display result search
- 2006
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 57 و 58 سوره زخرف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زخرف - آیه 57 و 58
وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلاً إِذَا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصِدُّونَ
وَقَالُواْ ءَآلِهَتُنَا خَیْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَکَ إِلَّا جَدَلَا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ
ترجمه
و همین که (از سوى بت پرستان) درباره عیسى بن مریم مثالى زده شد (که اگر معبودان غیر خدا هیزم دوزخند پس عیسى نیز که معبود است دوزخى است) ناگهان قوم تو در پى آن فریاد تمسخر بر داشتند.
و گفتند: آیا خدایان ما بهترند یا او؟ (اگر عیسى که از معبودهاى ما بهتر است در جهنّم باشد، به جهنّم رفتن ما و معبودهایمان چندان مهم نیست.)این مثال را براى تو جز از راه جدل نزدند بلکه آنان قومى جدل پیشه اند.
هنگامى که آیه 98 سوره انبیاء نازل شد که «انّکم و ما تعبدون من دون اللّه حصب جهنّم» بت پرستان، همراه با بتها و معبودان، هیزم جهنّم قرار خواهند گرفت، شخصى از پیامبر اکرم پرسید: اگر چنین است عیسى و عُزیر نیز معبود نصارى و یهود هستند و طبق این آیه عیسى و عُزیر هیزم جهنّم خواهند بود و اگر عیسى در دوزخ است ما و بتها آن جهنّم را مىپذیریم. کفّار هلهله کردند و خندیدند. پیامبر فرمود: از انسانها معبودانى به دوزخ مىروند که بخواهند معبود باشند، نظیر فرعون ولى عیسى و عزیر هرگز حاضر به معبود شدن نبودند. به علاوه در ادامه همان سوره، حساب این افراد برجسته از حساب بتها جدا شده است، چنانکه مىفرماید: «انّ الّذین سَبقت لهم منّا الحسنى اولئک عنها مبعدون» این بندگان خدا (که حاضر نبودند معبود قرار گیرند) و از طرف ما وعده نیک به آنان داده شده از دوزخ دورند. به هر حال مشرکان عیسى را مَثَل زدند و خندیدند و فکر کردند پیامبر جوابى ندارد ولى تشبیه عیسى به بتها، جدلى بیش نیست.
اصرار قرآن بر اینکه حضرت عیسى را فرزند مریم معرّفى کند، براى جلوگیرى از غلّو و فرزند خدا دانستن اوست.
تنها نامى که از زنان در قرآن آمده، نام مریم است. باقى زنان با نام بیان نشدهاند، همچون مادر موسى «امّ موسى»، خواهر موسى «اخته»، همسر عمران «امرأة عمران»، همسر فرعون «امرأة فرعون»، همسر عزیز مصر «امرأة العزیز»، همسر لوط «امرأة لوط»، همسر ابولهب «امرأته حمّالة الحطب»، همسران پیامبر «نساء النبى» همسر نوح «امرأة نوح» و خانمى که بافندگى مى کرد. «التى نقضت غزلها»
پیام ها
1- افراط و تفریط در عقاید، به جایى مى رسد که گروهى عیسى را در حدّ خدایى بالا ببرند و گروهى او را هم‌ردیف بتهاى سنگى سازند. «ضربابن مریم مثلاً»
2- کفّار از هوچی گرى هر صحنه اى که وسیله ضربه زدن به پیامبر قرار گیرد، استقبال مى کنند. «اذا قومک منه یصدون» (همین که شخصى گفت: اگر معبودها دوزخى هستند پس عیسى هم دوزخى است، با هلهله خندیدند.)
3- جدال نیکو ارزش است، ولى جدال خصمانه محکوم است. «بل هم قوم خصمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلاً إِذَا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصِدُّونَ
وَقَالُواْ ءَآلِهَتُنَا خَیْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَکَ إِلَّا جَدَلَا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ
ترجمه
و همین که (از سوى بت پرستان) درباره عیسى بن مریم مثالى زده شد (که اگر معبودان غیر خدا هیزم دوزخند پس عیسى نیز که معبود است دوزخى است) ناگهان قوم تو در پى آن فریاد تمسخر بر داشتند.
و گفتند: آیا خدایان ما بهترند یا او؟ (اگر عیسى که از معبودهاى ما بهتر است در جهنّم باشد، به جهنّم رفتن ما و معبودهایمان چندان مهم نیست.)این مثال را براى تو جز از راه جدل نزدند بلکه آنان قومى جدل پیشه اند.
هنگامى که آیه 98 سوره انبیاء نازل شد که «انّکم و ما تعبدون من دون اللّه حصب جهنّم» بت پرستان، همراه با بتها و معبودان، هیزم جهنّم قرار خواهند گرفت، شخصى از پیامبر اکرم پرسید: اگر چنین است عیسى و عُزیر نیز معبود نصارى و یهود هستند و طبق این آیه عیسى و عُزیر هیزم جهنّم خواهند بود و اگر عیسى در دوزخ است ما و بتها آن جهنّم را مىپذیریم. کفّار هلهله کردند و خندیدند. پیامبر فرمود: از انسانها معبودانى به دوزخ مىروند که بخواهند معبود باشند، نظیر فرعون ولى عیسى و عزیر هرگز حاضر به معبود شدن نبودند. به علاوه در ادامه همان سوره، حساب این افراد برجسته از حساب بتها جدا شده است، چنانکه مىفرماید: «انّ الّذین سَبقت لهم منّا الحسنى اولئک عنها مبعدون» این بندگان خدا (که حاضر نبودند معبود قرار گیرند) و از طرف ما وعده نیک به آنان داده شده از دوزخ دورند. به هر حال مشرکان عیسى را مَثَل زدند و خندیدند و فکر کردند پیامبر جوابى ندارد ولى تشبیه عیسى به بتها، جدلى بیش نیست.
اصرار قرآن بر اینکه حضرت عیسى را فرزند مریم معرّفى کند، براى جلوگیرى از غلّو و فرزند خدا دانستن اوست.
تنها نامى که از زنان در قرآن آمده، نام مریم است. باقى زنان با نام بیان نشدهاند، همچون مادر موسى «امّ موسى»، خواهر موسى «اخته»، همسر عمران «امرأة عمران»، همسر فرعون «امرأة فرعون»، همسر عزیز مصر «امرأة العزیز»، همسر لوط «امرأة لوط»، همسر ابولهب «امرأته حمّالة الحطب»، همسران پیامبر «نساء النبى» همسر نوح «امرأة نوح» و خانمى که بافندگى مى کرد. «التى نقضت غزلها»
پیام ها
1- افراط و تفریط در عقاید، به جایى مى رسد که گروهى عیسى را در حدّ خدایى بالا ببرند و گروهى او را هم‌ردیف بتهاى سنگى سازند. «ضربابن مریم مثلاً»
2- کفّار از هوچی گرى هر صحنه اى که وسیله ضربه زدن به پیامبر قرار گیرد، استقبال مى کنند. «اذا قومک منه یصدون» (همین که شخصى گفت: اگر معبودها دوزخى هستند پس عیسى هم دوزخى است، با هلهله خندیدند.)
3- جدال نیکو ارزش است، ولى جدال خصمانه محکوم است. «بل هم قوم خصمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است