display result search
- 35173
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 31 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور- آیه 31
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَرِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَایُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَآئِهِنَّ أَوْ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَآئِهِنَّ أَوْ أَبْنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنِى إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنِى أَخَوَتِهِنَّ أَوْ نِسَآئِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَنُهُنَّ أَوِ التَّبِعِینَ غَیْرِ أُوْلِى الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْیَظْهَرُواْ عَلَى عَوْرَتِ النِّسَآءِ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُواْ إِلَى اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
ترجمه
و به زنان با ایمان بگو: از بعضى نگاههاى خود (نگاههاى غیر مجاز) چشم پوشى کنند و دامنهاى خود را حفظ نمایند و جز آنچه (به طور طبیعى) ظاهر است، زینتهاى خود را آشکار نکنند و باید روسرى خود را بر گردن خود بیفکنند (تا علاوه بر سر، گردن و سینهى آنان نیز پوشیده باشد) و زینت خود را ظاهر نکنند جز براى شوهر خود، یا پدر خود یا پدرشوهر خود، یا پسر خود، یا پسرشوهر خود (که از همسر دیگر است) یا برادر خود، یا پسر برادر خود، یا پسرخواهر خود، یا زنان (هم کیش) خود، یا آنچه را مالک شدهاند (از کنیز و برده)، یا مردان خدمتگزار که تمایل جنسى ندارند، یا کودکانى که (به سنّ تمیز نرسیده و) بر امور جنسى زنان آگاه نیستند. و نیز پاى خود را به گونهاى به زمین نکوبند که آنچه از زیور مخفى دارند آشکار شود. اى مؤمنان! همگى به سوى خدا باز گردید و به درگاه خدا توبه کنید تا رستگار شوید.
با اینکه خداوند در قرآن به جزئیات احکام نماز و زکات اشاره نکرده و بیان آنها و بسیارى از مسائل دیگر را به عهدهى پیامبر اکرم گزارده، ولى در بیان مسائل خانوادگى و تربیتى به ریزترین مسائل پرداخته است.
همچون مردان که باید از نگاه آلوده به زنان بپرهیزند، زنان نیز نباید از روى شهوت به مردان نامحرم بنگرند، بلکه باید نگاه خود را کنترل کنند و زینت و زیبایى خود را از نامحرم بپوشانند، جز صورت و دستها که به طور طبیعى ظاهر است و پوشش آنها، موجب مشکلاتى در انجام امور زندگى مىشود.
«خُمُر» جمع «خِمار» یعنى روسرى و «جُیوب» جمع «جِیب» به معناى گردن و سینه است.
امام صادق (ع) فرمود: مراد از آیهى «یَغضُضنَ من ابصارهنّ و یحفظوا فروجهنّ» آن است که زنان به عورت زنان دیگر نگاه نکنند و عورت خود را از نگاه دیگران حفظ نمایند.
پیامبر اکرم در تفسیر جملهى «الاّ لِبُعولتهنّ» فرمود: خداوند آن دسته از زنان را که روى و موى خود را براى شوهر آرایش نمىکنند و نیازهاى شوهر را برآورده نمىسازند، لعنت کرده است.
کلمه «اِربة» به معناى حاجت و نیاز است. مراد از «اولى الاربة» خدمتگزاران و ملازمانى هستند که به جهت بالا بودن سنّ یا شرایط جسمى و روانى، تمایل به همسر ندارند.
توبه، گاهى در مورد یک گناه فردى و گاهى براى تغییر دادن یک فرهنگ فاسد عمومى است، که آیه ظاهراً دربارهى نوع دوم است. زیرا در جاهلیّت گردن وسینهى زنان باز بود.
حفظ حجاب و ترک جلوه گرى، ثمرات بسیارى دارد که برخى از آنها عبارت است از:
آرامش روحى، استحکام پیوند خانوادگى، حفظ نسل، جلوگیرى از سوء قصد و تجاوز، پیشگیرى از امراض مقاربتى و روانى، پائین آمدن آمار طلاق، خودکشى، فرزندان نامشروع و سقط جنین، از بین رفتن رقابتهاى منفى، حفظ شخصیّت و انسانیّت زن، و نجات از چشمها و دلهاى هوسبازى که امروز غرب و شرق را در خود فرو برده است.
