذکر، ورد و امثال این ها می توان رسید. این تصور باطل است و اگر این بود که نیازی به پیغمبر نبود. بعضی تصورات دیگری دارند، گمان می کنند اگر انسان شمعی بگیرد و ابیاتی را هم بخواند و به حالاتی برسد، دیگر واصل شده است. اگر راه به این سادگی بود، قصه عاشورا با آن همه سنگینیش لازم نبود. کنار فرات جلسه طرب و خواندن تشکیل می دادند، اشکی می ریختند و وصال حاصل می شد؛ واقعا اینگونه نیست و این تصورات، کوتاه گرفتن راه است، راه طولانی تر و با عظمت تر از این ها است؛ به همین دلیل چنین پیامبری لازم است که ما را تا مقام توحید پیش برد.
اشاره شد که خدای متعال نعمتی بزرگ تر از وجود نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برای کائنات نیافریده است. منظور این نیست که خدای متعال پیامبر را بخاطر ما آفریده است؛ ولی عنایات ایشان نسبت به ما بزرگترین نعمت خدا برای ماست که به برخی از جلوهای این نعمت و فضل الهی که با وجو ایشان بر ما تجلی کرده است، اشاره کردیم.
نکته دیگری که همه مخاطبان عزیز به آن توجه دارند و فقط تذکر می دهیم، این است که وقتی با وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مواجه می شویم، نباید ایشان را فقط در سیمای بشریشان ببینیم، هر چند قرآن می گوید «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَی» یعنی ایشان در لباس بشر آمده اند، ولی اگر این جور نگاه کنیم این مانع معرفت ما می شود. مکرر عرض شده است که اهل بیت به ما گفته اند در وصف رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه به یک وصف قناعت نکنید. زیارت جامعه کبیره را هر روز با توجه بخوانید و از معرفت آنها اعلام عجز کنید که «موالی لا احصی ثنائکم» من نمی توانم شما را مدح کنم، من به کنه مدح شما نمی رسم. زیرا طی مسیری که می خواهیم با ائمه علیهم السلام برویم، با این شئون آنها ممکن است؛ و اگر موجود عادی باشند نمی توانند در مسیر توحید، ما را تا قرب الهی ببرند. این وادی، وادیی نیست که جز با این وجودهای مقدس و صفات کمالشان قابل پیشرفت باشد.
بعضی تصور می کنند راه خدا نزدیک است و با تعدادی ذکر، ورد و امثال این ها می توان رسید. این تصور باطل است و اگر این بود که نیازی به پیغمبر نبود. بعضی تصورات دیگری دارند، گمان می کنند اگر انسان شمعی بگیرد و ابیاتی را هم بخواند و به حالاتی برسد، دیگر واصل شده است. اگر راه به این سادگی بود، قصه عاشورا با آن همه سنگینیش لازم نبود. کنار فرات جلسه طرب و خواندن تشکیل می دادند، اشکی می ریختند و وصال حاصل می شد؛ واقعا اینگونه نیست و این تصورات، کوتاه گرفتن راه است، راه طولانی تر و با عظمت تر از این ها است؛ به همین دلیل چنین پیامبری لازم است که ما را تا مقام توحید پیش برد.
تاکنون نظری ثبت نشده است