- 4597
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 113 سوره بقره
سخنرانی حجتالاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی 113
این آیه ترسیمى مجدّدى از سیماى متعصّبِ اهل کتاب است که هرگروه در صدد نفى گروه دیگر است. یهودیان، مسیحیان را بر باطل و بى موقعیّت در پیشگاه خداوند معرّفى مى کنند و در مقابل، مسیحیان نیز یهود را بى منزلت در نزد خداوند مى دانند. اینگونه برخوردها، از روحیّه ى متعصّب آنها سرچشمه مى گیرد، در حالى که اگر به کتاب آسمانى خود توجّه کنند، از این برخوردها دست بر مى دارند. سپس مى فرماید: مشرکان و بتپرستان نیز با آنکه کتاب آسمانى ندارند، همان سخن ها را مى گویند. یعنى صاحبان عقاید باطل همدیگر را نفى مى کنند، ولى همه ى این اختلافات در روز قیامت، با داورى خداوند متعال پایان مى پذیرد و آنها حقّ را مشاهده مى کنند.
پیام ها
1- تعصّب بى جا و انحصارطلبى بى دلیل، ممنوع است. تحقیر و نادیده گرفتن دیگران، نشانه ى استبداد و خودمحورى است. «لیست النصارى على شىء... لیست الیهود على شىء»
2- اگر تعصّب و خودخواهى باشد، علم هم نمى تواند هدایت کند. اهل کتاب قادر به تلاوت آن بودند ولى به خاطر داشتن روحیّه ى انحصارطلبى تلاوت ها کارساز نبود. « و هم یتلون الکتاب»
3- در فضاى آمیخته به تعصّب، عالم و جاهل همانند هم فکر مى کنند. مشرکان جاهل همان حرفى را مى زدند که تلاوت کنندگان تورات و انجیل مى گفتند. «کذلک قال الذین لا یعلمون»
هر گروهى به آنچه خود دارد مى بالد، و این بالیدن هاى بى جا ریشه بسیارى از فتنه هاست. در سوره مؤمنون، تعبیر دیگرى دارد: کلّ حزب بمالدیهم فرحون هر گروهى به آنچه در نزدشان هست، شادمان است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
این آیه ترسیمى مجدّدى از سیماى متعصّبِ اهل کتاب است که هرگروه در صدد نفى گروه دیگر است. یهودیان، مسیحیان را بر باطل و بى موقعیّت در پیشگاه خداوند معرّفى مى کنند و در مقابل، مسیحیان نیز یهود را بى منزلت در نزد خداوند مى دانند. اینگونه برخوردها، از روحیّه ى متعصّب آنها سرچشمه مى گیرد، در حالى که اگر به کتاب آسمانى خود توجّه کنند، از این برخوردها دست بر مى دارند. سپس مى فرماید: مشرکان و بتپرستان نیز با آنکه کتاب آسمانى ندارند، همان سخن ها را مى گویند. یعنى صاحبان عقاید باطل همدیگر را نفى مى کنند، ولى همه ى این اختلافات در روز قیامت، با داورى خداوند متعال پایان مى پذیرد و آنها حقّ را مشاهده مى کنند.
پیام ها
1- تعصّب بى جا و انحصارطلبى بى دلیل، ممنوع است. تحقیر و نادیده گرفتن دیگران، نشانه ى استبداد و خودمحورى است. «لیست النصارى على شىء... لیست الیهود على شىء»
2- اگر تعصّب و خودخواهى باشد، علم هم نمى تواند هدایت کند. اهل کتاب قادر به تلاوت آن بودند ولى به خاطر داشتن روحیّه ى انحصارطلبى تلاوت ها کارساز نبود. « و هم یتلون الکتاب»
3- در فضاى آمیخته به تعصّب، عالم و جاهل همانند هم فکر مى کنند. مشرکان جاهل همان حرفى را مى زدند که تلاوت کنندگان تورات و انجیل مى گفتند. «کذلک قال الذین لا یعلمون»
هر گروهى به آنچه خود دارد مى بالد، و این بالیدن هاى بى جا ریشه بسیارى از فتنه هاست. در سوره مؤمنون، تعبیر دیگرى دارد: کلّ حزب بمالدیهم فرحون هر گروهى به آنچه در نزدشان هست، شادمان است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است