- 7115
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 34 سوره اسراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اسراء - آیه 34
وَلَا تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ حَتَّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولاً
ترجمه
و به مال یتیم، جز به بهترین راه (که به نفع یتیم باشد) نزدیک نشوید، تا آنکه به حدّ بلوغ و رشدش برسد. (که آنگاه اموالش را به او بر مى گردانید) و به پیمان وفا کنید، که (در قیامت) از عهد و پیمان سؤال خواهد شد.
کلمه «اَشُدّ» از «شَدّ»، به گره محکم گفته مىشود و در اینجا منظور مرحله رشد یتیم و استحکام جسمى و روحى در حفظ اموالش مى باشد.
قرآن درباره حفظ حقوق یتیم و مراعات حال او و رسیدگى و تکفّل امور یتیمان سفارش فراوان کرده است. ولى چون احتمال لغزش مالى و سوء استفاده کردن از اموال یتیمان بسیار است، لذا هشدار بیشترى لازم است، به گونه اى که از نزدیک شدن به آن نیز نهى شده و تصرّف ظالمانه در اموال یتیمان، خوردن آتش شمرده شده است.
وقتى این آیه نازل شد، مسلمانان از حضور بر سر سفره ایتام کناره گرفتند و آنان را منزوى ساختند. آیه دیگرى نازل شد که مراد از نزدیک نشدن، سوءاستفاده است، والاّ افراد مصلح نباید به بهانه تقوا، یتیمان را رها کنند. «و ان تخالطوهم فاخوانکم واللّه یعلم المفسد من المصلح»
در حدیث مى خوانیم: مراد از عهد و پیمانى که مورد سؤال است، محبّت و دوستى و اطاعت از علىّ (ع) است.
پیام ها
1- اسلام، پشتیبان محرومان، ضعیفان و یتیمان است. «لاتقربوا مال الیتیم»
2- هر جا احتمال سوءاستفاده باشد، باید بیشتر سفارش کرد. «لا تقربوا مال الیتیم»
3- جاذبه مال به قدرى زیاد است که نزدیک شدن به آن هم گاهى گناه و حرمت را در پى دارد. «لا تقربوا»
4- کودکان، حقّ مالکیّت دارند. «مال الیتیم»
5 - ارث یکى از اسباب مالکیّت است. «مال الیتیم»
6- تصرّف در مال یتیم مشروط به رعایت بالاترین و پرثمرترین شیوه هاست. (اگر منافع یتیم در گردش مال اوست، باید آن را به کار انداخت، نه آنکه بى تفاوت ماند.) «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
7- در تصمیم گیرى هاى مالى، باید منافع و مصالح یتیمان مراعات شود. «الاّ بالّتى هى احسن»
8 - تصرّف نا به جا و حیف و میل اموال یتیمان، ممنوع است. «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
9- زمان واگذارى مال یتیم به خود او، وقتى است که به بلوغ فکرى و اقتصادى و جسمى برسد. «حتّى یبلغ اشدّه»
10- به پیمانها - هرچه و با هر که باشد - وفادار باشیم. «اوفوا بالعهد»
11- توجّه به مسئولیّت، انسان را از گناه باز مى دارد. «اِنّ العهد کان مسئولا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَا تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ حَتَّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولاً
ترجمه
و به مال یتیم، جز به بهترین راه (که به نفع یتیم باشد) نزدیک نشوید، تا آنکه به حدّ بلوغ و رشدش برسد. (که آنگاه اموالش را به او بر مى گردانید) و به پیمان وفا کنید، که (در قیامت) از عهد و پیمان سؤال خواهد شد.
کلمه «اَشُدّ» از «شَدّ»، به گره محکم گفته مىشود و در اینجا منظور مرحله رشد یتیم و استحکام جسمى و روحى در حفظ اموالش مى باشد.
قرآن درباره حفظ حقوق یتیم و مراعات حال او و رسیدگى و تکفّل امور یتیمان سفارش فراوان کرده است. ولى چون احتمال لغزش مالى و سوء استفاده کردن از اموال یتیمان بسیار است، لذا هشدار بیشترى لازم است، به گونه اى که از نزدیک شدن به آن نیز نهى شده و تصرّف ظالمانه در اموال یتیمان، خوردن آتش شمرده شده است.
وقتى این آیه نازل شد، مسلمانان از حضور بر سر سفره ایتام کناره گرفتند و آنان را منزوى ساختند. آیه دیگرى نازل شد که مراد از نزدیک نشدن، سوءاستفاده است، والاّ افراد مصلح نباید به بهانه تقوا، یتیمان را رها کنند. «و ان تخالطوهم فاخوانکم واللّه یعلم المفسد من المصلح»
در حدیث مى خوانیم: مراد از عهد و پیمانى که مورد سؤال است، محبّت و دوستى و اطاعت از علىّ (ع) است.
پیام ها
1- اسلام، پشتیبان محرومان، ضعیفان و یتیمان است. «لاتقربوا مال الیتیم»
2- هر جا احتمال سوءاستفاده باشد، باید بیشتر سفارش کرد. «لا تقربوا مال الیتیم»
3- جاذبه مال به قدرى زیاد است که نزدیک شدن به آن هم گاهى گناه و حرمت را در پى دارد. «لا تقربوا»
4- کودکان، حقّ مالکیّت دارند. «مال الیتیم»
5 - ارث یکى از اسباب مالکیّت است. «مال الیتیم»
6- تصرّف در مال یتیم مشروط به رعایت بالاترین و پرثمرترین شیوه هاست. (اگر منافع یتیم در گردش مال اوست، باید آن را به کار انداخت، نه آنکه بى تفاوت ماند.) «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
7- در تصمیم گیرى هاى مالى، باید منافع و مصالح یتیمان مراعات شود. «الاّ بالّتى هى احسن»
8 - تصرّف نا به جا و حیف و میل اموال یتیمان، ممنوع است. «لاتقربوا... الاّ بالّتى هى احسن»
9- زمان واگذارى مال یتیم به خود او، وقتى است که به بلوغ فکرى و اقتصادى و جسمى برسد. «حتّى یبلغ اشدّه»
10- به پیمانها - هرچه و با هر که باشد - وفادار باشیم. «اوفوا بالعهد»
11- توجّه به مسئولیّت، انسان را از گناه باز مى دارد. «اِنّ العهد کان مسئولا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است