display result search
- 10504
- 1000
- 1000
- 1000
عاشورا تا ظهور - جلسه ی اول
سخنرانی استاد علی اکبر رائفی پور با موضوع عاشورا تا ظهور - جلسه ی اول
جریان تاریخ ساز عاشورا، ماجرایی ساده و معمولی نیست. این اتفاق در خود چیزی دارد که موجب شده تا به امروز تازه بماند. عاشورا یک جریان رونده است که مانند موجی مردم را به همراه خود می برد و حتی کسانی که اعتقاد ضعیفی نسبت به مذهب دارند نیز با عاشورا همراه می شوند. عاشورا نعمتی است که چون ما بسیار غرق در آن شده ایم، آن را خوب درک نمی کنیم. گاهی مردم دیگر با اعتقادات متفاوت بهتر از ما از این اتفاق تاریخی بهره مند می شوند.
نگاهی دقیق به تاریخ به ما می گوید که در نحوه ی دشمنی بنی اسرائیل و حادثه ی کربلا، شباهت های زیادی وجود دارد و یکی از مهمترین آنها، بریده شدن سر امام و قرار گرفتن آن در تشت طلا بوده است. در بنی اسرائیل نیز این اتفاق برای یحیی رخ داد و او را نیز کشته و سرش را از بدن جدا کردند.
در طول تاریخ یهودیان همواره در اقلیت بوده اند و نسل آنها از مادر به فرزندان می رسد. عیسی نیز خود از یهودیان بود اما در میان قوم خود به عنوان منجی پذیرفته نشد. تاریخ گواه بر این ادعاست که واقعه ی عاشورا یک واقعه ی از پیش تعیین شده توسط دشمنان بوده و آنها برای این امر برنامه ریزی درستی داشته اند. تاختن اسب بر پیکر بی جان شهدای کربلا نیز نشان از این نقشه ی از پیش تعیین شده دارد. این اختلاف حتی از زمان رسول خدا (ص) نیز در میان مردم وجود داشت و پیروان ادیان دیگر با علم به اینکه نام محمد (ص) را درکتب آسمانی خود دیده بودند اما به خاطر نژادپرستی نام فرزندان خود را محمد می گذاشتند تا بلکه بتوانند رسول را از میان خود مبعوث کنند. غافل از اینکه او از قبل، از سوی خداوند معین شده بود و آنها از میان دو گزینه ی رسول یا نژاد، نژاد را انتخاب کرده و دشمنی را آغاز کردند. به همین سبب بسیاری از آیات قرآن درمورد قوم بنی اسرائیل نازل شده است و آنان را دشمنان اسلام و اهل بیت (ع) معرفی کرده است.
نگاهی به شجره نامه ی بنی امیه و بنی هاشم نشان می دهد که قوم یهود در این ماجرا از ابتدا به دنبال فرصتی بودند تا همه چیز را به نفع خود تمام کرده و امامت را از دست رسول خدا (ص) و خاندانش بیرون بیاورند. در جریان کربلا نیز اگر امام حسین (ع) با یزید بیعت می کرد، حالا نام و نشانی از اسلام نبود و او با بیعتی که از امام داشت، اهداف خود را _که همان نابودی اسلام بود_ پیش می برد.
جریان تاریخ ساز عاشورا، ماجرایی ساده و معمولی نیست. این اتفاق در خود چیزی دارد که موجب شده تا به امروز تازه بماند. عاشورا یک جریان رونده است که مانند موجی مردم را به همراه خود می برد و حتی کسانی که اعتقاد ضعیفی نسبت به مذهب دارند نیز با عاشورا همراه می شوند. عاشورا نعمتی است که چون ما بسیار غرق در آن شده ایم، آن را خوب درک نمی کنیم. گاهی مردم دیگر با اعتقادات متفاوت بهتر از ما از این اتفاق تاریخی بهره مند می شوند.
نگاهی دقیق به تاریخ به ما می گوید که در نحوه ی دشمنی بنی اسرائیل و حادثه ی کربلا، شباهت های زیادی وجود دارد و یکی از مهمترین آنها، بریده شدن سر امام و قرار گرفتن آن در تشت طلا بوده است. در بنی اسرائیل نیز این اتفاق برای یحیی رخ داد و او را نیز کشته و سرش را از بدن جدا کردند.
در طول تاریخ یهودیان همواره در اقلیت بوده اند و نسل آنها از مادر به فرزندان می رسد. عیسی نیز خود از یهودیان بود اما در میان قوم خود به عنوان منجی پذیرفته نشد. تاریخ گواه بر این ادعاست که واقعه ی عاشورا یک واقعه ی از پیش تعیین شده توسط دشمنان بوده و آنها برای این امر برنامه ریزی درستی داشته اند. تاختن اسب بر پیکر بی جان شهدای کربلا نیز نشان از این نقشه ی از پیش تعیین شده دارد. این اختلاف حتی از زمان رسول خدا (ص) نیز در میان مردم وجود داشت و پیروان ادیان دیگر با علم به اینکه نام محمد (ص) را درکتب آسمانی خود دیده بودند اما به خاطر نژادپرستی نام فرزندان خود را محمد می گذاشتند تا بلکه بتوانند رسول را از میان خود مبعوث کنند. غافل از اینکه او از قبل، از سوی خداوند معین شده بود و آنها از میان دو گزینه ی رسول یا نژاد، نژاد را انتخاب کرده و دشمنی را آغاز کردند. به همین سبب بسیاری از آیات قرآن درمورد قوم بنی اسرائیل نازل شده است و آنان را دشمنان اسلام و اهل بیت (ع) معرفی کرده است.
نگاهی به شجره نامه ی بنی امیه و بنی هاشم نشان می دهد که قوم یهود در این ماجرا از ابتدا به دنبال فرصتی بودند تا همه چیز را به نفع خود تمام کرده و امامت را از دست رسول خدا (ص) و خاندانش بیرون بیاورند. در جریان کربلا نیز اگر امام حسین (ع) با یزید بیعت می کرد، حالا نام و نشانی از اسلام نبود و او با بیعتی که از امام داشت، اهداف خود را _که همان نابودی اسلام بود_ پیش می برد.
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان