display result search
منو
مسئولیت پیامبر - جلسه چهارم

مسئولیت پیامبر - جلسه چهارم

  • 1 تعداد قطعات
  • 48 دقیقه مدت قطعه
  • 378 دریافت شده
سخنرانی حجةالاسلام والمسلمین انصاریان با عنوان "ایمان ویژه و خاص رسول خدا (ص) به حضرت حق"، جلسه چهارم، سال 1397

علاقه و رغبت پیامبر (ص) به انجام وظایف و مسئولیت هایشان در دو محیط مکه و مدینه که با سختی ها و مشکلات سنگینی روبرو بود، فقط به خاطر معرفتشان به واقعیات و حقایق بود. این معرفت را اگر انسان نداشته باشد، خیلی ذوق و شوق به انجام تکالیف ندارد. آیه صریح قرآن است که با کسالت و بی میلی رو به عبادت نکنید. باید هدف عبادت و کار خیر را بشناسیم تا با رغبت و شوق کار کنیم و بدانیم که کار خیر اجابت دعوت پروردگار است و این خیلی باارزش است که دعوت پروردگارمان را اجابت کنیم.

در یک روایتی امام صادق (ع) می فرمایند: «محبت، فرع معرفت است». یعنی شما وقتی حقیقتی را بشناسید نسبت به آن حقیقت علاقه مند می شوید. مانند کسی که تا به حال گل ندیده است اما در فصل بهار در یک فضای پر از گل قرار می گیرد و نسبت به گلها محبت پیدا می کند. در مورد امور معنوی و دعوت پروردگار و عمل به دعوت پروردگار هم همین است. پیامبر (ص) خدا را کاملا می شناسد و ارزش خدا، دعوت خدا و عمل به دعوت خداوند را می داند. او همینطور می داند این بهشتی که خداوند در قرآن وعده داده است، از همین عمل به دعوت خداوند ساخته می شود.

برای اینکه بتوانیم دورنمایی از شخصیت پیامبر را ببینیم باید از زبان امیرالمؤمنین دریابیم. چون هر دو یک نور هستند؛ نور نفوذ دارد و تا اعماق حقایق می رود. وقتی پیامبر از امام علی (ع) تعبیر به نور می کند؛ یعنی این نور، همه اعماق، وجود و شخصیت من را در خودش دارد.

خداوند در قرآن کلمه «جنات» به معنی «بهشت ها» را آورده است. چرا بهشت یکی نیست؟ این به دلیل تفاوت ظرفیت هاست، تفاوت کیفیت ایمان هاست، تفاوت میزان عمل هاست. جهنم هم هفت طبقه دارد و جای همه یکی نیست؛ بلکه مراتب دارد. پیامبر به خداوند یقین دارد؛ کل قرآن برای پیامبر «عین الیقین» است یعنی پیامبر داخلِ در تمام حقایق قرآن است. یک عده ای هم علم الیقین هستند. پیامبر ایمانش عین الیقین بود. خداوند در قرآن می فرماید: من خودم موسی را دعوت کردم که به وادی ایمن (سرزمین طور) بیاید و خودم آنجا را مهر مقدس بودن زدم و گفتم کفش هایت را دربیاور و وارد شو چون اینجا سرزمین مقدس است. اما خداوند با پیامبر اسلام چه کرد؟ خدا می فرماید: خودم او را از روی زمین برداشتم و برای تماشای آفاق و عوالم به معراج بردم و عاشقانه او را برگزیدم.

خدا در قرآن همه را با هم می آورد ولی ایمان پیامبر در آیه «آمن الرسول» به تنهایی مطرح می شود. تمام وجود پیامبر معرفت محض بود و چون پروردگارش را شناخته بود با وجود همه مشکلات به وظیفه اش عمل می کرد و می دانست که اجابت دعوت پروردگار بالاترین نوع اجابت است.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 48:42

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی