display result search
- 3194
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 29 - 31 سوره حجر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حجر- آیه 29 - 31
فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِینَ
فَسَجَدَ الْمَلاَ ئِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى أَن یَکُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ
ترجمه
پس هرگاه معتدل و استوارش ساختم و از روح خود در او دمیدم، پس سجده کنان پیش او بیافتید.
پس فرشتگان همگى با هم و یکسره سجده کردند.
مگر ابلیس از اینکه با سجده کنان باشد، خوددارى کرد.
مراد از دمیده شدن روح خداوند در انسان، جان داشتن و نفس کشیدن نیست، زیرا که حیوانات نیز نفس مى کشند، بلکه مراد اعطاى صفاتى چون خلاّقیّت، اراده و علم، از سوى خدا به انسان است و نسبت دادن روح به خداوند، براى شرافت روح است، نظیر بیت اللَّه و شهراللَّه.
سجده فرشتگان بر آدم، یک سجده تشریفاتى نبود، بلکه به معناى خضوع آنان در برابر آدم و نسل او بود. یعنى فرشتگان نیز در خدمت بشر و مسخّر اویند.
پیام ها
1- آفرینش انسان، کامل و متعادل است. «سوّیته»
2- سجده فرشتگان، بخاطر دمیده شدن روح خدا بود. «نفخت فیه من روحى فقعوا»
تنآدمى شریف است به جان آدمیّت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیّت
3- انسان، موجودى است دو بُعدى و در هر دو بُعد کامل است. در بُعد مادّى، «سوّیته» در بُعد معنوى، «نفخت فیه من روحى»
4- انسان، مظهر تجلّى بعضى صفات خداوند است. «من روحى»
5 - معنویّت، نیاز به تن و مَرکَب مادّى دارد. «سوّیته و نفخت فیه...»
6- کسانى که حاضر نیستند در صفوف سجده کنان باشند، روح ابلیسى دارند. «الاّ ابلیس اَبى...»
7- گرچه سجود و رکوع یک ارزش است، ولى اگر همراه با رکوع و سجود دیگر نمازگزاران باشد ارزش کامل ترى دارد. «مع السّاجدین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِینَ
فَسَجَدَ الْمَلاَ ئِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى أَن یَکُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ
ترجمه
پس هرگاه معتدل و استوارش ساختم و از روح خود در او دمیدم، پس سجده کنان پیش او بیافتید.
پس فرشتگان همگى با هم و یکسره سجده کردند.
مگر ابلیس از اینکه با سجده کنان باشد، خوددارى کرد.
مراد از دمیده شدن روح خداوند در انسان، جان داشتن و نفس کشیدن نیست، زیرا که حیوانات نیز نفس مى کشند، بلکه مراد اعطاى صفاتى چون خلاّقیّت، اراده و علم، از سوى خدا به انسان است و نسبت دادن روح به خداوند، براى شرافت روح است، نظیر بیت اللَّه و شهراللَّه.
سجده فرشتگان بر آدم، یک سجده تشریفاتى نبود، بلکه به معناى خضوع آنان در برابر آدم و نسل او بود. یعنى فرشتگان نیز در خدمت بشر و مسخّر اویند.
پیام ها
1- آفرینش انسان، کامل و متعادل است. «سوّیته»
2- سجده فرشتگان، بخاطر دمیده شدن روح خدا بود. «نفخت فیه من روحى فقعوا»
تنآدمى شریف است به جان آدمیّت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیّت
3- انسان، موجودى است دو بُعدى و در هر دو بُعد کامل است. در بُعد مادّى، «سوّیته» در بُعد معنوى، «نفخت فیه من روحى»
4- انسان، مظهر تجلّى بعضى صفات خداوند است. «من روحى»
5 - معنویّت، نیاز به تن و مَرکَب مادّى دارد. «سوّیته و نفخت فیه...»
6- کسانى که حاضر نیستند در صفوف سجده کنان باشند، روح ابلیسى دارند. «الاّ ابلیس اَبى...»
7- گرچه سجود و رکوع یک ارزش است، ولى اگر همراه با رکوع و سجود دیگر نمازگزاران باشد ارزش کامل ترى دارد. «مع السّاجدین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است