display result search
- 3021
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیرآیه 34 و 35 سوره یس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یس- آیه 34 و 35
وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ
لِیَأْکُلُواْ مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ
ترجمه
و در آن، باغهایى از درختان خرما و انگور قرار دادیم و در آن چشمه ها شکافته و روان ساختیم.
تا از میوه آن و آن چه دستانشان به عمل آورده است، بخورند، پس چرا سپاسگزارى نمىکنند؟
در قرآن از میان میوه ها نام انگور و خرما بیشتر به کار رفته و این یا به خاطر نقش غذایى این دو میوه است و یا به خاطر در دسترس بودن آنها یا تنوّع گونه هاى آنها یا بهره گیرى از خشک و تر آن دو و یا جهات دیگر.
دو کلمه «نخیل» و «اعناب» به صورت جمع به کار رفته است، زیرا هر یک از خرما و انگور داراى انواع زیادى هستند.
پیام ها
1- در تغذیه نقش اول با حبوبات و دانه هاست و سپس میوه ها. «اخرجنا منها حَبّاً... جعلنا فیها جنّات»
2- وظیفه انسان در برابر نعمتها، معرفت و شکر است. (خداوند زمین مرده را زنده مى کند و گیاهان و میوه ها را در دسترس قرار مىدهد تا انسان بخورد و شکر کند.) «لیأکلوا من ثمره... أفلا یشکرون»
3- تولید فرآورده هاى مختلف از میوه ها، مورد پذیرش قرآن است. «و ما عملته ایدیهم»
4- بیان نعمتها، سبب ایجاد روح شکرگزارى در انسان است. «أفلا یشکرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ
لِیَأْکُلُواْ مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ
ترجمه
و در آن، باغهایى از درختان خرما و انگور قرار دادیم و در آن چشمه ها شکافته و روان ساختیم.
تا از میوه آن و آن چه دستانشان به عمل آورده است، بخورند، پس چرا سپاسگزارى نمىکنند؟
در قرآن از میان میوه ها نام انگور و خرما بیشتر به کار رفته و این یا به خاطر نقش غذایى این دو میوه است و یا به خاطر در دسترس بودن آنها یا تنوّع گونه هاى آنها یا بهره گیرى از خشک و تر آن دو و یا جهات دیگر.
دو کلمه «نخیل» و «اعناب» به صورت جمع به کار رفته است، زیرا هر یک از خرما و انگور داراى انواع زیادى هستند.
پیام ها
1- در تغذیه نقش اول با حبوبات و دانه هاست و سپس میوه ها. «اخرجنا منها حَبّاً... جعلنا فیها جنّات»
2- وظیفه انسان در برابر نعمتها، معرفت و شکر است. (خداوند زمین مرده را زنده مى کند و گیاهان و میوه ها را در دسترس قرار مىدهد تا انسان بخورد و شکر کند.) «لیأکلوا من ثمره... أفلا یشکرون»
3- تولید فرآورده هاى مختلف از میوه ها، مورد پذیرش قرآن است. «و ما عملته ایدیهم»
4- بیان نعمتها، سبب ایجاد روح شکرگزارى در انسان است. «أفلا یشکرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است