پیام ها
1- در لزوم عفّت و پاکدامنى و ترک نگاه حرام، بین زن و مرد فرقى نیست. «یَغضّوا - یَغضُضن - یَحفظوا - یَحفظن»
2- جلوهگرى زنان، در جامعه ممنوع است. «ولا یُبدین زینتهنّ»
3- ظاهر بودن قسمتهایى از بدن که به طور طبیعى پیداست، (صورت، دست یا پا) مانعى ندارد. «الاّ ما ظَهَر منها»
4- در ایم آیه، در میان انواع پوششها، نام مقنعه و روسرى آمده و این دلیل بر اهمیّت پوشش سر و گردن و سینه است. «و لیضربن بخُمُرهنّ على جیوبهنّ»
5 - در وضع قانون باید به ضرورتها، واقعیّتها و نیازها توجّه شود. (اگر پوشاندن صورت و دستها تا مچ، واجب مىشد، براى عموم زنان مشکل بود) «الاّ ما ظَهر منها»
6- اسلام به نیازهاى غریزى انسان پاسخ مثبت مىدهد. «الاّ لبُعولتهنّ»
7- پوشیدن هرگونه کفش و لباسى که هنگام راهرفتن، سبب آشکار شدن زیور و زیبایىهاى زن شود، جایز نیست. «ولا یضربن بارجلهنّ لیعلم ما یخفین من زینتهنّ»
8 - زن، حقّ مالکیّت دارد. «مَلَکت ایمانهنّ»
9- زن، مىتواند زینت خود را به زنان مسلمان نشان دهد ولى نزد زنان کفّار خود را بپوشاند. «نسائهنّ» (زیرا ممکن است آنها نزد شوهرانشان یا مردان بیگانه، آنچه را از زن مسلمان دیدهاند توصیف کنند.)
10- حجاب و پوشش زن به خاطر تمایلات جنسى مردان است. لذا در برابر مردانى که میل به همسر ندارند پوشش لازم نیست. «غیر اولى الاِربَة من الرجال»
11- حجاب و پوشش، واجب است. «ولیَضربنَ بخُمُرهنّ»
12- هرکارى که زینت زن را آشکار کند یا دیگران را از آن آگاه سازد ممنوع است. «لیعلم مایُخفین من زینتهنّ»
13- با حفظ حجاب، حضور زن در جامعه مانعى ندارد. «ولا یُبدینَ زینتهنّ» همان گونه که شرکت زن در نمازجماعت بلامانع است. «و ارکَعى مع الرّاکعین»
14- مقتضاى ایمان، توبه به درگاه خداوند است. «توبوا الى اللّه جمیعاً ایّها المؤمنون»
15- راه رستگارى، توبه و بازگشت از مسیرهاى انحرافى است. «تُوبوا... تفلحون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَرِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَایُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَآئِهِنَّ أَوْ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَآئِهِنَّ أَوْ أَبْنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنِى إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنِى أَخَوَتِهِنَّ أَوْ نِسَآئِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَنُهُنَّ أَوِ التَّبِعِینَ غَیْرِ أُوْلِى الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْیَظْهَرُواْ عَلَى عَوْرَتِ النِّسَآءِ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُواْ إِلَى اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
ترجمه
و به زنان با ایمان بگو: از بعضى نگاههاى خود (نگاههاى غیر مجاز) چشم پوشى کنند و دامنهاى خود را حفظ نمایند و جز آنچه (به طور طبیعى) ظاهر است، زینتهاى خود را آشکار نکنند و باید روسرى خود را بر گردن خود بیفکنند (تا علاوه بر سر، گردن و سینهى آنان نیز پوشیده باشد) و زینت خود را ظاهر نکنند جز براى شوهر خود، یا پدر خود یا پدرشوهر خود، یا پسر خود، یا پسرشوهر خود (که از همسر دیگر است) یا برادر خود، یا پسر برادر خود، یا پسرخواهر خود، یا زنان (هم کیش) خود، یا آنچه را مالک شدهاند (از کنیز و برده)، یا مردان خدمتگزار که تمایل جنسى ندارند، یا کودکانى که (به سنّ تمیز نرسیده و) بر امور جنسى زنان آگاه نیستند. و نیز پاى خود را به گونهاى به زمین نکوبند که آنچه از زیور مخفى دارند آشکار شود. اى مؤمنان! همگى به سوى خدا باز گردید و به درگاه خدا توبه کنید تا رستگار شوید.
با اینکه خداوند در قرآن به جزئیات احکام نماز و زکات اشاره نکرده و بیان آنها و بسیارى از مسائل دیگر را به عهدهى پیامبر اکرم گزارده، ولى در بیان مسائل خانوادگى و تربیتى به ریزترین مسائل پرداخته است.
همچون مردان که باید از نگاه آلوده به زنان بپرهیزند، زنان نیز نباید از روى شهوت به مردان نامحرم بنگرند، بلکه باید نگاه خود را کنترل کنند و زینت و زیبایى خود را از نامحرم بپوشانند، جز صورت و دستها که به طور طبیعى ظاهر است و پوشش آنها، موجب مشکلاتى در انجام امور زندگى مىشود.
«خُمُر» جمع «خِمار» یعنى روسرى و «جُیوب» جمع «جِیب» به معناى گردن و سینه است.
امام صادق (ع) فرمود: مراد از آیهى «یَغضُضنَ من ابصارهنّ و یحفظوا فروجهنّ» آن است که زنان به عورت زنان دیگر نگاه نکنند و عورت خود را از نگاه دیگران حفظ نمایند.
پیامبر اکرم در تفسیر جملهى «الاّ لِبُعولتهنّ» فرمود: خداوند آن دسته از زنان را که روى و موى خود را براى شوهر آرایش نمىکنند و نیازهاى شوهر را برآورده نمىسازند، لعنت کرده است.
کلمه «اِربة» به معناى حاجت و نیاز است. مراد از «اولى الاربة» خدمتگزاران و ملازمانى هستند که به جهت بالا بودن سنّ یا شرایط جسمى و روانى، تمایل به همسر ندارند.
توبه، گاهى در مورد یک گناه فردى و گاهى براى تغییر دادن یک فرهنگ فاسد عمومى است، که آیه ظاهراً دربارهى نوع دوم است. زیرا در جاهلیّت گردن وسینهى زنان باز بود.
حفظ حجاب و ترک جلوه گرى، ثمرات بسیارى دارد که برخى از آنها عبارت است از:
آرامش روحى، استحکام پیوند خانوادگى، حفظ نسل، جلوگیرى از سوء قصد و تجاوز، پیشگیرى از امراض مقاربتى و روانى، پائین آمدن آمار طلاق، خودکشى، فرزندان نامشروع و سقط جنین، از بین رفتن رقابتهاى منفى، حفظ شخصیّت و انسانیّت زن، و نجات از چشمها و دلهاى هوسبازى که امروز غرب و شرق را در خود فرو برده است.
پیام ها
1- در لزوم عفّت و پاکدامنى و ترک نگاه حرام، بین زن و مرد فرقى نیست. «یَغضّوا - یَغضُضن - یَحفظوا - یَحفظن»
2- جلوهگرى زنان، در جامعه ممنوع است. «ولا یُبدین زینتهنّ»
3- ظاهر بودن قسمتهایى از بدن که به طور طبیعى پیداست، (صورت، دست یا پا) مانعى ندارد. «الاّ ما ظَهَر منها»
4- در ایم آیه، در میان انواع پوششها، نام مقنعه و روسرى آمده و این دلیل بر اهمیّت پوشش سر و گردن و سینه است. «و لیضربن بخُمُرهنّ على جیوبهنّ»
5 - در وضع قانون باید به ضرورتها، واقعیّتها و نیازها توجّه شود. (اگر پوشاندن صورت و دستها تا مچ، واجب مىشد، براى عموم زنان مشکل بود) «الاّ ما ظَهر منها»
6- اسلام به نیازهاى غریزى انسان پاسخ مثبت مىدهد. «الاّ لبُعولتهنّ»
7- پوشیدن هرگونه کفش و لباسى که هنگام راهرفتن، سبب آشکار شدن زیور و زیبایىهاى زن شود، جایز نیست. «ولا یضربن بارجلهنّ لیعلم ما یخفین من زینتهنّ»
8 - زن، حقّ مالکیّت دارد. «مَلَکت ایمانهنّ»
9- زن، مىتواند زینت خود را به زنان مسلمان نشان دهد ولى نزد زنان کفّار خود را بپوشاند. «نسائهنّ» (زیرا ممکن است آنها نزد شوهرانشان یا مردان بیگانه، آنچه را از زن مسلمان دیدهاند توصیف کنند.)
10- حجاب و پوشش زن به خاطر تمایلات جنسى مردان است. لذا در برابر مردانى که میل به همسر ندارند پوشش لازم نیست. «غیر اولى الاِربَة من الرجال»
11- حجاب و پوشش، واجب است. «ولیَضربنَ بخُمُرهنّ»
12- هرکارى که زینت زن را آشکار کند یا دیگران را از آن آگاه سازد ممنوع است. «لیعلم مایُخفین من زینتهنّ»
13- با حفظ حجاب، حضور زن در جامعه مانعى ندارد. «ولا یُبدینَ زینتهنّ» همان گونه که شرکت زن در نمازجماعت بلامانع است. «و ارکَعى مع الرّاکعین»
14- مقتضاى ایمان، توبه به درگاه خداوند است. «توبوا الى اللّه جمیعاً ایّها المؤمنون»
15- راه رستگارى، توبه و بازگشت از مسیرهاى انحرافى است. «تُوبوا... تفلحون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان