display result search
- 1514
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 21 - 26 سوره ق
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ق - آیه 21 -26
وَجَآءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَآئِقٌ وَشَهِیدٌ
لَّقَدْکُنتَ فِى غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَآءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ
وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَىَّ عَتِیدٌ
أَلْقِیَا فِى جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ
مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ
الَّذِى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِى الْعَذَابِ الشَّدِیدِ
ترجمه
و هرکس (به صحنه قیامت) مى آید، با او دو فرشته است که یکى او را به جلو سوق مى دهد و دیگرى گواه اوست.
(به او گفته مى شود:) همانا از این صحنه در غفلتى (عمیق) بودى، پس پرده (غفلت) تو را کنار زدیم و امروز چشمت تیزبین شده است.
و (فرشته) همراه او گوید: اینک (نامه اعمال او) نزد من آماده است.
(خداوند به دو فرشته سائق و شهید خطاب مى کند:) هر کفرپیشه لجوج را به دوزخ افکنید.
(آن که)سخت مانع خیر است و متجاوز و شبهه افکن.
آنکه با خداوند یکتا، معبود دیگرى قرارداد، پس او را در عذاب سخت بیفکنید.
در قیامت، مراحل طبیعى یک دادگاه طى مى شود تا حکم صادر شود: ابتدا حضور شاهد «سائق و شهید»، پس از آن، محاکمه و تفهیم جرم، «کنت فى غفلة» و سپس صدور حکم. «القیا فى جهنّم»
«عتید» اشاره به نظم و ضبط دقیق فرشتگان دارد و «عنید» به معناى لجوج و عنود است، «مَنّاع» از «منع» به معناى بخیل، شدت بخل و منع را بیان مى کند و «مُریب» به کسى گویند که دیگران را به شک مى اندازد، آن هم شکى همراه با بدبینى.
واژه «کَفّار» بیانگر اوج و عمق کفر در وجود یک انسان است که طبیعتاً از عناد و لجاجتى سخت حکایت دارد. کفرى که او را از هر چیزى باز مى دارد، به ستم و تجاوز مى کشاند و در دیگران نیز نسبت به حقّانیّت راه خدا تردید ایجاد مى کند. طبیعى است که پایان کار چنین فردى، دوزخ و عذاب سخت است.
مردم در برابر کار خیر، چند گروه هستند:
گروهى کارشان خیر است و در کار خیر سبقت مى گیرند. «فاستبقوا الخیرات»
گروهى سرچشمه خیر هستند و دیگران را به آن دعوت مى کنند. «یدعون الى الخیر»
امّا گروهى به شدت مانع خیر هستند. «منّاع للخیر»
میان جرم انسان و کیفر الهى، تناسب وجود دارد. کسىکه مرتکب کفر و عناد و منع خیر و تجاوز، شبهه افکنى و شرک شود، باید عذابش شدید باشد. «فى العذاب الشدید»
امام باقر و امام صادق فرمودند: مراد از «قرینه» فرشتهاى است که شاهد بر اوست.
دو فرشته مأمور پرتاب مجرمان به جهنّم، یا رقیب و عتید هستند و یا سائق و شهید.
پیام ها
1- هر یک از انسانها در قیامت حاضر شده و همچون دادگاه دنیوى، همراه با فرشته اى مراقب است که او را تحت نظر دارد. «و جاءت کل نفس معها سائق»
2- در قیامت، نه توان فرار و نه توان انکار است. «معها سائق و شهید»
3- وظیفه و مسئولیّت هر فرشته اى، معیّن است. «سائق و شهید»
4- غفلت انسان، عمیق و فراگیر است. «فى غفلةٍ» (تنوین نشانه اهمیّت و (سیاق) «فى» نشانه احاطه و فراگیر بودن آن است)
5 - دنیا و جلوه هاى آن، به روى انسان پرده غفلت مى اندازد. «غفلة... غطاءک»
6- انسان با اعمال خویش، براى خود پرده هاى غفلت بوجود مى آورد. «غطاءک»
7- دنیا، دار غفلت و آخرت، سراى هوشیارى است. «کنت فى غفلة... فبصرک الیوم حدید»
8 - پرده هایى که انسان با رفتار خود براى خویش به وجود مى آورد، حجاب حق بینى او مى شود و روزى که پرده ها کنار رود، دید او واقعى مى شود. «غطاءک... فبصرک الیوم حدید»
9- انسان غافل، در دنیا سطحى نگر است و دید عمیق ندارد ولى روز قیامت چشمش باز و تیزبین مى شود. «فى غفلة... الیوم حدید»
10- فرمانِ انداختن به دوزخ، بیانگر حقارت و ذلت دوزخیان است. «القیا»
11- ملاک در قیامت، عملکرد انسان است، از هر جنس و نژاد و قبیله اى که باشد.
«کلّ کَفّار»
12- آنچه سبب دوزخى شدن است، کفر و انکار لجوجانه است نه جاهلانه.
«کَفّار عنید»
13- کفر و شرک، سرچشمه ارتکاب مفاسد است. «کفّار... منّاع للخیر معتد مریب الّذى جعل مع اللّه»
14- احکام دادگاه الهى به قدرى محکم و حکیمانه است که تجدید نظر ندارد. «القیا فى جهنّم کلّ کفّار عنید... فالقیاه فى العذاب الشدید»
15- دوزخ، داراى درکات و طبقات مختلفى از عذاب است. «القیا فى جهنّم... فالقیاه فى العذاب الشدید»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَجَآءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَآئِقٌ وَشَهِیدٌ
لَّقَدْکُنتَ فِى غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَآءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ
وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَىَّ عَتِیدٌ
أَلْقِیَا فِى جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ
مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیبٍ
الَّذِى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِى الْعَذَابِ الشَّدِیدِ
ترجمه
و هرکس (به صحنه قیامت) مى آید، با او دو فرشته است که یکى او را به جلو سوق مى دهد و دیگرى گواه اوست.
(به او گفته مى شود:) همانا از این صحنه در غفلتى (عمیق) بودى، پس پرده (غفلت) تو را کنار زدیم و امروز چشمت تیزبین شده است.
و (فرشته) همراه او گوید: اینک (نامه اعمال او) نزد من آماده است.
(خداوند به دو فرشته سائق و شهید خطاب مى کند:) هر کفرپیشه لجوج را به دوزخ افکنید.
(آن که)سخت مانع خیر است و متجاوز و شبهه افکن.
آنکه با خداوند یکتا، معبود دیگرى قرارداد، پس او را در عذاب سخت بیفکنید.
در قیامت، مراحل طبیعى یک دادگاه طى مى شود تا حکم صادر شود: ابتدا حضور شاهد «سائق و شهید»، پس از آن، محاکمه و تفهیم جرم، «کنت فى غفلة» و سپس صدور حکم. «القیا فى جهنّم»
«عتید» اشاره به نظم و ضبط دقیق فرشتگان دارد و «عنید» به معناى لجوج و عنود است، «مَنّاع» از «منع» به معناى بخیل، شدت بخل و منع را بیان مى کند و «مُریب» به کسى گویند که دیگران را به شک مى اندازد، آن هم شکى همراه با بدبینى.
واژه «کَفّار» بیانگر اوج و عمق کفر در وجود یک انسان است که طبیعتاً از عناد و لجاجتى سخت حکایت دارد. کفرى که او را از هر چیزى باز مى دارد، به ستم و تجاوز مى کشاند و در دیگران نیز نسبت به حقّانیّت راه خدا تردید ایجاد مى کند. طبیعى است که پایان کار چنین فردى، دوزخ و عذاب سخت است.
مردم در برابر کار خیر، چند گروه هستند:
گروهى کارشان خیر است و در کار خیر سبقت مى گیرند. «فاستبقوا الخیرات»
گروهى سرچشمه خیر هستند و دیگران را به آن دعوت مى کنند. «یدعون الى الخیر»
امّا گروهى به شدت مانع خیر هستند. «منّاع للخیر»
میان جرم انسان و کیفر الهى، تناسب وجود دارد. کسىکه مرتکب کفر و عناد و منع خیر و تجاوز، شبهه افکنى و شرک شود، باید عذابش شدید باشد. «فى العذاب الشدید»
امام باقر و امام صادق فرمودند: مراد از «قرینه» فرشتهاى است که شاهد بر اوست.
دو فرشته مأمور پرتاب مجرمان به جهنّم، یا رقیب و عتید هستند و یا سائق و شهید.
پیام ها
1- هر یک از انسانها در قیامت حاضر شده و همچون دادگاه دنیوى، همراه با فرشته اى مراقب است که او را تحت نظر دارد. «و جاءت کل نفس معها سائق»
2- در قیامت، نه توان فرار و نه توان انکار است. «معها سائق و شهید»
3- وظیفه و مسئولیّت هر فرشته اى، معیّن است. «سائق و شهید»
4- غفلت انسان، عمیق و فراگیر است. «فى غفلةٍ» (تنوین نشانه اهمیّت و (سیاق) «فى» نشانه احاطه و فراگیر بودن آن است)
5 - دنیا و جلوه هاى آن، به روى انسان پرده غفلت مى اندازد. «غفلة... غطاءک»
6- انسان با اعمال خویش، براى خود پرده هاى غفلت بوجود مى آورد. «غطاءک»
7- دنیا، دار غفلت و آخرت، سراى هوشیارى است. «کنت فى غفلة... فبصرک الیوم حدید»
8 - پرده هایى که انسان با رفتار خود براى خویش به وجود مى آورد، حجاب حق بینى او مى شود و روزى که پرده ها کنار رود، دید او واقعى مى شود. «غطاءک... فبصرک الیوم حدید»
9- انسان غافل، در دنیا سطحى نگر است و دید عمیق ندارد ولى روز قیامت چشمش باز و تیزبین مى شود. «فى غفلة... الیوم حدید»
10- فرمانِ انداختن به دوزخ، بیانگر حقارت و ذلت دوزخیان است. «القیا»
11- ملاک در قیامت، عملکرد انسان است، از هر جنس و نژاد و قبیله اى که باشد.
«کلّ کَفّار»
12- آنچه سبب دوزخى شدن است، کفر و انکار لجوجانه است نه جاهلانه.
«کَفّار عنید»
13- کفر و شرک، سرچشمه ارتکاب مفاسد است. «کفّار... منّاع للخیر معتد مریب الّذى جعل مع اللّه»
14- احکام دادگاه الهى به قدرى محکم و حکیمانه است که تجدید نظر ندارد. «القیا فى جهنّم کلّ کفّار عنید... فالقیاه فى العذاب الشدید»
15- دوزخ، داراى درکات و طبقات مختلفى از عذاب است. «القیا فى جهنّم... فالقیاه فى العذاب الشدید»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است